Organizacja Państwowego Monopolu Tytoniowego w wykonaniu ustawy z dnia 1 czerwca 1922 r. o monopolu tytoniowym.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 30 maja 1923 r.
w przedmiocie organizacji Państwowego Monopolu Tytoniowego w wykonaniu ustawy z dnia 1 czerwca 1922 r. o monopolu tytoniowym. *

Na podstawie art. 17 i 19 ustawy z dnia 1 czerwca 1922 r. o monopolu tytoniowym (Dz. U. R. P. № 47 poz. 409) zarządza się co następuje:

I.

Postanowienia ogólne.

§  1.
Jako władzę powołaną do bezpośredniego kierownictwa Państwowego Monopolu Tytoniowego i wykonywania jego praw - ustanawia się Dyrekcją Polskiego Monopolu Tytoniowego z siedzibą w m. st. Warszawie.
§  2.
Zakres działania Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego w wykonywaniu praw Państwowego Monopolu Tytoniowego, jako przywileju Państwa w stosunku do osób prywatnych, fizycznych i prawnych pod względem uprawy tytoniu, przywozu z zagranicy, fabrykacji i sprzedaży wyrobów tytoniowych określają wydane względnie przyszłe rozporządzenia ministerjalne - przyczem Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego przejmuje wszystkie uprawnienia i obowiązki urzędowe, jakie wedle dotychczasowych rozporządzeń miała Generalna Dyrekcja Monopolu Tytoniowego.
§  3.
Skarb Państwa przekazuje na własność Państwowego Monopolu Tytoniowego wszelki majątek ruchomy i nieruchomy, znajdujący się dotychczas w zarządzie Generalnej Dyrekcji Monopolu Tytoniowego oraz wszelkie jej aktywa i passywa w stosunku do osób prywatnych i Skarbu Państwa, a to na podstawie zamknięcia rachunkowego z dnia 31 grudnia 1922 r.
§  4.
Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego prowadzi dla Skarbu Państwa eksploatację fabryk i zakładów stanowiących własność Państwowego Monopolu Tytoniowego jako przedsiębiorstwo o charakterze samodzielnej, odrębnej jednostki gospodarczej, za której zobowiązania poza całym majątkiem, stanowiącym własność Państwowego Monopolu Tytoniowego odpowiada posiłkowe Skarb Państwa.
§  5.
W tym zakresie działania Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego decyduje samodzielnie o zakupie surowca i artykułów pomocniczych. maszyn i urządzeń, wewnętrznej organizacji, toku czynności, przeprowadzaniu rekonstrukcji i adaptycji fabryk, magazynów i urzędów monopolowych tudzież sposobie, systemie i jakości produkcji tych fabryk i magazynów. Ponadto Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego przedstawić! Ministrowi Skarbu wnioski co do otwarcia i zakupu nowych fabryk, magazynów i urzędów monopolowych oraz zwinięcia już istniejących.
§  6.
Rok obrachunkowy Państwowego Monopolu Tytoniowego liczy się się od 1 stycznia do 31 grudnia. Przed rozpoczęciem każdego roku obrachunkowego przedstawia Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego Ministrowi Skarbu do zatwierdzenia plan finansowy, zaś po ukończeniu roku obrachunek roczny sporządzony w myśl art. 19 ustawy o monopolu tytoniowym.
§  7.
Państwowy Monopol Tytoniowy prowadzi po myśli art. 19 ustawy o monopolu tytoniowym księgowość według zasad handlowych systemu podwójnej buchalterji.

W rachunku strat i zysków uwydatni pod osobną pozycją zysk fabrykacyjny z własnych fabryk. Zysk ten obliczać się; będzie aż do 1 października 1923 w ten sposób, że od ceny sprzedażnej wyrobów tytoniowych potrąci się 40% jako przynależną Skarbowi Państwa opłatę konsumcyjną oraz wszelkie inne koszty związane z produkcja, administracją i sprzedażą. Po 1 października 1923 r. określi Ministerstwo Skarbu wysokość opłaty konsumcyjnej na wniosek Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego.

§  8. 1
Państwowy Monopol Tytoniowy będzie odpisywał corocznie z osiągniętego zysku:

A. na fundusz amortyzacyjny:

a)
2% od wartości murowanych zabudowań mieszkalnych,
b)
3% od wartości murowanych zabudowań fabrycznych,
c)
5% od wartości zabudowań drewnianych,
d)
10 - 15 % od wartości maszyn i
e)
10% od wartości innych ruchomości.

Jako wartość należy przyjąć pierwotną cenę nabycia, względnie własny koszt wzniesienia.

