Konwencja, dotycząca wymiany paczek pocztowych. Madryt.1920.11.30.

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA,

dotycząca wymiany paczek pocztowych, podpisana w Madrycie dn. 30 listopada 1920 r.

(Zatwierdzona ustawą z dn. 23 września 1922 r.-Dz. U. R. P. № 85, poz. 760).

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

MY, STANISŁAW WOJCIECHOWSKI

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

Wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tern wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia trzydziestego listopada tysiąc dziewięćset dwudziestego w Madrycie podpisaną została Międzynarodowa Konwencja, dotycząca wymiany paczek pocztowych, która słowo w słowo brzmi jak następuje:

(Tekst konwencji zawiera załącznik do niniejszego numeru).

Zaznajomiwszy się z powyższą Konwencją, uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną, zarówno w całości, jak i każde z zawartych w niej postanowień, oświadczamy, że jest przyjętą, ratyfikowaną i zatwierdzoną i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywaną.

Na dowód czego, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dn. 13 marca 1923 r.

ZAŁĄCZNIK 

KONWENCJA DOTYCZĄCA WYMIANY PACZEK POCZTOWYCH

którą zawarły:

Niemcy, Rzeczpospolita Argentyna, Austrja, Belgia, Kolonja Kongo-Belgijskie, Boliwja, Brazylja, Bułgarja, Chili, Chiny, Rzeczpospolita Kolumbja, Rzeczpospolita Costa-Rica, Rzeczpospolita Kuba, Danja, Rzeczpospolita San-Domingo, Egipt, Ekwador, Hiszpanja, Kolonje Hiszpańskie, Etjopja, Finlandja, Francja, Algier, Kolonje i Protektoraty Francuskie w Indochinach, Zespól innych Kolonji Francuskich, Grecja, Gwatemala, Rzecz pospolita Haiti, Rzeczpospolita Honduras, Wągry, Indje Brytyjskie, Islandja, Włochy, Kolonje Włoskie, Japonja, Chosen, Zespół innych Terytorjów podlegających Japonji, Rzeczpospolita Liberia, Luksemburg, Marok (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej), Marok (strefa Hiszpańska), Nikaragua, Norwegja, Rzeczpospolita Panama, Paragwaj, Holandja, Indje Holenderskie, Kolonje Holenderskie w Ameryce, Peru, Persja, Polska, Portugalja, Kolonje Portugalskie w Afryce, Kolonje Portugalskie w Azji i Oceanji, Rumunja, Rosja, Rzeczpospolita San-Marino, Salwador, Terytorjum Sarry, Królestwo Serbów, Kroatów i Słoweńców, Królestwo Siam, Szwecja, Szwajcaria, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Urugwaj i Stany Zjednoczone Wenezueli.

Podpisani, pełnomocnicy Rządów krajów powyżej wymienionych na mocy art. 21 Konwencji Głównej za wspólną zgodą i zastrzeżeniem ratyfikacji zawarli następującą Konwencją:

Artykuł 1.

Przedmiot Konwencji.

1. Pod nazwą "paczki pocztowe" (colis postaux) mogą być wysyłane z jednego do drugiego z wyżej Wyszczególnionych krajów paczki z podaną lub bez podanej wartości, których waga nie przewyższa 10 kg. i które zależnie od wagi dzielą się na trzy kategorje: do 1 kilograma, od 1 do 5 kilogramów i od 5 do 10 kilogramów.

Każdemu z krajów przysługuje prawo w drodze wyjątku przyjmować paczki tylko jednej kategorji do wagi 5 klg. i nie przyjmować paczek z podaną wartością ani też paczek ochronnych.

Każdy kraj wyznacza w swoim zakresie kompetencji najwyższy wymiar podawanej wartości paczek, który nie może być jednak niższy od 1.000 franków.

W stosunkach między dwoma lub kilku krajami, które jako najwyższy wymiar ustaliły kwoty różne, należy stosować się do najniższego wymiaru.

2. Zarządy pocztowe krajów, utrzymujących stosunki pocztowe mogą się między sobą ułożyć, by na podstawie przepisów niniejszej Konwencji, zwiększając odpowiednio opłaty pocztowe (odpowiedzialność za zaginięcie, obrabowanie i uszkodzenie paczek, przyjmować także paczki, których waga przewyższa 10 klg.

3. Przepisy wykonawcze ustalają inne jeszcze warunki, którym winny odpowiadać paczki, by mogły być przyjęte do przewozu.

Artykuł  2.

Tranzyt paczek.

1. Wolność tranzytu przez terytorjum każdego z krajów, które do Konwencji przystąpiły, jest zagwarantowaną; zakres zaś odpowiedzialności Zarządów, biorących udział w przewozie normuje poniżej podany art. 16.

Wobec tego wszystkie Zarządy pocztowe, uczestniczące w niniejszej Konwencji, mogą sobie wzajemnie wysyłać paczki pocztowe za pośrednictwem jednego lub kilku innych z pomiędzy siebie.

2. O ile Zarządy zainteresowane nie porozumiały się co do odmiennego sposobu przesyłania paczek, paczki wymieniane między krajami bezpośrednio ze sobą niegraniczącemi, przesyła się jako pojedyncze sztuki (à découvert).

Artykuł  3.

Wynagrodzenie za przewóz.

1. Od Zarządu kraju nadania należy się każdemu z Zarządów, biorących udział w przewozie lądowym, po 30 centymów od każdej paczki do 1 klg. wagi, po 50 centymów od paczki do 5 klg. wagi i po 90 centymów od paczki od 5 do 10 klg. wagi.

2. Gdy w grę wchodzą jeden lub kilka przewozów morskich, od Zarządu kraju nadania należy się każdemu z Zarządów, którego środki przewozowe biorą udział w przewozie morskim, a ewentualnie za każdą poszczególną linję okrętową od każdej paczki:

Długość rejsów		od paczki do 1 kg.		od paczki do 5 klg.		od paczki od 5 do 10 klg.
do 500 mil.	mor.	0,15	fr.	0,25	fr.	0,45	fr.
od 501- 1.000	"	0,25	"	0,40	"	0,75	"
" 1.001- 2.000	"	0,40	"	0,60	"	1,10	"
" 2.001- 3.000	"	0,50	"	0,80	"	1,45	"
. 3.001- 4.000	"	0,60	"	1,00	"	1,80	"
" 4.001- 5.000	"	0,70	"	1,20	"	2,15	"
" 5.001- 6.000	"	0,80	"	1,40	"	2,50	"
" 6.001- 7.000	"	0,90	"	1,60	"	2,85	"
" 7.001- 8.000	"	1,00	"	1,80	"	3,20	"
" 8.001- 9.000	"	(maximum)	"	2,00	"	3,55	"
" 9.001-10.000	"	"	"	2,20	"	3,90	"
czyli ponad 1.000 mil morskich
trzeba dodać za każde 1.000 mil
nadwyżki albo część tychże:				0,20	"	0,35	"

W danym wypadku długość rejsów oblicza się według pośredniej odległości między odnośnemi portami obydwu krajów, pozostających w stosunku wymiennym.

W każdym razie wynagrodzenie należne każdemu poszczególnemu Zarządowi, którego środki przewozowe biorą udział w przewozie morskim od paczki do 1 klg. wagi bez wzglądu na odległość nie może przekraczać 1 franka.

Kraje, które podpisały niniejszą Konwencję, czy przyjęły franka jako jednostkę monetarną, czy też nie, mają możność przypadające im krańcowe (terminalne) należytości lądowe od wwożonych i wywożonych paczek jednocześnie obniżać, względnie podwyższać, byleby przynajmniej na miesiąc naprzód powiadomiły o tem Zarząd Poczt szwajcarskich. Zniżka, względnie zwyżka należytości winna obowiązywać co-najmniej w ciągu 6 miesięcy. W żadnym jednak wypadku podwyżka nie może przekraczać odnośnych należytości normalnych, ustalonych dla poszczególnych kategorji wagi.

Również nie może należytość, która przypada krajowi nadania lub przeznaczenia, przewyższać opłaty, pobieranej w ruchu wewnętrznym od paczki tej samej kategorji wagi.

Takie same uprawnienia przyznane zostały krajom, które zawarły Konwencję, odnośnie do zniżania lub podwyższania o 100% wymiaru należytości za przewóz morski w powyżej podanym § 2. Jednakowoż podwyżka należytości może być żądana tylko wtedy, gdy równocześnie zostaje zastosowana od paczek pocztowych tego kraju, od którego są zależne środki przewozu morskiego; wyjątek stanowi obrót między odnośnym krajem, a jego kolonjami.

4. Wynagrodzenia ustalone poprzedniemi §§ 1 i 2 w zastosowaniu do paczek ochronnych podwyższa się o 50%.

5. Niezależnie od wspomnianych należytości tranzytowych Zarząd kraju nadania winien z tytułu należytości asekuracyjnych za paczki z podaną wartością wypłacać każdemu z Zarządów, którego urządzenia biorą udział w połączonym z odpowiedzialnością przewozie, a ewentualnie za użycie każdego z takich urządzeń pewną część należytości asekuracyjnych, która wynosi przy przewozie lądowym 5 centymów, przy przewozie morskim 10 centymów od każdych 300 franków lub części 300 franków podanej wartości.

6. Określone w frankach lub centymach należytości, przewidziane w niniejszej Konwencji, należy obliczać w frankach złotych, równowartościowych ze względu na wagę i próbą monet złotych ustanowione przez ustawodawstwo krajów, które tą jednostkę monetarną przyjęły.

Ekwiwalenty należytości w monecie krajów, zawierających Konwencję, ustalane są w sposób przewidziany w art. II Regulaminu wykonawczego do niniejszej Konwencji.

Artykuł  4.

Przymus opłaty przy nadaniu.

Opłaty pocztowe za przesyłanie paczek pocztowych muszą być uiszczane przy nadaniu.

Artykuł  5.

Opłaty normalne i dodatkowe; zwrotne poświadczenie odbioru.

1. Opłata za przesyłkę paczek pocztowych składa się z należytości po 30 centymów od paczki do 1 klg. wagi, po 50 centymów od paczki do 5 klg. wagi i po 90 centymów od paczki od 5 do 10 klg. wagi wziętej tyle razy ile Zarządów bierze udział w przewozie lądowym z doliczeniem w danych wypadkach na udziały krańcowe (miejsca wysiania i odbioru) podwyżki, przewidzianej w § 3, artykułu 3. Ewentualnie należy dodawać należytości morskie normalne, przewidziane § 2 art. 3, względnie podwyżki przewidziane w § 3, jak również należytości normalne i dodatkowe, wymienione w poniżej podanych paragrafach.

2. Paczki ochronne podlegają opłacie dodatkowej, wynoszącej 50% opłaty przewozowej, którą w razie potrzeby zaokrągla się do sumy podzielnej przez 5 centymów. Przy obliczaniu tej dodatkowej opłaty nie mogą być brane w rachubę opłaty dodatkowe przewidziane w poniżej podanych §§ 4 i 5.

3. Przy paczkach z podaną wartością od każdych 300 franków lub ich części dolicza się:

a) po 5 centymów na każdy Zarząd, uczestniczący w przewozie lądowym;

b) po 10 centymów na każdą użytą linję okrętową.

