Uposażenie nieetatowych stałych dziennie płatnych pracowników kolejowych, objętych art. 102 ustawy o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA KOLEI ŻELAZNYCH

z dnia 14 grudnia 1923 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu o uposażeniu nieetatowych stałych dziennie płatnych pracowników kolejowych, objętych art. 102 ustawy o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska.

Na podstawia art. 102 ustawy z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116 poz. 924) zarządza się w porozumieniu z Ministrem Skarbu co następuje:

§ 1. Rozporządzenie niniejsze normuje płacę dla nieetatowych pracowników kolejowych, stałych dziennie płatnych, którzy w dniu 1 października 1923 roku byli zaszeregowani do jednego ze stopni płac na podstawie ustawy z 13 lipca 1920 r. o uposażeniu pracowników kolejowych (Dz. U. R. P. № 65 poz. 430) i którzy pełnią służby na kolejach polskich bez przerwy od 1 lipca 1920 r. Termin ten dla Ziemi Wileńskiej określa się na 1 lipca 1922 r.

Rozporządzeniem niniejszym objęci są również nieetatowi pracownicy kolejowi, stali dziennie płatni, którzy w dniu 1 lipca 1920 r. pełnili służbę w wojsku polskiem i po opuszczeniu wojska bezpośrednio wstąpili do służby kolejowej.

§  2.

1) Pracownicy dziennie płatni otrzymują płacę na zasadzie dniówkowej, płatną zdołu.

§  3.

1) 'Zajęcia służbowe w kolejnictwie sprawowane zasadniczo przez pracowników dziennie płatnych, dzielą się na 8 kategorji, którym odpowiada:

1	kategorji	-	IX	grupa	uposażenia
2	"	-	X	"	"
3	"	-	XI	"	"
4	"	-	XII	"	"
5	"	-	XIII	"	"
6	"	-	XIV	"	"
7	"	-	XV	"	"
8	"	-	XVI	"	szczebel "b".

Podział zająć służbowych na kategorje uwidoczniony jest w załączonej tabeli C.

2) Każda kategorja płac składa się. z pewnej ilości szczebli, oznaczonych literami alfabetu.

§  4.

1) Wysokość płacy dziennej oznacza się w punktach, ustalonych w załączonych tabelach A i B.

Kwotę płacy w markach polskich otrzymuje się przez pomnożenie jednakowej dla wszystkich kategorji mnożnej, przez punkty, ustalone w tabelach A i B, przyczem przyjmuje się mnożną w tej samej wysokości, jak u pracowników etatowych.

2) Tabela A ma zastosowanie do pracowników nie pracujących w kolejce (turnusowe), a których służba normowana jest według współczynnika 1 w myśl przepisów o stosowaniu na kolejach żelaznych ustawy o czasie pracy w przemyśle i handlu, t. j. wynosi 8 godzin na dobą w zwykły dzień powszedni, a 6 godzin na dobę w sobotę.

Ponadto należy tabelą A zastosować do tych pracowników, pełniących służbę według mniej wartościowych współczynników (⁵/₆, ²/₃, ¹/₂, ¹/₈), których praca w ciągu doby wynosi:

Przy	zastosowaniu	współczynnika	5/6	conajmniej	= 9	godz.
"	"	"	2/3	"	= 12	"
"	"	"	1/2	"
"	"	"	1/3	ponad 12 godzin.

3) Tabela B ma zastosowanie do tych pracowników, którzy pracują w kolejce (turnusowo) i których służba rozkłada się na wszystkie dni tygodnia w ten sposób, że suma czasu wykonanej przez nich pracy w ciągu całego tygodnia wynosi:

przy	zastosowaniu	współczynnika	1 =	46	godzin
"	"	"	5/6	56	"
"	"	"	2/3	70	"
"	"	"	1/2	91	"
			1/3

§ 5. Stali dziennie płatni pracownicy otrzymują dodatek rodzinny według zasad ustalonych w art. 4 ustawy o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska z dnia 9 października 1923 r. Dodatek ten wypłaca się w miesięcznych stawkach zdołu.

Jednocześnie ze zmniejszaniem się dodatku rodzinnego w myśl ustępu 2-go art. 4-go ustawy o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska z dnia 9 października 1923 r., zmniejszać się będą stawki zarobkowe uwidocznione w tabeli A o 0,4 części punktu, stawki zaś zarobkowe tabeli B w pierwszych pięciu półroczach o 0,3 części punktu, a w następnych dwu półroczach o 0,4 części punktu we wszystkich grupach i szczeblach w tych samych terminach, jak to przewidziano w art. 3 ustęp ostatni wyżej wspomnianej ustawy dla pracowników etatowych.

§  6.

1) Od chwili wejścia w życie niniejszego rozporządzania, wartość punktu (mnożna) określa się w jednakowej wysokości na cały obszar Rzeczypospolitej Polskiej, w tej samej wysokości, w jakiej będzie określona wartość punktu (mnożną) w danym miesiącu dla pracowników etatowych na podstawie ustawy o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska z dnia 9 października 1923 r.

