Zastosowanie stałej jednostki do podatku od kapitałów i rent.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 18 grudnia 1923 r.

o zastosowaniu stałej jednostki do podatku od kapitałów i rent.

Na mocy art. 5, 6 i 11 ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki, do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe (Dz. U. R. P. № 127, poz. 1044) zarządza się odnośnie do ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. o podatku od kapitałów i rent (Dz. U. R. P. № 76, poz. 517) i z dnia 1 maja 1923 r. w przedmiocie zmiany niektórych postanowień ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 54, poz. 376) co następuje:

Do art. 42 i 43 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. i art. 6 ustawy z dnia 1 maja 1923 roku.

§ 1. Kwoty wymienione w markach polskich przelicza się na franki złote, według przeciętnej (1 frank - 8,303.33 mk.) wartości franka złotego z miesięcy lutego, marca i kwietnia 1923 r., poprzedzających ogłoszenie ustawy z dnia 1 maja 1923 r. w przedmiocie zmiany niektórych postanowień ustawy z dwa 16 lipca 1920 r. o podatku od kapitałów i rent.

W szczególności przelicza się:

1) kwotę - od 5.000 do 500.000 mk. na kwotę od 0,60 do 60 franków złotych,

2) kwotę - od 250.000 do 2,500.000 mk. na kwotę od 30 do 302 franków złotych.

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dnia 1 stycznia 1924 roku.

• Identyfikator: Dz.U.1923.133.1106
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zastosowanie stałej jednostki do podatku od kapitałów i rent.
• Data aktu: 18/12/1923
• Data ogłoszenia: 23/12/1923
• Data wejścia w życie: 01/01/1924