Tymczasowo jednak Zarządowi kraju nadania pozostawia się możność pobierania innych opłat niż powyżej podane, pod warunkiem, by pobierana od nadawcy opłata w ogólnej sumie nie przekraczała 50 centymów od każdych 300 franków podanej wartości.

Kraje nieuchylające się odpowiedzialności w razie wypadków siły wyższej, mają prawo pobierać z tego tytułu od paczek z podaną wartością specjalną opłatę dodatkową, byleby ogólna suma tej dodatkowej należytości wraz ze zwykłą należytością asekuracyjną nie przekraczała należytości przewidzianej w ustępie poprzednim.

Każdy kraj nadania może na swoją korzyść pobierać należytość ekspedycyjną, w nieprzekraczalnej wysokości 50 centymów od każdej paczki z podaną wartością.

4. Tymczasowo każde z państw, zawierających Konwencję może od paczek bądź nadawanych bądź wydawanych w zakresie swojej kompetencji pobierać dodatkową opłatę, wynoszącą 25 centymów od paczki.

Wyjątkowo tę dodatkową opłatę mogą podwyższyć do 75 centymów: Argentyna, Austrja, Boliwja, Brazylja, Chili, Chiny, Kolumbja, Egipt (specjalnie dla urzędów w Sudanie), Ekwador, Finlandia, Grecja, Gwatemala, Indochiny (dla różnych urzędów Laosu Indochińskiego), Indje brytyjskie, Nikaragua, Panama, Peru, Kolonje portugalskie w Afryce (dla różnych urzędów Angoli i Mozambiku), Rosja europejska i Rosja azjatycka, każda oddzielnie, Salwador, Siam, Szwecja, Turcja azjatycka, Urugwaj, Venezuela, do 50 centymów: Bułgarja, Haiti i Islandja; do 40 centymów: Republika San Domingo i do 1 fr. 50 centymów: Kolonje holenderskie.

Etjopja prowizorycznie ma prawo pobierać opłatą dodatkową, wynoszącą 40 centymów, 1 fr. 25 cent. i 1 fr. 70 cent., odpowiednio do trzech kategorji wagi (1 klg., 1 do 5 klg. i 5 do 10 klg.).

Republika Panama prowizorycznie ma prawo pobierać opłatę dodatkową, wynoszącą 50 centymów za przewóz paczek przez cieśniną panamską.

5. Za przewóz między Francją kontynentalną z jednej strony a Algierem i Korsyką z drugiej strony pobierana jest od nadawcy od każdej paczki z tytułu należytości morskich stała opłata dodatkowa, odpowiadająca należytości za przewóz morski przy odległościach 500 mil morskich, a prócz tego za paczki z podaną wartością-dodatkowa należytość asekuracyjna, wynosząca 10 centymów od każdych 300 franków' lub części tychże.

Za każdą paczkę z podaną wartością bądź nadawaną, bądź wydawaną w Korsyce lub Algierze pobierana jest od nadawcy z tytułu należytości krajowych dla Korsyki lub Algieru dodatkowa należytość asekuracyjna, wynosząca 5 centymów od każdych 300 franków lub części tychże.

Zarząd pocztowy Hiszpanji uprawniony jest do pobierania opłaty dodatkowej, wynoszącej 25 centy-od każdej paczki przewożonej między Hiszpanją kontynentalną z jednej strony, a wyspami Balearami, posiadłościami hiszpańskiemi w Afryce północnej i urzędami strefy hiszpańskiej Maroka z drugiej strony; 50 centymów zaś pomiędzy Hiszpanją kontynentalną a wyspami Kanaryjskiemi.

Zarząd pocztowy Portugalji uprawniony jest do pobierania opłaty dodatkowej wynoszącej 1 fr. 50 centymów od paczki do 5 klg. wagi, przewożonej między Portugalją kontynentalną a wyspami Azorskiemi i Maderą.

6. Nadawca paczki może otrzymać zwrotne poświadczenie odbioru paczki, (avis de reception), opłacając zgóry stalą należytość, odpowiadającej opłacie listu zwykłego. Podwójna należytość w stosunku do powyższej może być pobieraną za zwrotne poświadczenie odbioru, żądane już po nadaniu paczki, jak również za pisma wywiadowcze, o ile nadawca nie uiścił już należytości specjalnej, celem otrzymania Zwrotnego poświadczenia odbioru. Tażsama podwójna należytość może być również pobrana od nadawcy paczki niedoręczalnej przy sposobności, doręczenia mu, dla wydania zarządzeń, zawiadomienia o niedoręczalności, o czem mowa w art. XV. Regulaminu wykonawczego. Należytości te przypadają niepodzielnie Zarządowi kraju nadania.

Artykuł  6.

Wynagrodzenia wypłacane Zarządom krajów przeznaczenia i krajów pośredniczących.

Zarząd wysyłający wypłaca od każdej paczki następujące wynagrodzenia:

a) Zarządowi kraju przeznaczenia 30 centymów od każde] paczki do 1 klg, wagi, gdy obrót tej kategorji paczek ma miejsce; 50 centymów od paczki do 5 klg. wagi; i 90 centymów od paczki od 5 do 10 klg. wagi, uzupełniając powyższe kwoty w razie potrzeby, opłatami dodatkowemi, przewidzianemi w pięciu pierwszych paragrafach powyżej podanego art. 5 i opłatą asekuracyjną od podanej wartości po 5 centymów od każdych 300 franków lub ich czyści, nakoniec przewidzianą artykułem 9 opłata za doręczenie paczki do domu przez umyślnego posłańca;

b) ewentualnie każdemu Zarządowi, pośredniczącemu w przewozie, należytości, ustalone w artykule 3.

Artykuł  7.

Należytość za doręczenie i za dopełnienie formalności celnych.

Kraj przeznaczenia uprawniony jest do pobierania należytości za doręczenie i za dopełnianie formalności celnych, które łącznie nie mogą przekraczać kwoty 50 centymów od paczki. O ile Zarządy zainteresowane nie zawarły umowy odmiennej, należytość powyższą opłaca adresat przy odbiorze paczki. Prócz tego mogą Zarządy krajów przeznaczenia pobierać specjalną należytość, nie przekraczającą 50 centymów za każdą następną dostawę paczki po pierwszej dostawie bezskutecznej.

Artykuł  8.

Paczki obciążone pobraniem.

1. Paczki mogą być obciążone pobraniem w obrocie z krajami, których Zarządy porozumiały się co do wprowadzenia tej gałęzi służby. Najwyższa kwota pobrania odpowiada najwyższej kwocie ustalonej dla przekazów pocztowych, wysyłanych do kraju nadania paczki.

Jednakowoż każdy Zarząd obowiązany jest zezwolić na przechód paczek obciążonych pobraniem bez względu na wysokość kwoty pobraniowej.

2. Od nadawcy paczki obciążonej pobraniem pobierana jest osobna należytość w wysokości 1% od kwoty pobraniowej. Zarząd kraju nadania ma w zależności od swego systemu monetarnego zaokrąglić wymiar należytości i ustalić pewną minimalną należytość, która nie może przewyższać połowy jednostki monetarnej.

Należytość wynosząca 1% podlega podziałowi między Zarządy kraju, nadania i kraju przeznaczenia w sposób wskazany w Regulaminie wykonawczym.

3. Wypłata zainkasowanych kwot pobraniowych uskutecznia się zapomocą przekazów pobraniowych, wystawianych bezpłatnie.

Kwoty płatne na podstawie niedoręczalnego przekazu pobraniowego przechodzą na dobro Zarządu kraju nadania przesyłki, obciążonej pobraniem.

Pod każdym innym względem przekazy pobraniowe podlegają przepisom ustalonym w Umowie dotyczącej przekazów pocztowych, z wyjątkami zastrzeżonemi w regulaminie wykonawczym.

4. Zaginięcie paczki, obciążonej pobraniem pociąga za sobą odpowiedzialność Zarządu pocztowego na zasadach określonych poniżej podanym art. 16 o odpowiedzialności za paczki nieobciążone pobraniem.

Po doręczeniu paczki ponosi odpowiedzialność za kwotę pobraniową Zarząd kraju przeznaczania, o ile nie będzie w stanie udowodnić, że na paczce i odnośnym adresie pomocniczym w chwili przejścia w zakres jego kompetencji nie było znamion przewidzianych Regulaminem wykonawczym dla paczek obciążonych pobraniem.

Nadawca ma pewność, że kwoty ściągnięta w sposób właściwy od odbiorcy będą mu wypłacone na zasadach, określonych Umową, dotyczącą przekazów pocztowych po za wypadkami, przewidzianemi w drugim ustępie art. 17 niniejszej Konwencji.

5. Postanowienia, zawarte w §§ 5 i 6 art. 8 Konwencji głównej stosują się również do paczek pocztowych, obciążonych pobraniem.

Artykuł  9.

Doręczanie przez umyślnego posłańca.

1. Paczki mogą być na życzenie nadawcy doręczane adresatowi do domu przez umyślnego posłańca natychmiast po ich nadejściu, jednakowoż tylko w tych krajach związkowych, których Zarządy podjęły się wykonywania tej gałęzi służby.

Przesyłki tego rodzaju oznaczone napisem "Exprés" podlegają specjalnej należytości za doręczenie. Należytość ta ustalona w wysokości 50 centymów ponad normalną opłatę winna być uiszczona przez nadawcę zgóry w całości, bez względu na to, czy w kraju przeznaczenia doręczona może być posłańcem sama paczka, czy też tylko zawiadomienie o jej nadejściu. Należytość powyższa stanowi część wynagrodzenia przypadającego krajowi przeznaczenia.

2. Jeżeli paczka tego rodzaju wskutek zmiany miejsca zamieszkania adresata, została dosłaną do innego kraju, a doręczyć jej przez umyślnego posłańca nie usiłowano, wówczas należytość za umyślnego, uiszczoną przez nadawcę, zalicza się na dobro nowego kraju przeznaczenia, o ile ten ostatni podjął się doręczania przesyłek przez umyślnego; w przeciwnym wypadku- należytość ta przypada Zarządowi kraju pierwotnego przeznaczenia; tak samo ma się rzecz z należytościami od paczek niedoręczalnych.

3. Jeżeli miejsce zamieszkania adresata znajduje się poza okręgiem bezpłatnego doręczania urzędu przeznaczenia, może urząd ten pobrać należytość uzupełniającą, nie wyższą od różnicy między należytością za doręczanie przesyłek expresowych w obrocie wewnętrznym, a uiszczoną już przez nadawcę stałą należytością lub jej równoważnikiem w walucie kraju, który należytość uzupełniającą pobiera.

Powyższa należytość uzupełniająca podlega uiszczeniu również w razie dosłania lub niedoręczalności paczki i stanowi dochód Zarządu, który ją pobrał.

4. Doręczenie adresatowi bądź paczki, bądź zawiadomienia o jej nadejściu ma miejsce tylko raz jeden. Po pierwszem bezskutecznem usiłowaniu doręczenia paczki, nie jest ona nadal traktowana jako expresowa i doręcza się trybem ustalonym dla paczek zwykłych.

Artykuł  10.

Paczki pilne. (Colis urgents).