2) O ile na podstawie wyżej wymienionej ustawy przyznano pracownikom etatowym w poszczególnych miejscowościach dodatek do uposażenia wyrażony w procentach, podwyższa się mnożną, o której mowa w pozycji 1-szej niniejszego paragrafu, w tych samych miejscowościach o procent, w którym określony jest wyżej wspomniany dodatek.

§  7.

1) 1  W obrąbie danej kategorji płac przejście na szczebel wyższy odbywa się automatycznie co 3 lata w stałych terminach półrocznych 1 stycznia i 1 lipca każdego roku. Termin posunięcia z jednego szczebla uposażenia do drugiego ustala się. w ten sposób, że czasu od dnia przyjęcia względnie zaliczenia do wyższej Kategorji płacy aż do najbliższego terminu posunięć nie uwzględnia się.

2)  Do czasokresów posunięć zalicza się: czas rzeczywistej ciągłej pracy, ponadto zaś czas ćwiczeń wojskowych, urlopów wypoczynkowych (płatnych urlopów bez względu na ich rozmiar, innych urlopów poniżej 15 dni) oraz przerw spowodowanych chorobą, nie przekraczających okresu czasu, przez który pracownik ma prawo do świadczeń z kasy chorych względnie do zasiłków pieniężnych w czasie choroby.

3) Przy ustalaniu terminu najbliższego posunięcia po powrocie ze służby wojskowej, z urlopu bezpłatnego i t, p., który to czas nie wlicza się do terminów posunięć, przesuwa się pierwotny termin w ten sposób, że okras większy od 3 miesięcy liczy się za pełne półrocze, nie przekraczającego zaś 3 miesięcy - nie bierze się w rachubę.

§  8.

1) Z chwilą przyjęcia do służby kolejowej pracownik otrzymuje płacę szczebla "a" tej kategorji, do której zaliczone jest zajęcie służbowe stale przez niego sprawowane, o śle rozporządzenie niniejsze inaczej nie stanowi.

2) Przy przesunięciu pracownika w ciągu jego służby do wyższe; kategorji płac, otrzymuje on w tej wyższej kategorji płace tego szczebla, która pod względem ilości punktów jest bezpośrednio wyższa od szczebla zajmowanego poprzednio w kategorji niższej. Czas spędzony w ostatnio zajmowanym szczeblu grupy niższej, zalicza się do posunięcia następnego, w grupie wyższej w tych wypadkach, jeżeli następny szczebel w dawnej grupie był wyższy pod wzglądem licz-by punktów, aniżeli szczebel osiągnięty przez pracownika w grupie wyższej.

3) W chwili przyjęcia do służby względnie zaliczenia do wyższej kategorji ustala się termin posunięcia do następnego szczebla w ten sposób, że czasu od dnia przyjęcia względnie przesunięcia do wyższej kategorji płac do najbliższego ogólnego terminu posunięć (§ 7 poz. 1) nie uwzględnia się.

4) W razie przesunięcia pracownika do niższej kiategorji płac, należy mu się w tej niższej kategorji ten sam z kolei szczebel, który zajmował w kategorji wyższej z zaliczeniem lat spędzonych w tym szczeblu (poz. 7).

W razie przejściowego przeznaczenia do zajęcia W niższej kategorji płac pracownik otrzymuje dotychczasową płacę.

5) Jeżeli pracownik sprawuje stałe zajęcia, co do których obowiązują rozmaite kategorje płacy ma on otrzymać płace, według tej kategorji, do której najwięcej zbliżone są zajęcia przeważnie przez niego sprawowane.

6) W razie przeznaczenia pracownika do zajęcia służbowego, co do którego obowiązuje inna tabela płac, aniżeli ta, według której był dotychczas opłacany, Obowiązują następujące zasady:

a) w razie przejściowego przeznaczenia otrzymuje pracownik uposażenie według dotychczasowej tabeli j dotychczasowych zasad,

b) w razie stałego przeznaczenia otrzymuje pracownik od następnego pierwszego kalendarzowego miesiąca uposażenie według nowej tabeli i nowych zasad.

O ile przejście to nie jest połączone ze zmianą kategorji płac, otrzymuje on automatycznie analogiczny szczebel w drugiej tabeli.

O ile jednak przejście to jest połączone ze zmianą kategorji płacy, należy postąpić w myśl postanowień poz. 2 - 4 niniejszego paragrafu, przyczem do porównania wysokości uposażenia w mysi poz. 2 celem oznaczenia szczebla bierze się za podstawę, drugą tabelę płac

7) Przeznaczenie pracownika do stałego zajęcia, zaliczonego do niższej kategorii może nastąpić (poz. 4):

a) za karę z powodu przewinień służbowych, przewidzianych w przepisach służbowych,

b) w razie zniesienia dotychczasowego zajęcia danego pracownika, o ile tenże nie przyjął zaofiarowanego mu analogicznego zajęcia na innym posterunku służbowym.