B. na fundusz ubezpieczenia od klęsk elementarnych:

1% od wartości posiadanego majątku i to dopóki fundusz ten nie osiągnie wysokości równej 10% wartości bilansowej majątku, poczem dotowanie funduszu ubezpieczeniowego ulega przerwaniu, a wznawia się w razie obniżenia się wskazanego wyżej stosunku.

§  9. 2
Za zgodą Ministra Skarbu Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego może użyć z czystego zysku:
a)
nie więcej niż 5% na nagrody pieniężne, zapomogi i cele opieki społecznej dla pracowników Państwowego Monopolu Tytoniowego,
b)
łącznie nie więcej niż 2% na fundusz uprawy tytoniu i inne fundusze związane z działalnością Państwowego Monopolu Tytoniowego.

Minister Skarbu może, na wniosek Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego, przeznaczyć z czystego zysku odpowiednią część na powiększenie kapitału obrotowego Państwowego Monopolu Tytoniowego.

§  10.
Od zakupionych z fabryk prywatnych wyrobów tytoniowych do własnej rozsprzedaży winien Państwowy Monopol Tytoniowy uiszczać po wydaniu tychże ze swoich magazynów przypadającą opłatę monopolową (podatek państwowy) do kasy skarbowej według każdoczesnej obowiązującej stawki.

Opłaty monopolowe, uiszczane przez prywatne fabryki tytoniowe oraz dochody z konfiskat i kar winien wpłacać bezpośrednio do Centralnej Kasy Państwowej.

Dla oceny ostatecznego wyniku gospodarki Państwowego Monopolu Tytoniowego miarodajne będzie, o ile stwierdzony obrachunek roczny odpowiada zatwierdzonemu planowi finansowemu.

II.

Organizacja.

§  11.
Dyrekcją Polskiego Monopolu Tytoniowego kieruje Naczelny Dyrektor, który na zewnątrz reprezentuje Państwowy Monopol Tytoniowy i jest tak za swoją działalność, jak i za działalność podległych mu fabryk, urzędów i magazynów przed Ministrem Skarbu odpowiedzialny.
§  12. 3
Naczelnemu Dyrektorowi Polskiego Monopolu Tytoniowego dodaną jest Rada Zawiadowcza celem opinjowania ważniejszych spraw monopolu tytoniowego.

Rada Zawiadowcza składa się:

a)
z Naczelnego Dyrektora Polskiego Monopolu Tytoniowego, jako przewodniczącego, względnie w jego zastępstwie z jednego z Wicedyrektorów;
b)
z jednego przedstawiciela Ministerstwa Skarbu, względnie jego zastępcy, delegowanych przez Ministra Skarbu;
c)
z jednego przedstawiciela Ministerstwa Rolnictwa, względnie jego zastępcy, delegowanych przez Ministra Rolnictwa;
d)
z jednego przedstawiciela Ministerstwa Przemysłu i Handlu, względnie jego zastępcy, delegowanych przez Ministra Przemysłu i Handlu;
e)
z dwóch Wicedyrektorów Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego, względnie ich zastępców;
f)
z Inspektora Państwowych Fabryk Tytoniowych;
g)
z przewodniczącego Komisji Rewizyjnej dla Polskiego Monopolu Tytoniowego.

Radę Zawiadowczą Polskiego Monopolu Tytoniowego zwołuje Naczelny Dyrektor Polskiego Monopolu Tytoniowego w miarę potrzeby, co najmniej raz na miesiąc.

Naczelny Dyrektor Polskiego Monopolu Tytoniowego może wzywać na posiedzenia Rady Zawiadowczej znawców tych zagadnień, które na tem posiedzeniu będą rozważane, np. kupców tytoniowych, hodowców tytoniu i t. p.

Znawcy wyrażają swoją opinję o danem zagadnieniu, lecz przy uchwałach nie głosują.

Na żądanie trzech członków Rady Zawiadowczej Dyrektor obowiązany jest zwołać posiedzenie. Do ważności uchwał Rady Zawiadowczej konieczną jest obecność przynajmniej pięciu członków, w tej liczbie przewodniczącego.

Uchwały Rady Zawiadowczej zapadają zwykłą większością głosów. W razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.

W razie zachodzącej różnicy między zapatrywaniem Naczelnego Dyrektora Polskiego Monopolu Tytoniowego, a opinją większości Rady Zawiadowczej-Naczelny Dyrektor winien po myśli § 2 punkt d) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 listopada 1926 r. o organizacji Państwowego Monopolu Tytoniowego (Dz. U. R. P. № 127, poz. 742), przedłożyć sprawą do decyzji Ministrowi Skarbu.