1. W stosunkach z krajami, między któremi nastąpiło odnośne porozumienie, nadawca paczki może żądać, by takowa, o ile możności, przesłana była za pomocą połączeń pośpiesznych, używanych do przewozu poczty listowej. Tego rodzaju paczki, oznaczone napisem "pilne" (urgent), o ile nie są adresowane "poste-restante", należy doręczać adresatom do domu przez umyślnego posłańca. Za paczki pilne pobiera się opłatę potrójną, ustaloną dla paczek zwyczajnych tej samej wagi i tego samego miejsca przeznaczenia oraz w odnośnym wypadku należytość za doręczenie expresowe. W danym wypadku zarówno opłatę dodatkową za paczki ochronne, jak i wszelkie inne opłaty dodatkowe należy pobierać w wymiarze pojedynczym.

2. Za paczki pilne otrzymuje każdy Zarząd, biorący udział w przewozie, wynagrodzenie, które mu przysługuje na mocy postanowień poprzedniego paragrafu.

Artykuł  11.

Paczki dla jeńców.

Paczki adresowane do jeńców i przez nich nadawane, z wyjątkiem paczek za pobraniem, zwolnione są od wszelkich opłat przewidzianych niniejszą Konwencją zarówno w kraju nadania i przeznaczenia, jak i w krajach pośredniczących. Za paczki te, wysyłane jako zwolnione od opłat ani nie uiszcza się należytości przewidzianych w artykułach 3, 5, 6, 7 i 9 niniejszej Konwencji, ani też nie wypłaca się odszkodowania w razie ich zagubienia, obrabowania lub uszkodzenia.

Artykuł  12.

Zakaz pobierania innych opłat prócz przewidzianych Konwencją; uiszczanie należytości celnych; pobieranie kaucji.

1. Paczki, stanowiące przedmiot niniejszej Konwencji, nie mogą podlegać żadnej innej opłacie pocztowej, prócz opłat, przewidzianych w rozmaitych artykułach niniejszej Konwencji.

Zarządy krajów przeznaczenia mogą pobierać od adresatów należytości składowe od paczek adresowanych "poste restante", lub takich, które nie zostały odebrane z poczty w terminie, ustalonym wewnętrznemi przepisami każdego z tych krajów. Wysokość wspomnianej należytości ustalają przepisy wewnętrzne każdego kraju. W razie dosłania paczki lub zwrotu jej nadawcy pozostaje ona obciążona tą należytością na rzecz Zarządu, który należytość wymierzył.

2. Należytości celne i wszelkie inne, wyjąwszy pocztowe, winien opłacić adresat paczki. Jednakowoż i te należytości mogą nadawcy przyjąć na swój rachunek, składając w urzędzie nadawczym przedwstępną deklaracją. W tym wypadku są oni zobowiązani na żądanie urzędu miejsca przeznaczenia uiścić wskazaną przez urząd kwotę. Urzędy nadawcze mogą od nadawcy pobierać odpowiednie kaucje.

Zarząd, który przeprowadza postępowanie celne na rachunek nadawcy, ma prawo do pobierania z tego tytułu specjalnej należytości, nie przekraczającej jednak 25 centymów od paczki. Należytość ta niema nic wspólnego z należytością przewidzianą w powyżej podanym artykule 7.

Artykuł  13.

Wycofywanie paczek lub zmiana adresu; zwolnienie od pobrania lub zmiana kwoty pobrania.

Nadawca paczki może zażądać jej wycofania, względnie zmiany adresu w sposób i z uwzględnieniem zastrzeżeń, przewidzianych w artykule 11 Konwencji głównej, uzupełnionych dalszym zastrzeżeniem, że w wypadkach gdy nadawca zażąda zwrotu lub dosłania paczki, jest on obowiązany zgóry zapewnić pokrycie należytości za nowy przewóz.

Nadawca paczki obciążonej pobraniem może również zwolnić paczką od pobrania, względnie zmniejszyć kwotę pobrania; odnośne żądania należy przesyłać w tenże sposób, jak żądania zwrotu paczki lub zmiany adresu.

Artykuł  14.

Dosyłanie paczek; paczki niedoręczalne; zwolnienie od należytości celnych.

1. Za dosyłanie paczek z jednego kraju do drugiego z powodu zmiany miejsca pobytu adresatów, jak również za zwrot paczek niedoręczalnych, lub przez władze celne odrzuconych, pobierane są od odbiorcy, względnie od nadawcy opłaty dodatkowe, określone w §§ 1 do 5 artykułu 5, co nie przesądza pobrania również należytości celnych i innych specjalnych, na zwolnienie od których kraj przeznaczenia nie zgadza się.

2. Jeżeli adresat zażądał dosłania paczki wewnątrz kraju przeznaczenia, Zarząd tego kraju jest uprawniony do pobrania opłaty za dosianie według przepisów wewnętrznych. Powyższa opłata w razie zwrotu paczki do kraju nadania zalicza się na korzyść kraju, który dosyłał paczkę w obrębie swego terytorjum.

Nadawca ma jednakowoż prawo zapomocą stosownej notatki, umieszczonej na adresie pomocniczym i na paczce, wzbronić, by paczka na żądanie adresata była dosyłana.

3. Zarządy zawierające Konwencję obowiązują się. do czynienia starań w odnośnych Zarządach celnych o zwolnienie od należytości celnych: paczek, zwracanych do kraju nadania, paczek, których się zrzekł nadawca; paczek zniszczonych z powodu całkowitego zepsucia zawartości, lub dosyłanych do trzeciego kraju.

Artykuł  15.

Zakazy.

1. Jeżeli kraje, uczestniczące w Konwencji, nie zawarty umów odmiennych, nie wolno wysyłać paczek, które zawierają:

a) materjały wybuchowe, łatwozapalne lub niebezpieczne, zwierzęta lub owady żywe, prócz wyjątków przewidzianych w Regulaminie wykonawczym;

b) opium, morfinę, kokainę i inne środki odurzające. Zakazu tego nie należy jednak stosować do paczek z tego rodzaju zawartością wysyłanych w celach leczniczych do krajów, które je pod tym warunkiem dopuszczają;

c) przedmioty, których wwóz nie jest dozwolony ustawami lub przepisami celnemi lub innemi;

d) listy lub notatki, mające charakter korespondencji bieżącej i osobistej, jak również wszelkiego rodzaju przesyłki listowe, adresowane do innych odbiorców, aniżeli adresat paczki.

Wolno jednak wkładać do paczki fakturą otwartą, zawierającą tylko najistotniejsze dane, jak również zwykłą kopję adresu paczki z podaniem adresu nadawcy.

Zakazane jest również wysyłanie brzęczącej monety, przedmiotów złotych i srebrnych i innych kosztowności w paczkach bez podanej wartości, przeznaczonych do krajów, które dopuszczają podawanie wartości.

2. Paczki któreby były przyjęte do przewozu wbrew przepisom, należy zwrócić Zarządowi miejsca nadania, o ile Zarząd kraju przeznaczenia na mocy swych ustaw lub przepisów wewnętrznych nie jest uprawniony postąpić z niemi w sposób odmienny.

Artykuł  16.

Odpowiedzialność.

1. W razie zaginięcia, obrabowania lub uszkodzenia paczki, o ile takowe nie zostały spowodowane wypadkami siły. wyższej lub wypadkami przewidzianemi w § 1 art. 15 niniejszej Konwencji, nadawcy lub w jago miejsce adresatowi przysługuję prawo do odszkodowania, odpowiadającego poniesionej w rzeczywistości starcie wskutek zaginięcia, obrabowania lub uszkodzenia paczki, o ile strata nie wynikła z winy lub niedbalstwa nadawcy, czy też z powodu własności przesyłki. Odszkodowanie to przy paczkach zwykłych nie może przekraczać 10 franków za paczką do 1 klg. wagi, 25 franków za paczką od 1 do 5 klg. wagi i 40 franków za paczkę od 5 do 10 klg. wagi, a przy paczkach z podaną wartością- wysokości podanej wartości.

Nie uwzględnia się szkód pośrednich lub nieosiągniętych korzyści.

Odszkodowanie oblicza się po cenie targowej na towary tego samego gatunku i jakości w miejscu i czasie, w którym towar został przyjęty do przesłania. W braku cen targowych odszkodowanie oblicza się podług zwykłej wartości towaru, ocenionego według tych samych zasad.

Zarządy krajów, zawierających Konwencją zobowiązują się do czynienia starań w odnośnych Zarządach celnych o zwolnienie od należytości celnych paczek zaginionych, obrabowych lub uszkodzonych na ich terytorjum. W każdym razie obowiązek uiszczenia należytości, zwolnienia od których nie udało się uzyskać, spada na Zarząd przewożący odpowiedzialny za zgubę, obrabowanie lub uszkodzenie.

W tych wypadkach, gdy odszkodowanie należy się za zaginięcie, zniszczenie lub całkowite obrabowanie paczki, nadawca ma prócz tego jeszcze prawo do zwrotu kosztów przesyłki. To samo ma zastosowanie do paczek przez adresatów nieprzyjętych z powodu złego ich stanu, o ile takowy może być przypisany poczcie, a co zatem idzie spowoduje odpowiedzialność dotyczącego Zarządu. Jeżeli wniesienie reklamacji nastąpiło z winy poczty, koszta pocztowe reklamacji należy zwrócić wysyłającemu.

Adresat, który paczkę obrabowaną lub uszkodzoną przyjął z zastrzeżeniem, ma prawo do przewidzianego przepisami odszkodowania.

We wszystkich wypadkach należytość asekuracyjna przypada Zarządom pocztowym.

2. Obowiązek wypłacania odszkodowania ciąży na Zarządzie, któremu podlega urząd nadawczy. Zarządowi temu przysługuje prawo rekursu do Zarządu ponoszącego winę, t. j. do Zarządu, na którego terenie lub w zakresie kompetencji którego miało miejsce zaginięcie, obrabowanie lub uszkodzenie paczki.

Gdy zaginięciu, obrabowaniu lub uszkodzeniu paczki z podaną wartością towarzyszą wypadki siły Wyższej, Zarząd, na terenie którego lub w zakresie kompetencji którego miało miejsce zaginięcie, obrabowanie lub uszkodzenie, w takim tylko razie ponosi odpowiedzialność wobec Zarządu kraju nadania, jeżeli oba te kraje zobowiązały się w wypadkach siły wyższej ponosić odpowiedzialność za paczki z podaną wartością.

3. Aż do chwili dostarczania dowodów przeciwnych, odpowiedzialność ciąży na tym Zarządzie, który, przyjąwszy paczkę, nie może udowodnić faktu przekazania jej przepisowo Zarządowi następnemu.

4. Wypłata odszkodowania przez Zarząd kraju nadania winna być uskuteczniona w terminie jaknajkrótszym, najpóźniej jednak w ciągu roku, licząc od dnia złożenia reklamacji.

Dotyczący Zarząd ma możność w drodze wyjątku odroczyć wypłatę odszkodowania poza termin poprzednio wskazany, jeżeli nie został jeszcze ustalony los poszukiwanej paczki lub wysokość szkody, lub jeżeli kwestja odpowiedzialności nie mogła być rozstrzygnięta z przyczyn od Zarządu pocztowego niezależnych (np. siła wyższa).

W każdym razie Zarząd kraju nadania upoważniony jest do wypłaty nadawcy odszkodowania na rachunek Zarządu pośredniczącego, który mimo powiadomienia we właściwym czasie o podjęciu sprawy, nie załatwił jej w ciągu 6 miesięcy. Termin ten przedłuża się do 9 miesięcy w stosunkach z krajami zamorskiemi.