§  9.

1) Prawo do otrzymywania płacy zaczyna się od dnia rozpoczęcia służby i rozciąga się na każdy faktycznie przepracowany normalny dzień służby (§ 13).

2) W razie rozwiązania stosunku służbowego wstrzymuje się wypłatę płacy według postanowień przepisów służbowych, normujących stosunki służbowe pracowników dziennie płatnych.

W razie wypowiedzenia służby ze strony przełożonej władzy kolejowej względnie ze strony pracownika obowiązuje jako termin wypowiedzenia okres 14-to dniowy.

3) Za czas nieobecności w służbie i za czas choroby potrąca się z należących pracownikowi poborów część płacy, która przypada na czas opuszczonej pracy, o ile postanowienia § 10-go inaczej nie stanowią. Przy potrącaniu dodatku ekonomicznego (rodzinnego) przyjmuje się jako dzienną stawką:

przy	zastosowaniu	tabeli	A)	- 1,8	punktu
"	"	"	B)	- 1,5	"

Z chwilą redukcji dodatku ekonomicznego w myśl § 5 poz. 4 zmniejszać się będzie stawka określona według tabeli A) w sześciu półroczach o 0,04 części punktu w ostatkiem półroczu o 0,06 części punktu aż do 1,5 punktu. Stawka określona według tabeli B zmiejszać się będzie w sześciu półroczach o 0,03 części punktu, a w ostatnim półroczu o; 0,02 części punktu aż do 1,3 punktu.

Czasu nieobecności w służbie poniżej 10 minut nie bierze się w rachubę, zaś czas dłuższy aż do 30 minut zaokrągla się na pełne półgodziny celem potrącenia z dniówki.

4) Z poborów pracownika wolno ściągać:

a) składki dla kas chorych, funduszów emerytalnych i pensyjnych,

b) kwoty, podlegające potrąceniu, na mocy wyroku sądowego,

c) kwoty, przypadające na umundurowanie,

d) czynsz najmu za mieszkania służbowe, należytości za używanie światła, wodociągów etc;

e) zaliczki pobrane na pobory.

Ponadto wolno z należącej się pracownikowi płacy potrącać: kary pieniężne, oraz kwoty, przypadające na odszkodowania za szkody fiskalne, które powstały 2 winy pracownika.

Ja ostatnie potrącenia nie mogą przekraczać prawnie zastrzeżonego minimum egzystencji pracownika.

Potrąceń z innych tytułów wolno dokonać tylko za pisemną zgodą pracownika.

5) Za czas nieobecności w stałej siedzibie służbowej należy się pracownikowi za każdy dzień tej nieobecności normalna dzienna płaca, o ile dzień ten spędził w podróży służbowej lub przy pracy w obcej miejscowości.

§  10.

1) Podczas urlopu wypoczynkowego otrzymuje pracownik pełną dzienną płacę za każdy normalny dzień pracy (% 13 poz. 2).

Pracownicy, do których mają zastosowanie postanowienia § 12, otrzymują podczas urlopu wypoczynkowego pełną dzienną płacę za wszystkie dni urlopu.

Wymiary przysługujących urlopów wypoczynkowych określają osobne przepisy.

(2) W następujących wypadkach wolno pracownikowi przyznać urlop z zachowaniem płacy według zasad ustalonych w poz. 1 niniejszego paragrafu:

a) w razie przeniesienia pracownika ze względów służbowych, czy to w miejscowościach zamieszkania ze zmianą mieszkania, czy też do innej miejscowości - za czas rzeczywistej i udowodnionej potrzeby celem uskutecznienia przeniesienia;

b) w razie brania udziału w czynnościach straży pożarnej na podstawie publiczno-prawnego obowiązku;

c) w razie brania udziału w wyborach przez głosowanie do Sejmu, Senatu i ciał samorządowych;

d) ponadto w następujących nagłych sprawach osobistych, których załatwienie nie może być uskutecznione poza godzinami służbowemi: udział w terminie sądowym lub policyjnym, o ile ten nie jest spowodowany własną winą pracownika i o ile pracownik nie ma prawa do odszkodowania względnie o ile pracownik nie jest wezwany w sprawie sądowo-karnej w charakterze oskarżonego; udział w terminach dotyczących spraw opiekuńczych, w razie niebezpieczeństwa ognia lub powodzi, zagrażającego dobytkowi pracownika, w razie nieobecności pracownika w służbie z powodu chorób zakaźnych, panujących w rodzinie, konsultacji u lekarzy kolejowych lub kasowych.

§  11.

(1) Za podstawę do obliczenia płacy dla pracowników, pobierających uposażenie według tabeli A (§ 4 poz. 2) przyjmuję się faktycznie przepracowaną ilość dniówek. za dniówkę uważa się każdy normalny dzień pracy (§ 4 poz. 2 i § 13 poz. 2).