Członkowie Rady Zawiadowczej obowiązani są zachować tajemnicę o wszystkiem, co dotyczy interesów Polskiego Monopolu Tytoniowego. Niezależnie od odpowiedzialności dyscyplinarnej, względnie karno-sądowej, udowodnione niezachowanie tajemnicy powoduje wykluczenie z Rady i niemożność ponownego mianowania.

Przebieg posiedzeń Rady Zawiadowczej Polskiego Monopolu Tytoniowego winien być zapisywany do księgi protokółów posiedzeń Rady Zawiadowczej.

Członkowie Rady Zawiadowczej Polskiego Monopolu Tytoniowego pobierają za udział w posiedzeniach wynagrodzenie z funduszów Polskiego Monopolu Tytoniowego w wysokości ustalonej przez Ministra Skarbu.

§  13.
Do Naczelnego Dyrektora Polskiego Monopolu Tytoniowego należy:
a)
kierownictwo Państwowego Monopolu Tytoniowego i zarządzanie całym jego majątkiem:
b)
przyjmowanie, mianowanie i zwalnianie personelu kontraktowego Państwowego Monopolu Tytoniowego całkowicie oraz personelu stałego (etatowego), od VII-go stopnia sł. wdół oraz przedstawienie Ministrowi Skarbu wniosków na mianowanie urzędników V-go, VI i VII-go stopnia służbowego;
c)
wykonanie planu finansowego;
d)
wydanie instrukcji o wewnętrznej organizacji rządowych fabryk tytoniowych, magazynów sprzedaży wyrobów tytoniowych, zakupu surowców i t. p.;
e)
zorganizowanie i wykonanie kontroli nad tokiem czynności Państwowego Monopolu Tytoniowego i podległych jemu rządowych fabryk, magazynów i urzędów, tudzież kontroli prywatnych fabryk tytoniowych i przedsiębiorstw sprzedaży wyrobów tytoniowych i t. p.;
f)
sporządzanie z końcem roku sprawozdania z czynności Państwowego Monopolu Tytoniowego i przedkładanie go Ministrowi Skarbu-.
§  14.
Zastępcę Naczelnego Dyrektora i innych urzędników Państwowego Monopolu Tytoniowego w V-ym, VI-ym i VII-ym stop. służb, urzędników państwowych mianuje Minister Skarbu na wniosek Naczelnego Dyrektora. Naczelny Dyrektor może powierzyć swemu zastępcy załatwianie spraw należących do swej kompetencji. Nadto Zastępca Naczelnego Dyrektora w razie nieobecności tegoż wchodzi w jego wszelkie prawa i obowiązki pod osobistą odpowiedzialnością wobec Ministra Skarbu.

W razie nieobecności Naczelnego Dyrektora i jego zastępcy powierza Naczelny Dyrektor kierownictwo Państwowego Monopolu Tytoniowego wyznaczonemu przez Ministra Skarbu urzędnikowi Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego,

§  15. 4
Funkcjonarjusze Państwowego Monopolu Tytoniowego mogą być urzędnikami państwowymi lub kontraktowymi i otrzymywać poza poborami i djetami przywiązanemi do posiadanych stopni służbowych specjalne dodatki renumeracyjne, których wysokość dla Naczelnego Dyrektora i jego zastępcy oznacza Minister Skarbu, dla reszty funkcjonariuszom Naczelny Dyrektor w ramach każdorazowej sumy zatwierdzonej przez Ministra Skarbu. Dodatki te mogą być wypłacane w odstępach miesięcznych.

III.

Prawa i obowiązki robotników Monopolu Tytoniowego i zaopatrzenie tychże.

§  16.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
* Z dniem 29 grudnia 1926 r. nin. rozporządzenie traci moc w części sprzecznej z rozporządzenia z dnia 27 listopada 1926 r. o organizacji Państwowego Monopolu Tytoniowego (Dz.U.26.127.742), zgodnie z § 12 powołanego rozporządzenia zmieniającego.
1 § 8 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 18 listopada 1929 r. (Dz.U.29.87.661) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 grudnia 1929 r.
2 § 9 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 18 listopada 1929 r. (Dz.U.29.87.661) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 grudnia 1929 r.
3 § 12 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 24 czerwca 1927 r. (Dz.U.27.61.539) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lipca 1927 r.
4 § 15 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 18 listopada 1929 r. (Dz.U.29.87.661) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 grudnia 1929 r.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024