Zarząd ponoszący odpowiedzialność, lub Zarząd na rachunek którego w myśl ustępu poprzedniego dokonano wypłaty, obowiązany jest zwrócić Zarządowi Kraju nadania kwotą odszkodowania w terminie trzechmiesięcznym po zawiadomieniu o uskutecznionej wypłacie. Zwrot tej należności winien być uskuteczniony bez kosztów dla Zarządu-wierzyciela bądź w drodze rozrachunku, bądź zapomocą przekazu pocztowego lub weksla, bądź w gotówce w obiegowej walucie kraju-wierzyciela. W odnośnym wypadku kwotę odszkodowania ściąga się w drodze urzędowej przez wpisanie jej na rachunek kraju ponoszącego odpowiedzialność, bądź wprost, bądź przez pierwszy Zarząd pośredniczący, który z swej strony obciąża Zarząd następny, przyczem postępowanie to powtarza się dopóty, dopóki suma wypłacona nie zostanie zapisaną na dług Zarządu, ponoszącego odpowiedzialność. Po upływie terminu trzech miesięcy suma należna Zarządowi kraju nadania podlega oprocentowaniu po 7 od sta rocznie, licząc od dnia upływu wskazanego terminu.

Gdyby Zarząd, którego odpowiedzialność została należycie ustaloną, odmówił początkowo wypłaty odszkodowania, będzie on zmuszony prócz tego ponosić wszelkie koszta dodatkowe, powstałe wskutek nieusprawiedliwionego przewlekania wypłaty.

5. Wnoszenie reklamacji dozwolone jest tylko w ciągu jednego roku, licząc od dnia następującego po nadaniu paczki na pocztę; po upływie tego terminu reklamujący traci prawo do odszkodowania.

6. Zarząd, na którego rachunek zostało wypłacone odszkodowanie za paczki z podaną wartością, które nie doszły do miejsca przeznaczenia, wstępuje we wszystkie prawa właściciela.

7. Jeżeli zaginięcie, obrabowanie lub uszkodzenie nastąpiło poczas przewozu i nie można ustalić, na jakim terenie wypadek ten miał miejsce, lub przy sumarycznem przekazywaniu paczek zwykłych nie można ustalić, na terenie którego z państw paczka zaginęła, została obrabowana lub uszkodzona; wtedy Zarządy dotyczące ponoszą koszta odszkodowania w równych częściach.

Odpowiedzialność za przesyłki, adresowane posterestante lub przechowywane do dyspozycji odbiorców, ustaje z chwilą wydania osobie, która udowodniła swoją tożsamość w myśl obowiązujących w kraju przeznaczenia przepisów i której nazwisko i tytuł (zawód) odpowiadają wskazówkom, podanym w adresie.

8. Zarządy przestają ponosić odpowiedzialność za paczki, których odbiór potwierdziły osoby uprawnione, jak również za te, co do których Zarządy nie mogą dać żadnych wyjaśnień wskutek zniszczenia dokumentów służbowych, spowodowanego wypadkami siły wyższej.

Artykuł  17.

Fałszywe podanie wartości.

Wzbronionem jest wszelkie fałszywe podawanie wartości paczki w kwocie wyższej, aniżeli wartość rzeczywistem. W razie takiego fałszywego zgłoszenia nadawca traci wszelkie prawo do odszkodowania, przyczem nie jest wykluczona odpowiedzialność sądowa, przewidziana obowiązującem w kraju nadania ustawodawstwem. Ta sama zasada obowiązuje przy przesyłkach zawierających przedmioty, których wkładanie do tego rodzaju przesyłek jest zakazane artykułem i 5 niniejszej Konwencji.

Nie jest fałszem podanie tylko części wartości przedmiotów, stanowiących zawartość paczki.

Artykuł  18.

Czasowe zawieszanie ruchu pączkowego.

Każdy zarząd może ze względów na nadzwyczajne okoliczności, któreby usprawiedliwiały tego rodzaju zarządzenie, zawiesić czasowo ruch pączkowy w całej pełni lub częściowo poci warunkiem natychmiastowego zawiadomienia o tem, w razie poręby w drodze telegraficznej, Zarządu lub Zarządów zainteresowanych.

Artykuł  19.

Ustawodawstwo wewnętrzne.

We wszystkich tych wypadkach, które nie zostały przewidziane postanowieniami niniejszej Umowy, należy stosować normy ustawodawstwa wewnętrznego krajów, które Konwencję; zawarły.

Artykuł  20.

Związki ściślejsze.

1. Przepisy niniejszej Konwencji nie ograniczają prawa stron, które zawarły Konwencją, do utrzymania istniejących i zawierania nowych umów specjalnych, jak również do utrzymania i zawierania Związków ściślejszych, mających na celu bądź zniżenie opłat, bądź inne ulepszenia w ruchu pączkowym.

2. W każdym razie Zarządy krajów, biorących udział w niniejszej Konwencji, które utrzymują ruch pączkowy z Zarządami, które do Konwencji nie przystąpiły, obowiązane są pozwolić wszystkim innym Zarządom korzystać z tych samych połączeń do wymiany paczek z krajami, które do Konwencji nie przystąpiły.

Artykuł  21.

Przystąpienie do Konwencji.

1. Kraje, należące do światowego Związku Pocztowego, nie uczestniczące w niniejszej Konwencji, mogą do niej przystąpić na własne żądanie w sposób podany w art. 26 Konwencji głównej dotyczący przystąpienia do Światowego Związku Pocztowego.

2. Jednakowoż gdyby kraj, który życzy sobie przystąpić do niniejszej Konwencji, żądał przyznania mu prawa do pobierania od każdej paczki opłaty dodatkowej wyższej niż 25 centymów, wówczas Rząd Związku szwajcarskiego przedkłada prośbę, o przystąpienie wszystkim krajom, które Konwencje, zawarły. Prośba ta uważa się za zaakceptowaną, jeżeli w przeciągu 6 miesięcy nie wniesiono żadnego sprzeciwu.

Artykuł  22.

Regulamin wykonawczy.

Zarządy pocztowe krajów należących do Konwencji, wyznaczają urzędy lub miejscowości, w których ma się odbywać wymiana paczek zagranicznych, określają sposób wysyłania tych paczek i wydają wszelkie inne szczegółowe przepisy postępowania, konieczne do zabezpieczenia wykonania niniejsze] Konwencji.

Artykuł  23.

Kongresy i Konferencje.

Zasady rewizji niniejszej Konwencji określa artykuł 27 Konwencji głównej.

Artykuł  24.

Wnioski dotyczące zmian składane w przerwach miedzy Kongresami.

1. W przerwie między Zjazdami, przewidzianemi w artykule 27 Konwencji głównej, każdemu z Zarządów pocztowych krajów, która Konwencją zawarty, przysługuje prawo przedkładania za pośrednictwem Biura Międzynarodowego innym Związkom wniosków, dotyczących wymiany paczek pocztowych. Każdy wniosek, by mógł wejść pod obrady musi być poparty przynajmniej przez dwa Zarządy, nie licząc Zarządu-wnioskodawcy. Jeżeli 'Biuro Międzynarodowe nie otrzyma równocześnie z wnioskiem wymaganej liczby oświadczeń o poparciu, wniosek nie podlega rozpatrzeniu.

2. Każdy wniosek podlega postępowaniu, określonemu w § 2 art. 28 Konwencji Głównej.

3. Aby wniosek stał się uchwałą musi się za nim wypowiedzieć następująca liczba głosujących:

a) wszyscy - gdy chodzi o przyjęcie nowych postanowień, lub o zmianę postanowień niniejszego artykułu i artykułów i. 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8; 9, 10, 11, 12, 13, 15, 16, 17, 18, 23 i 25 niniejszej Konwencji;

b) dwie trzecie - gdy chodzi o zmianą postanowień niniejszej Konwencji, zawartych w artykułach niewyszczególnionych w poprzednim punkcie;

c) zwykła większość - gdy chodzi o interpretację postanowień niniejszej Konwencji, wyjąwszy wypadki rozbieżności zapatrywań, przewidziane w art. 25 Konwencji Głównej.

4. W mysi art. 28 Konwencji Głównej prawomocne uchwały otrzymują moc obowiązującą w dwóch pierwszych wypadkach na podstawie noty dyplomatycznej, w trzecim zaś wypadku na podstawie zawiadomienia administracyjnego.

5. Każda zmiana lub nowe postanowienie nie mogą być stosowana wcześniej niż po upływie 3 miesięcy od daty ich ogłoszenia.

Artykuł  25.

Czasokres ważności Konwencji; zniesienie umów poprzednich; ratyfikacja.

1. Konwencja niniejsza wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1922 roku.

Jednakowoż każdy kraj może wprowadzić w życie nowe taryfy od 1 kwietnia 1921 r., od 1 lipca 1921 r. lub od 1 października 1921 r., pod warunkiem zawiadomienia o tem Biura Międzynarodowego na dwa miesiące naprzód, w razie potrzeby w drodze telegraficznej.

2. Okres ważności niniejszej Konwencji odpowiada okresowi ważności Konwencji głównej, co nie ogranicza zastrzeżonego każdemu krajowi prawa do wycofania się z niniejszej Konwencji, na podstawie zawiadomienia, przesianego rok naprzód przez Rząd danego kraju do Rządu Związku szwajcarskiego.

3. Z dniem wejścia w życia niniejszej Konwencji tracą moc obowiązującą postanowienia Konwencji, dotyczącej wymiany paczek pocztowych, zawartej w Rzymie w 1906 r.

4. Niniejsza Konwencja ma być ile możności jaknajprędzej ratyfikowana. Dokumenty ratyfikacyjne mają być wymienione w Madrycie.

W dowód czego pełnomocnicy powyżej wymienionych krajów podpisali niniejszą Konwencją w Madrycie w dniu trzydziestym listopada tysiąc dziewięćset dwudziestego roku.

Za Niemcy: - Pour I'Allemagne:

Ronge, Schenk, Orth

Za Rzeczpospolita Argentynę: - Pour la Républiqus Argentine:

A Barrera Nicholson.

Za Austrje: - Pour I'Autriche:

Eberan.

Za Belgję: - Pour la Belgique:

A. Pirard, Tixhon, Hub. Krains.

Za Kolonję Kongo-Belgijskie: - Pour la colonie du Congo belge:

M. Halewyck, G. Tondeur.

Za Boliwję: - Pour la Bolivie:

Luis Rodriguez.

Za Brazylję: - Pour le Brésil:

Alcibiades Peçanha, J. Henrique Aderne,

Za Bułgarją: - Pour la Bułgarie:

N. Startcheff, N. Boschnakoff,

Za Chili: - Pour le Chili:

A de la Cvuz, Florencio Mavquez de la Plata, Gus. Cousino.

Za Chiny:-Pour la Chine:

Liou Fou-Tcheng.

Za Rzeczpospolitą Kolumbję:-Pour la République de Colombie:

W. Mac Lellan, Gabriel Roldan.

Za Rzeczpospolitą Costa-Rica: - Pour la République de Costa-Rica:

Manuel M. de Peralta.

Za Rzeczpospolitą Kuba: - Pour la République de Cuba:

Juan Iruretagoyena.

Za Danję: - Pour le Danemark:

Hollnagel Jensen, Holmblad..