§ 12. Pracownicy, co do których ma zastosowanie tabela płac B (§ 4 poz. 3), otrzymują uposażenie za każdy kalendarzowy dzień miesiąca, a więc takie za dni świąteczne i wypoczynkowe, o ile ich czas pracy odpowiada zasadom, wypuszczonym W poz. 3 § 4.

Co do potrącania uposażenia u tych pracowników w razie nieobecności w służbie obowiązują postanowienia § 9 poz. 3, przyczem liczy się jako czas opuszczonej pracy także dni wypoczynkowe i świąteczne, o ile te przypadają na okres, w którym pracownik opuścił służbę.

§  13.

1) Czas pracy regulują przepisy o stosowaniu na kolejach żelaznych ustawy o czasie pracy w przemyśle i handlu z dnia 18 grudnia 1919 r.

2) Za normalny dzień pracy uważa się czas obowiązkowego zatrudnienia lub pogotowia służbowego, ustalony na podstawie przepisanych norm (współczynników pracy), turnusem lub innem zarządzeniem naczelnika służbowego (§ 4 poz. 2 i 3).

3) Czas pracy liczy się. od rozpoczęcia do ukończenia pracy na przepisanem miejscu zajęcia.

§  14.

1) Prawo do wynagrodzenia za służbę w godzinach nadliczbowych na podstawie przepisów o stosowaniu na kolejach żelaznych ustawy o czasie pracy w przemyśle i handlu z dnia 18 grudnia 1919 r. mają dziennie płatni pracownicy kolejowi, zatrudnieni stele w kolejowych zakładach fabrycznych (warsztatach głównych i pomocniczych, oraz w warsztatach drogowych i elektrotechnicznych).

2) Wszyscy inni pracownicy dziennie płatni otrzymuje za służbę wykonywaną poza ustanowioną dla nich ilością godzin pracy obowiązkowej (przepisy o stosowaniu na kolejach żelaznych ustawy o czasie pracy w przemyśle i handlu) wynagrodzenie według zasad ustalonych w § 15 niniejszego rozporządzenia.

§  15.

1) O ile służba pracowników normowana jest przy zastosowaniu tabeli M według współczynnika i w myśl przepisów o stosowaniu na kolejach żelaznych ustawy o czasie pracy w przemyśle i handlu z dnia 18 grudnia 1919 r. t. j. trwa 8 gadzin na dobę w zwykły dzień powszedni i 6 godzin na dobę w sobotę i nie przekracza 46 godzin na tydzień, za służbą w godzinach nadliczbowych uważa się, służbę ponad 46 godzin w normalnym tygodniu, licząc, w myśl wymienionych przepisów 8 godzin na dobę w zwykły dzień powszedni i 6 godzin na dobę w sobotę. Za podstawę do obliczenia godzin nadliczbowych bierze się, okres dzienny.

2) Za służbę tych kategorji pracowników w godzinach nadliczbowych należy się, im:

a) o ile odpowiadają warunkom ustanowionym w poz. 1 § 14 niniejszego, rozporządzenia.

Oprócz zwykłej płacy, bez dodatku rodzinnego, przypadającej przeciętnie na czas pracy w godzinach normalnych, jeszcze wynagrodzenie dodatkowe za pierwsze dwie godziny nadliczbowe w wysokości 50% tej płacy, bez dodatku ekonomicznego, za każdą godziną, a za służbę w godzinach nadliczbowych ponad dwie godziny dziennie, oraz za służbę, w godzinach nadliczbowych przypadających na noc - wynagrodzenie dodatkowe w wysokości 100% tej płacy za każdą godzinę.

Służbę zaś pracowników tych kategorji w niedziele i świata, jeśli ich służba w tygodniu odpowiada w zupełności zasadom poz. 1 niniejszego paragrafu uważa się., o ile nie pełnią służby okresowo (w kolejce), jako pracę w godzinach nadliczbowych, przyczem wynagrodzenie dodatkowe wynosi 100% płacy normalnej (bez dodatku ekonomicznego) przypadającej na ten dzień;

b) o ile odpowiadają warunkom poz. 2 § 14 niniejszego rozporządzenia.

Za każdą godzinę nadliczbową wynagrodzenie w wysokości przeciętnego zarobku, przypadającego na jedną godzinę pracy normalnej, podwyższone

0 25% tego zarobku, nie uwzględniając dodatku ekonomicznego.

3) O ile względy techniczne nie pozwalają na normowanie czasu służby pracowników w sposób określony w § 15 poz. 1 niniejszego rozporządzenia, za służbę w godzinach nadliczbowych uważa się służbę, pełnioną w godzinach, przekraczających dla poszczególnych kategorji pracowników normy, wyszczególnione w przepisach o stosowaniu na kolejach żelaznych ustawy o czasie pracy w przemyśle i handlu.