Za Rzeczpospolitą San-Domingo:-Pour la République Dominicaine:

Leopoldo Lavelace.

Za Egipt:-Pour I'Egypta:

N. T. Borton.

Za Rzeczpospolitą Ekwador:-Pour la République de I'Equateur:

Luis Robalino Dávila, Leonidas A. Yerovi.

Za Hiszpanją:-Pour I'Espagne:

Conde de Colombi, José de. Garcia Torres, Guillermo Capdevila, Jose de Espana, Martin Vicente, Antonio Camacho.

Za Kolonje Hiszpańskie: - Pour Ses coionies espagnoles:

Bernardo Rolland, Manuel G. Acebo,

Za Etopję:-Pour I'Ethiopie:

Weuldeu-Berhane,

Za Finlandją:-Pour la Finlande:

G. E. F. Albrecht.

Za Francję:-Pour la France:

M. Lebon, Pour M. Georges Bonnet; M. Lebon, G. Blin, P. Bouillard, Barrail

Za Algier:-Pour i'Algerie:

H. Treuillé.

Za kolonje i Protektoraty Francuskie w Indochinach:-Pour les coionies et protectorats français de I'Indochine:

André Touzet.

Za zespół innych Kolonji Francuskich: - Pour I'en semble des autres coionies francaises:

G. Demartial.

Za Grecją: - Pour la Grèce:

P. Scassi, Tb. Pontbéroudakis.

Za Guatemalę: - Pour le Guatemala:

Juan J, Ortega, Enrique Traumann.

Za Rzeczpospolita Haiti: - Pour la Républiqua d'Haiti:

Luis Ma. Solér.

Za Rzeczpospolita Honduras: - Pour la République du Honduras:

Ricardo Beltrán y Rózpide.

Za Węgry: - Pour Ia Hongrie:

O. de Fejér, G. Baron Szalay.

Za Indje Brytyjskie: - Pour I'Inde britannique:

G. R. Clarke.

Za Islandje: - Pour I'Islande:

Hollnaget Jensen.

Za Włochy i Kolonje Włoskie - Pour I'Italie et les colonies italiennes:

E. Delmati, S. Ortisi.

Za Japonię:-Pour le Jspon:

S. Nakanishi, Arajiro Miura, Y. Hirstsuka.

Za Chosen - Pour la Chosen:

S. Nakanishi Arajiro Miara, Y. Hiratruka,

Za zespół innych Terytorjów zawisłych od Japonji:

Pour I'ensemble des autres dependances japonaises:

S. Nckanishi, Arajiro Miura, Y. Hiratsuka.

Za Rzeczpospolitą Liberję: - Pour la Rępublique da Libéria:

Luis Ma. Solér.

Za Luksemburg: - Pour le Luxembourg:

G. Faber.

Za Merok (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej): - Pour le Maroc (á I'exclusion de la Zone espagnole):

Gerard Japy, J. Walter.

Za Marok (Strefa Hiszpańska):-Pour Is Maroc (Zone espagnole):

M. Aguirre de Cárcer, L. Lòpez-Ferrer, C. Garcia ec Castro.

Za Meksyk-Pour le Mexique:

Pour M: Cosme Hinojosa: Julio Poulat, Julio Poulat, Alfonso Reyes.

Za Nikaraguą: - Pour le Nicaregua:

M. Ig. Terán.

Za Norwegją - Pour la Norvégo:

Sommerschild, Klaus Helsing.

Za Rzeczpospolitą Panama:-Pour la République de Panama:

J. D. Arosemena.

Za Paragwaj: - Pour le Paraguay:

Fernando Pignet.

Za Holandję:-Pour les Pays-Bas:

A. W. Kymmel, J. S. v. Golder.

Za Indje Holenderskie:-Pour les Indes néerlandaises:

Wigman, W. F. Gerdes Oosterbeek, J. van dar Werf.

Za Kolonje Holenderskie w Ameryce: - Pour les coionies néerlandaises en Amérique:

Wigman, W. F. Gerdes Oosterbeck, J. van der Werf.

Za Peru: - Pour le Pérou:

D. C. Urrea, O. Barrenechea y Raygada.

Za Persje - Pour la Perse:

Husséin Khan Alai, C, Molitor.

Za Polskę - Pour ia Pologne:

W. Dobrowolski, Maciej ewski, Dr. Marjan Blachier.

Za Portugalję: - Pour le Portugal:

Henrique Mousinho de Albuquerque.

Za Kolonje Portugalskie w Afryce:-Pour les colonies portugalses de I'Asie et de I'Afrique:

Juvsenal Elvas Floriado Santa Barbara.

Za Kolonje Portugalskie w Azji i Oceanji. - Pour les colonies portugaises de I'Asie et de I'Océanie:

José Emilio dos Santos e Silva,

Za Rumunją: - Pour la Roumanie:

D. G. Marinesco, Eug. Boukman.

Za Salwador: - Pour Se Salvador:

Ismael G. Fueates.

Za Terytorjum Sarry:-Pour le Territoire de la Sarre:

Douarcbe.

Za Królestwo Serbów, Kroatów i Słoweńców: - Pour le Royaume des Serbes, Croates et Slovénes:

Drag. Dimitriyevitch, S. P. Toutounidjitch, Dr. Franya Pevlitch, Costa Zlatanoviteh.

Za Królestwo Siam: - Pour le Royaume de Siam:

Phra Sanpakitch Preecha.

Za Szwecję: - Por la Suède:

Julius Juhlin, Thore Wennqvist.

Za Szwajcarię: - Pour la Suisse:

Mehgotti, F. Boss.

Za Czechosłowację: - Pour la Tchécoslovaquie:

Dr. Otokar Ruzicka, Václav Kucera.

Za Tunis: - Pour la Tunisie:

Gérard Japy, A. Barbarat.

Za Turcję: - Pour la Turquie:

Méhméd-Ali.

Za Urugwaj: - Pour I'Uruguay:

Adolfo Agorio.

Za Stany Zjednoczone Wenezueli: - Pour les Etats Unis de Venezuela:

Pedro-Emilio Coll, Barceló, A. Pesse.

IX.

PROTOKUŁ KOŃCOWY.

Przystępując do podpisania Konwencji, zawartej w dniu dzisiejszym w sprawie wymiany paczek pocztowych, podpisani pełnomocnicy uznali co następuje:

I.

Każdy kraj, w którym poczta faktycznie; nie zajmuje się przewozem paczek, a który przystępuje do wyżej wymienionej Konwencji, ma możność wykonywać jej postanowienia za pośrednictwem przedsiębiorstw kolejowych i żeglugi. Będzie on również mógł ograniczyć tą gałęź służby do przesyłania paczek tylko do miejscowości i z miejscowości, obsługiwanych przez te przedsiębiorstwa.

Zarząd pocztowy takiego kraju ma się porozumieć z przedsiębiorstwami kolei i żeglugi co do należytego wykonywania przez nie wszystkich postanowień Konwencji, w szczególności zaś co do zorganizowania służby wymiany w punktach granicznych.

Zarząd ten będzie pośredniczyć we wszystkich sprawach między temi przedsiębiorstwami, a Zarządami pocztowemi pozostałych krajów zawierających Konwencje, i Biurem Międzynarodowem.

II.

W drodze wyjątku od postanowień § 1 art. 2, §§ 1 i 2, art. 3, a w zastosowaniu do §§ 1 i Ą art. b Konwencji mogą:

1. Rząd rosyjski - podwyższyć należytości tranzytowe do 1 fr. 25 cent. za przewóz lądowy przez Rosję europejską i Rosję azjatycką, licząc każdą z nich osobno;

2. Rząd turecki - podwyższy należytości tranzytowy do 2 fr. 50 cent. za przewoź, lądowy paczek przez Turcję azjatycka,;

3. Rząd chiński - podwyższyć należytość tranzytową do 1 fr. 25 cent, za przewóz lądowy paczek przez Chiny;

4. Rząd argentyński - pobierać należytość dodatkową, wynoszącą 1 fr. 50 cent. za tranzyt lodowy od paczek przewożonych koleją Zaandyjską;

5. Argentyna - pobierać od paczek bądź nadawanych, bądź otrzymywanych w podległych jej urzędach, położonych na wybrzeżu południowem, w Ziemi Ognistej i na przyległych wyspach opłatą dodatkową do wysokości 1 fr. 25 cent. za przewóz każdej paczki i należytość dodatkową, wynoszącą 10 centymów za każde 300 franków lub część 300 franków podanej wartości tychże paczek;

6. Republika Kolumbia, Ekwador, Peru, Stany Zjednoczone Wenezueli i Brezylja-tymczasowo podwyższyć:

a) należytość za tranzyt lądowy - do 1 franka;

b) opłatę dodatkową za paczki na ich obszarach nadane i do nich przeznaczone-do 1 fr. 25 cent.;

7. Kolonja Kongo-belgijskie:

1) zastosować do paczek przewożonych z urzędów wymiany w głąb kraju opłatę, dodatkową, która nie może być wyższą od opłaty pączkowej wewnętrznej;

2) ograniczyć maximum podanej wartości paczek pocztowych do 500 franków;

3) nie podejmować się przewozu paczek tranzytowanych przez jej terytorjum.

8. Persja i Kolonje portugalskie w Afryce - nie podejmować się przewozu paczek tranzytowanych przez ich terytorjum. To upoważnienie przyznano im tylko czasowo.

9. Indje Brytyjskie od paczek tamże nadawanych do innych krajów-pobierać opłatę stopniowaną odpowiednio do różnych kategorji wagi, pod warunkiem, by opłata przeciętna nie była wyższa od opłaty normalnej łącznie z oplata dodatkową, do pobierania której byłyby uprawnione.

To ostatnie uprawnienie przysługuje i innym krajom, które przystąpią do Konwencji przed najbliższym Kongresem.

10. Kraje związkowe mogą pobierać opłatę dodatkową, nieprzekraczającą 30 centymów od każdych 20 gramów lub części 20 gramów każdej przesyłki, przewożonej na żądanie nadawcy w pływających skrzyniach bezpieczeństwa" umieszczonych na statkach pocztowych. Opłatę dodatkową pobiera się na rzecz kraju nadania odnośnej paczki.

Co do sposobu posługiwania się pływającemi skrzyniami bezpieczeństwa porozumiewają się wspólnie Zarządy, które chcą w mowie będące urządzenia zastosować w wzajemnych relacjach.

III.

Grecja, Tunis i Turcja azjatycka mogą narazie nie dopuszczać paczek, których wymiary, względnie objętość przekraczałyby przewidziane w Regulaminie wykonawczym maximum w przewozie morskim.

Kolonje holenderskie mogą narazie ograniczyć dla paczek maximum wymiarów w każdym z trzech kierunków do 60 centymetrów, a objętość do 25 decymetrów sześciennych.

W dowód czego podpisani pełnomocnicy sporządzili i podpisali jeden egzemplarz niniejszego protokułu końcowego, którego postanowienia mają mieć tę samą moc obowiązującą i to samo znaczenie, jakieby miały, gdyby były podane w tekście Konwencji. Egzemplarz ten zostanie złożony w archiwum Rządu Hiszpańskiego, a jego podpisy doręczone będą każdej stronie.

Działo się w Madrycie, w dniu trzydziestym listopada roku tysiąc dziewięćset dwudziestego.

Za Niemcy: - Pour I'Allemagne:

Ronge, Schenk, Orth

Za Rzeczpospolita Argentynę: - Pour la Républiqus Argentine:

A Barrera Nicholson.

Za Austrje: - Pour I'Autriche:

Eberan.

Za Belgję: - Pour la Belgique:

A. Pirard, Tixhon, Hub. Krains.

Za Kolonję Kongo-Belgijskie: - Pour la colonie du Congo belge:

M. Halewyck, G. Tondeur.

Za Boliwję: - Pour la Bolivie:

Luis Rodriguez.

Za Brazylję: - Pour le Brésil:

Alcibiades Peçanha, J. Henrique Aderne,

Za Bułgarją: - Pour la Bułgarie:

N. Startcheff, N. Boschnakoff,

Za Chili: - Pour le Chili:

A de la Cvuz, Florencio Mavquez de la Plata, Gus. Cousino.

Za Chiny:-Pour la Chine:

Liou Fou-Tcheng.

Za Rzeczpospolitą Kolumbję:-Pour la République de Colombie:

W. Mac Lellan, Gabriel Roldan.

Za Rzeczpospolitą Costa-Rica: - Pour la République de Costa-Rica:

Manuel M. de Peralta.

Za Rzeczpospolitą Kuba: - Pour la République de Cuba:

Juan Iruretagoyena.

Za Danję: - Pour le Danemark:

Hollnagel Jensen, Holmblad..

Za Rzeczpospolitą San-Domingo:-Pour la République Dominicaine:

Leopoldo Lavelace.

Za Egipt:-Pour I'Egypta:

N. T. Borton.

Za Rzeczpospolitą Ekwador:-Pour la République de I'Equateur:

Luis Robalino Dávila, Leonidas A. Yerovi.

Za Hiszpanją:-Pour I'Espagne:

Conde de Colombi, José de. Garcia Torres, Guillermo Capdevila, Jose de Espana, Martin Vicente, Antonio Camacho.

Za Kolonje Hiszpańskie: - Pour Ses coionies espagnoles:

Bernardo Rolland, Manuel G. Acebo,

Za Etopję:-Pour I'Ethiopie:

Weuldeu-Berhane,

Za Finlandją:-Pour la Finlande:

G. E. F. Albrecht.

Za Francję:-Pour la France:

M. Lebon, Pour M. Georges Bonnet; M. Lebon, G. Blin, P. Bouillard, Barrail

Za Algier:-Pour i'Algerie:

H. Treuillé.

Za kolonje i Protektoraty Francuskie w Indochinach:-Pour les coionies et protectorats français de I'Indochine:

André Touzet.

Za zespół innych Kolonji Francuskich: - Pour I'en semble des autres coionies francaises:

G. Demartial.

Za Grecją: - Pour la Grèce:

P. Scassi, Tb. Pontbéroudakis.

Za Guatemalę: - Pour le Guatemala:

Juan J, Ortega, Enrique Traumann.

Za Rzeczpospolita Haiti: - Pour la Républiqua d'Haiti:

Luis Ma. Solér.

Za Rzeczpospolita Honduras: - Pour la République du Honduras:

Ricardo Beltrán y Rózpide.

Za Węgry: - Pour Ia Hongrie:

O. de Fejér, G. Baron Szalay.

Za Indje Brytyjskie: - Pour I'Inde britannique:

G. R. Clarke.

Za Islandje: - Pour I'Islande:

Hollnaget Jensen.

Za Włochy i Kolonje Włoskie - Pour I'Italie et les colonies italiennes:

E. Delmati, S. Ortisi.

Za Japonię:-Pour le Japon:

S. Nakanishi, Arajiro Miura, Y. Hirstsuka.

Za Chosen - Pour la Chosen:

S. Nakanishi Arajiro Miara, Y. Hiratruka,

Za zespół innych Terytorjów zawisłych od Japonji:

Pour I'ensemble des autres dependances japonaises:

S. Nckanishi, Arajiro Miura, Y. Hiratsuka.

Za Rzeczpospolitą Liberję: - Pour la Rępublique da Libéria:

Luis Ma. Solér.

Za Luksemburg: - Pour le Luxembourg:

G. Faber.

Za Merok (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej): - Pour le Maroc (á I'exclusion de la Zone espagnole):

Gérard Japy, J. Walter.

Za Marok (Strefa Hiszpańska):-Pour Is Maroc (Zone espagnole):

M. Aguirre de Cárcer, L. Lòpez-Ferrer, C. Garcia ec Castro.

Za Nikaraguą: - Pour le Nicaregua:

M. Ig. Terán.

Za Norwegją - Pour la Norvégo:

Sommerschild, Klaus Helsing.

Za Rzeczpospolitą Panama:-Pour la République de Panama:

J. D. Arosemena.

Za Paragwaj: - Pour le Paraguay:

Fernando Pignet.

Za Holandję:-Pour les Pays-Bas:

A. W. Kymmel, J. S. v. Golder.

Za Indje Holenderskie:-Pour les Indes néerlandaises:

Wigman, W. F. Gerdes Oosterbeek, J. van dar Werf.

Za Kolonje Holenderskie w Ameryce: - Pour les coionies néerlandaises en Amérique:

Wigman, W. F. Gerdes Oosterbeck, J. van der Werf.

Za Peru: - Pour le Pérou:

D. C. Urrea, O. Barrenechea y Raygada.

Za Persje - Pour la Perse:

Husséin Khan Alai, C, Molitor.

Za Polskę - Pour ia Pologne:

W. Dobrowolski, Maciej ewski, Dr. Marjan Blachier.

Za Portugalję: - Pour le Portugal:

Henrique Mousinho de Albuquerque.

Za Kolonje Portugalskie w Afryce:-Pour les colonies portugalses de I'Asie et de I'Afrique:

Juvsenal Elvas Floriado Santa Barbara.

Za Kolonje Portugalskie w Azji i Oceanji. - Pour les colonies portugaises de I'Asie et de I'Océanie:

José Emilio dos Santos e Silva,

Za Rumunją: - Pour la Roumanie:

D. G. Marinesco, Eug. Boukman.

Za Salwador: - Pour Se Salvador:

Ismael G. Fueates.

Za Terytorjum Sarry:-Pour le Territoire de la Sarre:

Douarcbe.

Za Królestwo Serbów, Kroatów i Słoweńców: - Pour le Royaume des Serbes, Croates et Slovénes:

Drag. Dimitriyevitch, S. P. Toutounidjitch, Dr. Franya Pevlitch, Costa Zlatanoviteh.

Za Królestwo Siam: - Pour le Royaume de Siam:

Phra Sanpakitch Preecha.

Za Szwecję: - Por la Suède:

Julius Juhlin, Thore Wennqvist.

Za Szwajcarię: - Pour la Suisse:

Mehgotti, F. Boss.

Za Czechosłowację: - Pour la Tchécoslovaquie:

Dr. Otokar Ruzicka, Václav Kucera.

Za Tunis: - Pour la Tunisie:

Gérard Japy, A. Barbarat.

Za Turcję: - Pour la Turquie:

Méhméd-Ali.

Za Urugwaj: - Pour I'Uruguay:

Adolfo Agorio.

Za Stany Zjednoczone Wenezueli: - Pour les Etats Unis de Venezuela:

Pedro-Emilio Coll, Barceló, A. Posse.

X.

REGULAMIN WYKONAWCZY DO KONWENCJI DOTYCZĄCEJ WYMIANY PACZEK POCZTOWYCH

którą zawarły:

Niemcy, Rzeczpospolita Argentyna, Austrja, Belgja, Kolonja Kongo-Belgijskie Boliwja, Brazylja, Bułgarja, Chili, Chiny, Rzeczpospolita Kolumbja, Rzeczpospolita Costa-Rica, Rzeczpospolita Kuba, Danja, Rzeczpospolita San-Domingo, Egipt, Ekwador, Hiszpanja, Kolonje Hiszpańskie, Etjopja, Finlandja, Francja, Algier, Kolonje i Protektoraty Francuskie w Indochinach, Zespół innych Kolonji Francuskich, Grecja, Gwatemala, Rzeczpospolita Haiti, Rzeczpospolita Honduras, Węgry, Indje Brytyjskie, Islandja, Wiochy, Kolonje Włoskie, Japonja, Chosen, Zespół innych Terytorjów Zawisłych od Japonji, Rzeczypospolita Liberja, Luksemburg, Marok (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej), Marok (strefa Hiszpańska), Nikaragua, Norwegja, Rzeczpospolita Panama, Paragwaj, Holandja, Indje Holenderskie, Kolonje Holenderskie w Ameryce, Peru, Persja, Polska, Portugalja, Kolonje Portugalskie w Afryce, Kolonje Portugalskie w Azji i Oceanji, Rumunja, Rosja, Rzeczpospolita San-Marino, Salwador, Terytorjum Sarry, Królestwo Serbów, Kroatów i Słoweńców, Królestwo Siam, Szwecja, Szwajcarja, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Urugwaj i Stany Zjednoczone Wenezueli,

Podpisani, w myśl artykułu 21 Konwencji głównej i art. 22 Konwencji dotyczącej wymiany paczek pocztowych, uchwalili w imieniu swoich Zarządów za zgodą ogólną następujące zarządzenia, mające na celu zabezpieczenie wykonania tej ostatniej Konwencji.

I.

Skierowywanie paczek; udzielanie wskazówek i dokumentów dotyczących wymiany paczek pocztowych.

1. Każdy Zarząd obowiązany jest paczki, wydane mu przez inny Zarząd celem przewozu przez jego terytorjum, kierować połączeniami i środkami, których używa sam dla własnych paczek.

2. Zarządy pocztowe krajów, uczestniczących w Konwencji które utrzymują regularne połączenia morskie wskazują innym współuczestniczącym Zarządom te połączenia, które ewentualnie mogą być wykorzystane do przewozu paczek pocztowych, podając długość tych połączeń.

3. Zarządy pocztowe krajów, uczestniczących w Konwencji między któremi odbywa siej bezpośrednia wymiana paczek, podają sobie wzajemnie do wiadomości za pomocą wykazów sporządzanych według dołączonego wzoru A:

a) nazwy krajów, do których lub od których mogą się podjąć przewożenia paczek;

b) rozporządzalne połączenia pocztowe do przewozu tych paczek, począwszy od wejścia na ich terytorjum lub w sferę ich kompetencji;

c) stawki należytości, które ma uiszczać im z tego tytułu Zarząd, przekazujący paczki do transportu, zależnie od kraju przeznaczenia.

4. Każdy Zarząd na podstawie wykazów A, otrzymanych od Zarządów z któremi utrzymują bezpośrednią wymianę, określa drogi, z których będzie korzystać przy przesyłaniu paczek, jak również wysokość opłat do pobrania od nadawców, zależnie od warunków, w jakich się odbywa przewóz tranzytowy.

5. Prócz tego każdy Zarząd obowiązany jest bezpośrednio powiadomić pierwszy Zarząd pośredniczący, dla których mianowicie krajów bidzie mu paczki przekazywać.

6. Każdy Zarząd obowiązany jest przesłać Zarządom, uczestniczącym w Konwencji, wykaz przedmiotów których wwóz do jego kraju wzbroniony jest bądź w drodze ustawodawczej, bądź w chodzi: rozporządzeń administracyjnych.

II.

Ekwiwalenty opłat.