Normy te wynoszą:

Przy zajęciu służbowem, na które przypada:

a)	współczynnik	1	-	46	godzin	w tygodniu
b)	"	5/6	-	55	"	"
c)	"	2/3	-	70	"	"
d)	"	1/2	-	91	"	"
e)	"	1/3	-	138	"	"

Po przeliczeniu godzin przekraczających te normy na współczynnik 1 otrzymuje się. godziny podlegające wynagrodzeniu, przyczem czas ponad ¹/₂ godziny zaokrągla się na całą godziny, a poniżej ¹/₂ godziny nie bierze się; w rachubą.

4) W razie sprawowania zajęć służbowych, co do których mają zastosowanie różne współczynniki pracy, za służbę w godzinach nadliczbowych uważa się czas służby ponad 46 godzin za tydzień pełnowartościowej pracy (współczynnik 1), przyczem ilość godzin pełnowartościowej pracy otrzymuje się przez przeliczenie rzeczywistego czasu pracy, powstałego z zastosowania mniej wartościowych współczynników na współczynnik 1.

5) Dla pracujących okresowo "w kolejkach" godziny nadliczbowe oblicza się od całego czasu pracy w tygodniu, przeczem pełnowartościową służbę (współczynnik 1) ponad 46 godzin pracy w tygodniu po odjęciu ewentualnych przerw w pracy w ciągu tygodnia, uważa się za służbę w godzinach nadliczbowych. Przy zastowaniu do pracy różnych współczynników obowiązuje analogicznie poz. 4 niniejszego paragrafu. Do wynagrodzenia przyjmuje się dla pracowników, co do których obowiązują postanowienia § 14 poz. 1 niniejszego rozporządzenia: dla pierwszych 12 godzin nadliczbowych normalne stawki płacy podwyższone o 50% za każdą godzinę, zaś ponad 12 godzin te same stawki, podwyższone o 100%.

Wszyscy inni pracownicy (§ 14 poz. 2) otrzymują wynagrodzenie przewidziane w poz. 2b niniejszego paragrafu.

6) Służba w godzinach nadliczbowych może być tylko raz wynagradzana, t. j. że godziny nadliczbowe wynagradzane z, tytułu nocnej lub świątecznej służby, nie mogą być jeszcze raz: opłacane jako zwykłe godziny nadliczbowe.

7) O ile za czas nieobecności w stałej siedzibie służbowej pracownik pobiera djety lub inne wynagrodzenia uboczne (godzinowe, ryczałty na wyjazdy), za służbą w godzinach nadliczbowych poza własną siedzibą służbową uważa się tylko te godziny nadliczbowe, które powstały przy wykonywaniu faktycznej pracy.

Do czasu pracy w rozumieniu niniejszego postanowienia wlicza się czas odbytej podróży bez zajęcia służbowego w stosunku 2:1, t. j., że na 2 godziny podróży liczy się 1 godziną pełnowartościowej pracy według współczynnika 1- Natomiast nie wlicza się do czasu pracy pobytu w obcej miejscowości bez wykonywania jakiegokolwiek zajęcia służbowego.

8) Wynagrodzenie godzin nadliczbowych w służbie biurowej i kasowej, co do której obowiązują ogólnie ustanowione godziny biurowe, może mieć miejsce tylko w wypadkach wyjątkowych, jeśli chodzi o wykonanie spraw pilnych, lub takich, których wskutek swych rozmiarów nie można załatwić w zwykłych godzinach służbowych.

9) Przy sprawowaniu zajęć, podpadających pod rozmaite kategorje i tabele płac do wynagrodzenia za godziny nadliczbowe przyjmuje się stawki tej kategorji płacy, w której pracownik w danym okresie czasu przeważnie był zajęty (§ 8 poz. 5 i 6).

10) Na jedną godzinę pracy normowanej według współczynnik przyjmuje się ¹/₈ część dziennej stawki danej grupy i danego szczebla.

§  16.

1) Za podróże służbowe i za służbowy pobyt w miejscowości obcej poza własną siedzibą służbową otrzymują pracownicy dziennie płatni diety na zasadach ustalonych dla etatowych pracowników kolejowych.

2) 2  W służbie drogowej, utrzymania telegrafów, bloków i sygnałów za siedzibę służbową uważa się cały okrąg, podległy danemu zawiadowcy odcinka i t. p.

3)   ³  Diety wynoszą dziennie dla pracowników nieetatowych, stałych dziennie płatnych, zaliczonych do:

kategorji	płacy	1	9	zł.
"	"	2, 3, 4	7	"
"	"	5, 6, 7, 8	5	"

Przy podróżach służbowych i delegacjach do stolicy oraz na obszar województwa śląskiego zwiększa się diety o 20%. Postanowienie to nie ma zastosowania do podróży służbowych i delegacyj, odbywanych na obszarze województwa śląskiego przez pracowników dziennie płatnych, mających na tym obszarze zwykłe miejsce służbowe.

§  17.