1. W myśl § 1 art. 5 Konwencji dotyczącej wymiany paczek, Zarządy państw uczestniczących w Konwencji pobierają opłaty w ekwiwalentach, ustalanych przez siebie stosownie do dołączonej tabeli (wzór O). O pobieranych opłatach zawiadamiają one Biuro międzynarodowe za pośrednictwem Zarządu poczt szwajcarskich.

2. Jeżeli w którymkolwiek z tych krajów nastąpi zmiana systemu monetarnego, to Zarząd pocztowy tego kraju obowiązany jest porozumieć się z Zarządem poczt szwajcarskich odnośnie do zmiany ekwiwalentów; jest rzeczą tego ostatniego Zarządu o zmianie tej powiadomić wszystkie inne Zarządy za pośrednictwem Biura międzynarodowego.

3. Każdy Zarząd w razie znacznej zmiany kursu swej waluty może, o ile uzna za konieczne, postąpić w myśl powyższego paragrafu,

III.

Paczki ochronne.

1. Za paczki ochronne uważa się:

a) paczki, których jeden chociażby wymiar przekracza 1,50 metra;

b) paczki, których jeden wymiar przekracza 1 metr, a drugi 50 centymetrów;

c) paczki, których przewóz wspólnie z innemi przesyłkami z powodu kształtu, objętości lub łamliwości jest utrudniony lub które wymagają szczególnej ostrożności np. rośliny i krzewy w koszykach, klatki próżne, lub ze zwierzętami żyjącemi, próżne pudełka od cygar lub inne skrzynki złączone w szachty, meble, wyroby koszykarskie, żardynierki, wózki dziecinne, kołowrotki, rowery, etc.

2. Zarządy, które podejmują się przewozu morskiego, mogą uważać za ochronną każdą paczkę przewożoną morzem, której objętość przekracza 55 decymetrów sześciennych, lub której jeden chociażby wymiar przekracza 1 metr 25 centymetrów.

3. Gdy chodzi o dokładne określenie objętości, wagi lub wymiaru paczek, za miarodajne uważa się zapatrywanie urzędu nadawczego, wyjąwszy wypadek widocznej omyłki.

IV.

Przesyłanie nabojów i tym podobnych przedmiotów.

Pozostawia się wzajemnemu porozumieniu Zarządów zainteresowanych sprawę przewozu pistonów i ładunków, w gilzach metalowych, do ręcznej broni palnej, jak również niewybuchających ładunków artyleryjskich.

Wewnętrzne i zewnętrzne upakowanie tego rodzaju przedmiotów w skrzynie lub beczułki musi być wykonane starannie, a zawartość paczki oznaczona zarówno na adresie pomocniczym, jak i na samej paczce.

V.

Warunki przyjęcia paczek do przesyłki.

1. Aby paczka mogła być przyjęta do przewozu, powinna;

1) być zaopatrzoną w dokładny adres odbiorcy wypisany literami łacińskiemi. Nie są dopuszczone adresy pisane ołówkiem; przyjmuje się jednak paczki z adresem wypisanym ołówkiem atramentowym na zwilżonem poprzednio polu opakowania. Adres paczki winien być bądź wypisany na samem opakowaniu paczki, bądź w ten sposób mocno do niego przytwierdzony, aby się nie mógł oderwać. Zaleca się wkładać do przesyłki odpis adresu;

2) być opakowana w sposób odpowiadający długości trwania przewozu i należycie zabezpieczający zawartość paczki przed dostaniem się do niej bez pozostawienia widocznego śladu naruszenia opakowania. Opakowanie paczek do krajów zamorskich musi być szczególnie trwałe i dobrze sporządzone, ze wzglądu na znaczną ilość przeładunków i czynności, którym podlegają te przesyłki; w szczególności, gdy zawartość stanowią metale szlachetne, przedmioty metalowe |lub towary ciężkie, koniecznem jest użycie do opakowania trwałych pudełek metalowych lub skrzynek drewnianych o ściankach conajmniej 1 cm grubych. Jednakowoż przyjmuje się bez opakowania przedmioty, które za pomocą trwałego przewiązania, zakończonego plombą lub pieczęcią, dają się połączyć w jedną całość w formie paczki, która nie da się rozdzielić. Również nie jest wymagalne opakowywanie paczek, których zawartość stanowią pojedyncze przedmioty takie np. jak kawałki drzewa, metalu i t. p., których i w stosunkach handlowych zazwyczaj nie opakowuje się;

3) być zamknięta za pomocą kilku identycznych pieczęci łąkowych, za pomocą plomb lub innych środków, z wykonanemi na nich jednolitemi odciskami lub znakami specjalnemi nadawcy;

4) być zaopatrzoną na stronie adresowej, gdy chodzi o praczkę wartościową, napisem, podającym tę wartość w walucie kraju nadania bez podskrobywań i poprawek choćby nawet stwierdzonych omówieniem. Kwota tej podanej wartości musi być prócz tego przeliczona przez nadawcę lub przez Zarząd miejsca nadania na franki w złocie. Wynik przeliczenia musi być uwidoczniony nowemi cyframi, umieszczonemi obok lub pod napisem, wyrażającym podaną wartość w walucie kraju nadania.

2. Płyny i ciała łatwo topniejące należy wysyłać w podwójnem opakowaniu. Między jednem opakowaniem (butelka, flakon, garnek, pudełko i t. d.) a drugiem (skrzynka metalowa, z trwałego drzewa lub z tektury falistej dobrego gatunku), należy o ile możności, pozostawiać próżnię, którą wypełnia się trocinami, otrębami lub inną materję wchłaniającą lub ochraniającą.

Ten ostatni warunek jest nieodzowny gdy pierwsze opakowanie jest niezwykle kruche.

VI.

Adresy pomocnicze i deklaracje celne.

1. Do każdej paczki ma być dołączony adres pomocniczy wykonany w trwałym kartonie i deklaracje celne, według dołączonych wzorów B i C. Zarządy zawiadamiają się wzajemnie, jaką ilość deklaracji celnych należy dołączać zależnie od kraju przeznaczenia.

Nadawca może umieścić na odcinku adresu pomocniczego wiadomości dotyczące przesyłki, o ile przepisy kraju nadania na to pozwalają. Może on również na stronie odwrotnej adresu pomocniczego wskazać, jak należy postąpić z paczką w razie jej niedoręczalności. Uwaga ta powinna być napisana w języku francuskim lub w języku, znanym w kraju przeznaczenia.

2. Jeden adres pomocniczy, oraz, o ile nie stoją temu na przeszkodzie przepisy celne, jedna deklaracja celna mogą być użyte dla kilku, nie więcej jednak niż dla trzech paczek zwykłych, wysłanych przez tego samego nadawcę dla jednego adresata i podlegających tej samej opłacie. To postanowienie nie może być stosowane do paczek, obciążonych pobraniem lub z podaną wartością, z których każda powinna być zaopatrzoną w osobny adres pomocniczy.

Jednakowoż każdy kraj może wymagać odrębnego adresu pomocniczego i odrębnej deklaracji celnej do każdej paczki, nadchodzącej z zagranicy, względnie wysyłanej do granicy.

3. Formularze adresów pomocniczych i deklaracji celnych, o ileby nie były wydrukowane w języku francuskim, winny posiadać dokładny przekład tekstu na język francuski.

4. Na adresach pomocniczych do paczek z podaną wartością należy umieszczać odcisk pieczęci, użytej do zamknięcia paczki, jak również wymieniać podaną wartość w sposób przytoczony pod liczbą 4) art. V niniejszego Regulaminu.

Zarząd miejsca nadania obowiązany jest dokładną wagę każdej paczki z podane wartością zanotować i wykazać w gramach zarówno na stronie adresowej paczki, jak i na adresie pomocniczym w miejscu na to przeznaczonem.

5. Zarządy uczestniczące w Konwencji nie przyjmują na siebie żadnej odpowiedzialności za dokładność deklaracji celnych.

VII.

Nalepki wyróżniające.

1. Każda paczka i odnośny pomocniczy adres pączkowy muszą być zaopatrzone w nalepkę wykonaną według załączonego wzoru D., na której podany jest numer nadawczy i nazwa urzędu nadawczego. Ten sam urząd nadawczy nie może równocześnie używać dwóch lub kilku serji nalepek, z wyjątkiem wypadków, gdy serja uzupełnia się znakami odróżniającemu

2. Prócz tego na stronie adresowej adresu pomocniczego urząd nadawczy wytłacza odcisk datownika, wskazujący miejsce i datą nadania.

3. Paczki z podaną wartością jak również odnośne adresy pomocnicze winny być zaopatrzone w nalepkę czerwoną z wykonanym literami łacińskiemi napisem "Valeur declarée" (wartość podana).

4. Paczki obciążone pobraniem, jak również odnośne adresy pomocnicze winny być zaopatrzone w nalepkę koloru pomarańczowego wykonaną według wzoru D, dołączonego do Regulaminu wykonawczego do Konwencji głównej.

5. Paczki, podlegające doręczeniu przez umyślnego posłańca, jak również i odnośne adresy pomocnicze winny być zaopatrzone w odcisk stempla lub nalepkę, z wykonanym wielkiemi literami napisem "Expres".

6. Paczki pilne i odnośne adresy pomocnicze winny być zaopatrzone w nalepkę z bardzo widocznym napisem "Urgent" (Pilne).

7. Na paczkach, zawierających monetę brzęczącą, wyroby złote lub srebrne lub inne przedmioty wartościowe, nalepki wymienione w poprzednich paragrafach 1, 3, 4, 5 i 6 i ewentualnie znaczki pocztowe należy nalepiać w takich odstępach jedne od drugich, by nie mogły posłużyć do ukrycia miejsca uszkodzenia opakowania. Nie mogą one również być przegięte na dwie powierzchnie opakowania i w ten sposób zakrywać krawędzi paczki.

VIII.

Paczki wolne od należytości.

1. Na stronie adresowej paczek, które mają być doręczone adresatom bez pobrania jakichkolwiek należytości lub tylko bez pobrania należytości celnych, jak również na odnośnych adresach pomocniczych powinny być nalepione kolorowe kartki z napisem wielkiemi literami "Franc de tous droits" (Wolne od wszelkich należytości) lub "Franc de droits de dousne seuiement" (Wolne tylko od należytości celnych). Taki sam napis ma umieścić nadawca na adresie pomocniczym.

2. Do każdej paczki wysłanej jako wolnej od należytości (Franc de droits) należy dołączyć cedułą należytościową, sporządzoną według dołączonego wzoru E z kartonu koloru żółtego; stronę przednią tej ceduły wypełnia urząd nadawczy stosownie do podanych na niej nadruków.

Jedna ceduła należytościowa może służyć dla kilku, nie więcej jednak niż dla trzech paczek zwykłych wysyłanych przez tego samego nadawcę dla jednego adresata i podlegających tej samej opłacie. To postanowienie nie może być stosowane do paczek obciążonych pobraniem lub z podaną wartością, z których każda powinna być zaopatrzona w osobną cedułę należytościową. Jednakowoż każdy kraj może wymagać odrębnej ceduły należy teściowej dla każdej paczki, nadchodzącej z zagranicy, względnie wysyłanej do zagranicy.

Cedułę należytościową należy w sposób trwały przymocować do adresu pomocniczego.