1) 4  Pracownicy dziennie płatni, przeniesieni ze względów służbowych do innych miejscowości otrzymują zwrot faktycznie poniesionych i należycie udowodnionych kosztów przesiedlenia; kwota na ten cel przyznana nie może jednak przekraczać u pracowników samotnych 75%, zaś u pracowników żonatych lub wdowców z dziećmi (t. j. pobierających dodatek rodzinny) 150% normalnej miesięcznej płacy w wymiarze dla samotnego (t. j. bez dodatku rodzinnego), zwiększonej o 20%, o ile przesiedlenie następuje ze stolicy lub obszaru województwa śląskiego, względnie do stolicy lub obszaru tego województwa, jak również przy przesiedleniu w obrębie tego województwa.

§  18.

1) Pracownicy dziennie płatni otrzymują normalnie płacę obliczoną za ubiegły miesiąc w dniu 5-go każdego miesiąca. Wypłaty dokonywa się na podstawie listy płacy, zatwierdzonej przez naczelnika służbowego.

2) Pracownicy dziennie płatni otrzymują w dniu 1-go każdego miesiąca zaliczkę na płacę w okrągłej kwocie zgóry w wysokości około 75% kwoty, przypadającej przy normalnej pracy na cały miesiąc. Zaliczką potrąca się w całości przy następnej wypłacie miesięcznych poborów w dniu 5-go każdego miesiąca.

3) O ile na mocy art. 5 ustawy o uposażeniu fukcjonarjuszów państwowych i wojska z dn. 9 października 1923 r., przyznano pracownikom etatowym wśród miesiąca dopłatą do uposażenia z powodu wzrostu drożyzny w ostatniej połowie ubiegłego miesiąca ponad 15%, otrzymują pracownicy dziennie płatni dopłatą tą zaliczkowo z góry w okrągłej kwocie. Za podstawę do obliczenia zaliczki bierze się. kwotę przypadającą normalnie za cały miesiąc. Wypłatę zaliczki należy uskutecznić w czasie między 10 a 15 danego miesiąca, z którą to wypłatą należy połączyć również wypłatę należności za ubiegły miesiąc. W myśl poz. 1 niniejszego paragrafu, przyczem termin określony w tej pozycji przesuwa się odpowiednio do wypłaty niniejszej zaliczki.

Ostateczne rozliczenie tej zaliczki następuje przy wypłacie miesięcznych poborów w dniu 5 następnego miesiąca (poz. 1).

4) O ile dzień wypłaty przypada na dzień świąteczny, następuje wypłata poborów w dniu powszednim, poprzedzającym to święto.

5) Zasiłki za czas choroby, w razie śmierci pracownika, oraz za czas odbywania perjodycznych ćwiczeń wojskowych określą osobne przepisy.

Aż do wydania tych przepisów obowiązują dotychczasowe przepisy.

B.

Postanowienia przejściowe.

§  19.

1) Płacę w mysi niniejszego rozporządzenia mają otrzymać wszyscy stali, dziennie płatni pracownicy nieetatowi, objęci art. 102 ustawy o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych z dnia 9 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 116, poz. 924).

2). Pracownicy nieetatowi, pobierający na podstawie przepisów b. państw zaborczych płacę z góry mają zatrzymać przywilej ten aż do mianowania ich pracownikami etatowymi, jakkolwiek podstawą do obliczenia wynagrodzenia, będzie system dniówkowy. Nie mogą atoli korzystać z przywileju tego pracownicy, którzy dopiero po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nabyli w myśl dawniejszych przepisów warunki do pobierania płacy zgóry.

§  20.

1) Przy pierwszem zaliczenia po Wejściu w życie niniejszego rozporządzenia pracowników dziennie płatnych do poszczególnych kategorji i szczebli płac, rozstrzyga-co do kategorji-dotychczas posiadany stopień płacy według ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Oz. U. R. P. № 65 poz. 430) co do szczebli uposażenia rozstrzyga dzień objęcia stałego zajęcia w służbie państwowej polskiej w ostatnio posiadanym stopniu płacy t. j. najdalej wstecz od dnia 1 lipca 1920 r.

2) Dyrekcje Kolei Państwowych mogą poszczególnym pracownikom, którzy wstąpili do służby na polskich kolejach państwowych przed dniem 1 października 1920 r. zaliczyć przy oznaczaniu przyznać się mającego szczebla czas służby państwowej lub samorządowej w państwach obcych. Czas pracy zawodowej może być zaliczony, jeżeli kwalifikacje i doświadczenie nabyte przez tę pracę przed wstąpieniem do służby państwowej kolejowej polskiej uzdalniają pracownika do obecnie spełnianej służby kolejowej. Zaliczyć można w ten sposób z poprzedniej służby w państwach obcych lub pracy zawodowej najwyżej lat 20.

3) Zaliczalny w myśl powyższych postanowień czas służby w państwach obcych i czas pracy zawodowej, a ponadto czas służby państwowej polskiej, spędzony do dnia uzyskania przez pracownika ostatnio posiadanego stopnia płacy zalicza się tylko w stosunku 6-ciu miesięcy za każde pełne 3 lata służby. Okresu czasu poniżej 3 lat nie uwzględnia się.

§ 21. Przy pierwszem zaliczeniu ustala się termin posunięcia do następnego szczebla w ten sposób, że dla pracowników, którym przyznano dotychczasowy stopień płacy w okresie półrocznym od 1 lipca do 31 grudnia przyjmuje się datę 1 lipca jako termin, od którego zaczyna się liczyć trzechlecie, dla tych zaś, którzy uzyskali te same warunki w okresie półrocznym od 1 stycznia do 30 czerwca roku następnego, przyjmuje się datę 1 stycznia roku ubiegłego, jako termin, od którego zaczyna się liczyć trzechlecie.

§ 22. U stałych dziennie płatnych pracowników kolejowych odpowiada:

dotychczasowy	8	stopień	płacy	1	kategorji	płacy
"	9	"	"	2	"	"
"	10	"	"	3	"	"
"	11	"	"	4	"	"
"	12	"	"	5	"	"
"	13	"	"	6	"	"
"	14	"	"	7	"	"
"	15	"	"	8	"	"

§  23.

1) O ile po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia okaże się, że poszczególni pracownicy mieliby otrzymać płacę niższą od pobieranej dotychczas, otrzymują oni dodatek wyrównawczy do wysokości płacy ostatnio pobieranej.

2) Dodatek ten przysługiwać będzie tak długo, dopóki pracownik wskutek podwyższenia się jego płacy w myśl postanowienia niniejszego rozporządzenia, czy to wskutek przyznania wyższej kategorji płac, lub też posunięcia do następnego szczebla płacy nie osiągnie wysokości płacy, pobieranej ostatnio przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

§ 24. Rozporządzenie niniejsze obowiązuje od 1 października 1923 r. z tem, że postanowienia odnośnie do wynagrodzenia za godziny nadliczbowe (§§ 14 i 15) obowiązywać mają od dnia 1 stycznia 1924 r.

Z dniem 1 października 1923 r. tracą moc obowiązującą wszystkie rozporządzenia i przepisy wydane w przedmiocie, objętym niniejszem rozporządzeniem.

§ 25. Aż do ujednostajnienia stanowisk dla pracowników etatowych na kolejach państwowych, obowiązywać mają w miejsce tabeli C (§ 3) dotychczasowe przepisy.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK 

Tabela A.

TABELA

płac dla nieetatowych pracowników stałych dziennie płatnych, pobierających uposażenie za każdy przepracowany dzień pracy

(§ 4, poz. 2).

Kategorja płacy	Szczebel płacy
	a	b	c	d	e	f	g
1	18,4	19,6	20,8	22,0	23,2	24,4
2	16,0	16,8	17,6	13,4	19,2	20,0	20,8
3	13,6	14,4	15,2	16,0	16,8	17,6	18,4
4	12,4	13,0	13,6	14,2	14,8	15,4	16,0
5	11,2	11,8	12,4	13,0	13,6	14,2	14,8
6	10,0	10,6	11,2	11,8	12,4	13,0	13,6
7	8,8	9,4	10.0	10,6	11,2	11,8	12,4
8	8,4	-	-	-	-	-	-

ZAŁĄCZNIK 

Tabela B.

TABELA

plac dla nieetatowych pracowników stałych dziennie płatnych, pobierających uposażenie według § 4 poz. 3.

Kategorja płacy	Szczebel płacy
	a	b	c	d	e	f	g
1	15,3	16,3	17,3	18,3	19,3	20,3	_
2	13,3	14,0	14,7	15,4	16,1	16,8	17,5
3	11,3	12,0	12,7	13,4	14,1	!4,8	15,5
4	10,3	10,8	11,3	11,8	12,3	12,8	13,3
5	9,3	9,8	10,3	10,8	11,3	11,8	12,3
6	8,3	8,8	9,3	9,8	10,3	10,8	11,3
7	7,3	7,8	3,3	8,8	9,3	9,8	10,3
8	7,0	-	-	-	-	-	-

ZAŁĄCZNIK 

Tabela C.

PODZIAŁ

zajęć służbowych na kategorje płacy.

Zajęcia służbowe na kolejach państwowych, dla których wykonywania przewiduje się nieetatowych dziennie płatnych pracowników, zalicza się do następujących kategorji płac;

Do 1 kategorji:

Zegarmistrz

Zecer

Do 2 kategorji;

Prowizoryczny pomocnik werkmistrza po 1-rocznej służbie jako pomocnik werkmistrza,

Kierownik partji rzemieślników (przodownik),

Rzemieślnik wyzwolony o szczególnej kwalifikacji zawodowej,

Litograf.

Do 3 kategorii:

Prowizoryczny pomocnik werkmistrza,

Prowizoryczny mostomistrz II klasy,

Prowizoryczny podasystent, elew kolejowy (aspirantka), lub też pomocnicza siła biurowa (kasowa, ekspedycyjna) o dobrej kwalifikacji o ile pełnią samodzielną służby na systemizowanem i w etacie przewidzianym stanowisku podasystenta, lub asystenta,

Rzemieślnik wykwalifikowany,

Szofer,

Drukarz,

Do 4 kategorji:

Elew kolejowy (aspirantka),

Pomocnicza siła biurowa (kasowa, ekspedycyjna) o dobrej kwalifikacji,

Maszynistka o szczególnych kwalifikacjach,

	Prowizoryczny	maszynista elektrowni II klasy,
	"	pomocnik maszynisty II klasy,
	"	maszynista II klasy stałych maszyn,
	"	maszynista wozu motorowego,
	"	magazynier,
	"	wozomistrz II klasy,
	"	elektromonter II klasy,
	"	monter sygnalizacji II klasy,

Rzemieślnik wyzwolony,

Przemywacz parowozów.

Do 5 kategorji:

Prowizoryczny kancelista (kancelistka),

Maszynistka wykwalifikowana,

Pomocnicza siła biurowa (ekspedycyjna, kasowa),

Przodownik robotników w warsztatach głównych, lub podręcznych,

	Przodownik	czyścicieli	maszyn,
	"	"	wagonów,
	"	ładowników węgla,
	"	robotników w magazynie		towarowym,
	"	"	"	zasobów
	"	"	w gazowni lub elektrowni,

Wydawca zasobów,

Czyściciel dymników, palenisk i popielników parowozów,

Pomocnik przy maszynach stałych,

Pomocnik kotlarski, pracujący przy kotłach,

Smarownik wagonów,

Rzemieślnik bez listu wyzwolenia,

Pomocnik odlewacza,

Robotnik przy nabijaniu akumulatorów i przy przebijaniu rur.

Pomocnik monterski,

Przodownik w służbie drogowej,

Prowizoryczny nadzorca przewodów.

Do 6 kategorji:

	Prowizoryczny	pomocnik kolejowy,
	"	przetokowy,
	"	hamulcowy,
	"	zwrotniczy II klasy,
	"	pomocnik torowy,
	"	palacz .parowozowy II klasy,
	"	palacz parowozowni,
	"	palacz II klasy stałych maszyn,
	"	palacz elektrowni II klasy,
	"	woźny,
	"	strażnik kolejowy,
	"	dróżnik,
	"	telefonista (telefonistka),

Ogrzewacz wagonów.

Robotnik kwalifikowany, a mianowicie:

egzaminowany robotnik, używany przejściowo do zastępstw w służbie, przewidzianej zasadniczo dla etatowych pracowników grupy XIII lub wyższych grup, kwalifikowany robotnik przy utrzymaniu urządzeń zabezpieczających ruch pociągów i przy utrzymaniu przewodów słabego i silnego prądu.

Kwalifikowany robotnik w gazowni i elektrowni robotnik, obsługujący obrotnice, przesuwnice lub żórawie.

Kwalifikowany robotnik w drukarni i litografji,

Kwalifikowany robotnik w magazynie towarowym,

Strażnik rogatek.

Kwalifikowany robotnik w służbie mierniczej.

Kwalifikowany robotnik w zakładzie impregnowania.

Węglarz, lampiarz.

Do 7 kategorji.

Robotnik niekwalifikowany po 1 roku służby w kolejnictwie.

Do 8 kategorji.

Robotnik niekwalifikowany.

	Uwagi:
do kat. 2, 1)	Jako kierownika partji uważa się rzemieślnika, któremu dodani są conajmniej 3 pomocnicy,
2)	ilość rzemieślników w tej kategorji nie może przekraczać 30% ogólnej ilości rzemieślników, zatrudnionych w okręgu dyrekcji.
Do kat. 3.	Elewi kolejowi (aspirantki) i pomocnicze siły, zaliczone do tej kategorji winne conajmniej posiadać egzamin nieformalny w danej gałęzi służby.
Do kat 6.	Jako robotników kwalifikowanych uważa się takich robotników, których uzdolnienie i przygotowanie do pracy kolejowej w danej gałęzi służby zostało urzędowo sprawdzone.

1 Z dniem 24 grudnia 1931 r. zawiesza się moc obowiązującą nin. ustępu, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Komunikacji wydanym w porozumieniu z Ministrem Skarbu z dnia 28 listopada 1931 r. (Dz.U.31.110.857).

2 § 16 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 16 grudnia 1927 r. (Dz.U.28.16.134) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 lutego 1928 r.

3 § 16 ust. 3) zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 16 grudnia 1927 r. (Dz.U.28.16.134) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 listopada 1927 r.

4 § 17 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 16 grudnia 1927 r. (Dz.U.28.16.134) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 lutego 1928 r.

• Identyfikator: Dz.U.1923.137.1143
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Uposażenie nieetatowych stałych dziennie płatnych pracowników kolejowych, objętych art. 102 ustawy o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska.
• Data aktu: 14/12/1923
• Data ogłoszenia: 31/12/1923
• Data wejścia w życie: 01/10/1923, 01/01/1924