3. Po doręczeniu paczki adresatowi urząd, który dokonał oclenia nadawcy, podaje na odwrotnej stronie ceduły należytościowej te informacje, których udzielić jest jego obowiązkiem i przesyła cedułę wraz z dokumentami dowodowymi do urzędu nadawczego w kopercie zamkniętej, nie wyszczególniając jej zawartości.

Każdy jednak z- Zarządów może odsyłanie wypełnionych ceduł należytościowych polecić tylko pewnym specjalnie do tego wyznaczonym urzędom i żądać, by ceduły zwracane z zagranicy, były przesyłane do jednego wyznaczonego w tym celu urzędu. W tym ostatnim wypadku nazwa urzędu, do którego ceduły te należy odsyłać, ma być przez urząd nadania paczki wypisana na przedniej stronie ceduły należytościowej.

4. Po odebraniu ceduły należytościowej, wykazującej kwotą wypłaconą zaliczkowo przez Zarząd kraju przeznaczenia, Zarząd kraju nadania przelicza powyższą kwotą na swoją walutę; według spółczynnika, który sam ustala, a który nie może być wyższy od spółczynnika ustalonego dla przeliczania kwot przekazów pocztowych, przeznaczonych do kraju, z którego ceduła nadeszła. Otrzymaną przy przeliczaniu kwotą wypisuje urzędnik, który przeliczenia dokonał, na głównej części i na bocznym odcinku ceduły i stwierdza ją swoim podpisem. Urząd nadawczy po odebraniu należytości wydaje nadawcy odcinek ceduły, a w odnośnym wypadku i dokumenty dowodowe.

5. Gdy przesyłka z nalepką "Franc de droit" (Wolne od należytości) nadejdzie do kraju przeznaczenia bez ceduły należytościowej, ma urząd oclewający wystawić duplikat ceduły, na którym w miejsce nazwy Zarządu, od którego sam jest zależnym, wpisuje nazwą kraju nadania paczki. Jeżeli ceduła należytościowa zaginała po doręczeniu paczki, duplikat wystawia się w ten sam sposób.

6. Ceduły należytościowe, należące do paczek, które z jakiegobądź powodu są zwracane do miejsca nadania, winny być przez Zarząd, który paczki zwraca, unieważnione i przymocowane do adresów pomocniczych.

IX.

Sposób przesyłania paczek.

1. Wymiana paczek między krajami ościennemi lub utrzymującemi bezpośrednia połączenia morskie, odbywa się za pośrednictwem urzędów, wyznaczonych w tym celu przez odnośne Zarządy.

2. W obrocie między krajami, oddzielonymi od siebie przez jeden lub kilka krajów pośredniczących, przewóz paczek odbywa się za pomocą, połączeń, ustalonych na podstawie wzajemnego porozumienia Zarządów zainteresowanych; pierwszemu Zarządowi pośredniczącemu należy wydawać paczki jako sztuki pojedyncze. Co do sposobu wymiany paczek Zarządy zainteresowane mogą porozumieć się i wykonywać ją bądź pojedynczemi sztukami, ba. di: w zamykanych workach, koszach lub przedziałach wagonowych na podstawie bezpośrednich kart pączkowych. W tym wypadku wspomniane Zarządy za ogólną zgodą wydają zarządzenia mające na celu zabezpieczenie wymiany paczek i czynności obrachunkowych.

3. Stosowanie zamykanych schowków obowiązuje jednakowoż w tych wypadkach, gdy według zgłoszenia jednego z Zarządów pośredniczących, ilość pojedynczych paczek jest tak znaczną, iż może zatamować jego ruch pocztowy.

O ile Zarządy zainteresowane nie zawarły umowy odmiennej, opróżnione zamykane schowki powinny być najbliższą pocztą zwracane Zarządowi kraju nadania. O ile nie obowiązuje umowa odmienna, wydatki na zakup koszyków, worków i tym podobnych schowków potrzebnych do wymiany paczek, pokrywają w równych częściach obydwa Zarządy, posługujące się niemi we wzajemnym obrocie.

4. Zarządy, biorące udział w wymianie paczek "pilnych" (urgents) porozumiewają się, by zapewnić ich szybką przesyłkę połączeniami możliwie bezpośredniemi; Zarządy te za wspólną zgodą wydają również zarządzenia dotyczące wzajemnego obrachunku.

5. Jeżeli paczki pocztowe zostały podczas transportu w drodze urzędowej zatrzymane bądź to z inicjatywy poczty, bądź z inicjatywy urzędu celnego, wówczas należy za pomocą zawiadomienia o niedoręczeniu (Avis de non-remise) zawezwać nadawcę do wydania swoich zarządzeń. Przepis ten jednakowoż nie obowiązuje w wypadkach siły wyższej, jak strejki, wylewy wód i t. p.

X.

Karta pączkowa; wpisywanie paczek.

1. Urząd wymiany wysyłający wpisuje paczki pocztowe do "Feuille de route" (Karty pączkowej), sporządzanej według dołączonego do niniejszego Regulaminu wzoru F, podając wszystkie szczegóły wymagane napisami rubryk. Pozostające w stosunkach wymiennych Zarządy mogą jednak porozumieć się co do sumarycznego wpisywania do kart pączkowych paczek zwykłych, z podaniem ogólnej kwoty należytości za przewóz. Adresy pomocnicze, przekazy pobraniowe, deklaracje celne i ewentualnie inne wymagane dokumenty (jak faktury, certyfikaty pochodzenia, świadectwa zdrowia i t. p.), jak również ceduły należytościowe E i zwrotne poświadczenia odbioru należy dołączać do karty pączkowej.

Pośredniczące urzędy wymiany nie są obowiązane do sprawdzania dokumentów dołączonych do karty pączkowej.

2. Paczki dla jeńców wojennych należy wpisywać do ogólnej karty jednakowoż bez wykazywania należytości.

3. W ruchu zamorskim, o ile nie zawarto umowy odmiennej, urzędy wysyłające obowiązane są w lewym górnym rogu karty pączkowej podawać jej numer porządkowy, ustalony według serji rocznej, samodzielnej dla każdego urzędu wysyłającego i dla każdego urzędu przeznaczenia. Pod numerem, o ile to okaże się możliwem, należy podać nazwę parowca lub statku, który odsyłkę zabiera. Ostatni numer karty z roku ubiegłego powinien być podany w karcie pączkowej pierwszej odprawy roku następnego.

XI.

Zwrotne poświadczenie odbioru.

1. Jeżeli nadawca paczki pocztowej żąda nadesłania mu zwrotnego poświadczenia odbioru, wówczas urząd miejsca nadania zarówno na paczce, jak i na dotyczącym adresie pomocniczym umieszcza bardzo widoczny odręczny napis "Avis de reception" lub odcisk stempla "A. R.".

2. Druk zwrotnego poświadczenia odbioru wypełnia bądź urząd nadawczy bądź inny urząd pocztowy, do tej czynności przez Zarząd kraju nadania wyznaczony. O ile druk ten nie dojdzie do urzędu oddawczego, ten ostatni sporządza z urzędu nowe zwrotne poświadczenie odbioru.

Zwrotne poświadczenia odbioru winny być wystawiane w języku francuskim, lub też posiadać dokładny przekład tekstu na ten język.

3. Urząd przeznaczenia po należytem wypełnieniu druku zwraca go w stanie otwartym i bez żadnej opłaty pod adresem nadawcy paczki.

4. Gdy nadawca żąda zwrotnego poświadczenia odbioru paczki już po jej nadaniu, wówczas urząd nadawczy na druku zwrotnego poświadczenia odbioru podaje bardzo dokładne znamiona paczki (urząd nadawczy, dzień nadania, numer«i pełny adres). Druk ten dołącza się do reklamacji wzór N. z naklejonym na niej znaczkiem pocztowym, którego wartość odpowiada należytości, przewidzianej w § 6 art. b Konwencji. Dalsze z nim postępowanie określają przepisy poniżej podanego art. XVI z tym wyjątkiem, że w razie prawidłowego doręczenia paczki, o której mowa, w zwrotnem poświadczeniu odbioru, urząd przeznaczenia druk N zatrzymuje, a zwrotne poświadczenia odbioru, należycie wypełnione, zwraca do miejsca nadania w sposób przepisany w powyżej podanym § 3.

5. Jeżeli zwrotne poświadczenie odbioru prawidłowo zażądane przez nadawcę w chwili nadania nie nadeszło do urzędu miejsca nadania w terminie oznaczonym, to przy reklamowaniu takiego poświadczenia należy postąpić w myśl przepisów powyżej podanego § 4. Urząd nadawczy umieszcza w nagłówku druku wzmiankę: "Duplicata de I'avis de reception, etc." (Duplikat zwrotnego poświadczenia odbioru).

XII.

Sprawdzanie przez urzędy wymiany.

1. Wraz z otrzymaniem karty pączkowej odbierający urząd wymiany przystępuje do sprawdzenia paczek i różnych dokumentów, wpisanych do karty, a ewentualnie w razie braku paczek lub innych jakichś niedokładności, stwierdza to za pomocą "Bulletin de verification" (Zawiadomienia) według dołączonego do niniejszego Regulaminu wzoru G, stosując się do przepisów art. IX Regulaminu wykonawczego do Umowy dotyczącej przesyłek z podana, wartością.

2. O mniej ważnych różnicach, dotyczących wymiarów, objętości i wagi, jak również innych niedokładnościach, które oczywiście nie mogą spowodować odpowiedzialności odnośnych Zarządów, należy tylko podawać do wiadomości za pomocą zawiadomienia.

3. O wszelkich różnicach, któreby mogły być zauważone w rubryce należytości za przewóz i które weszłyby do rachunku, należy powiadamiać urząd wysyłający za pomocą "Zawiadomienia". Tego rodzaju zaaprobowane zawiadomienia należy dołączać do odnośnych kart pączkowych. Sprostowania nie poparte dokumentami dowodowemi nie są brane pod uwagą przy sprawdzaniu.

XIII.

Paczki obciążone pobraniem.

1. Na stronie adresowej paczek obciążonych pobraniem, oraz przynależnych adresach pomocniczych należy w sposób bardzo widoczny wypisać lub wydrukować słowo "Remboursement" (Pobranie), a bezpośrednio po nim kwotę pobrania w walucie kraju nadania, wykazaną za pomocą alfabetu łacińskiego bez podskrobywani poprawek, choćby nawet stwierdzonych omówieniem. Prócz tego nadawca ma podać na paczce i na przedniej stronie adresu pomocniczego swoje nazwisko i swój adres również za pomocą alfabetu łacińskiego.

2. Do każdej paczki za pobraniem musi być dołączony druk przekazu pobraniowego wykonany według dołączonego do niniejszego Regulaminu wzoru H. Na druku tym złączonym z adresem pomocniczym należy podawać kwotę, pobrania w walucie kraju nadania paczki a jako odbiorcą przekazu podawać zasadniczo nadawcą paczki. Każdy jednak z Zarządów może zarządzić, by przekazy pobraniowe za paczki z jego kraju skierowywano nie do urzędu miejsca nadania paczki, lecz do innych urzędów. Na odcinku przekazu powinny być podane nazwisko i adres odbiorcy paczki, jak również miejsce i data nadania przesyłki.

3. W braku umowy odmiennej między Zarządami kraju nadania i przeznaczenia, kwoty przekazów pobraniowych przelicza na walutę, kraju przeznaczenia Zarząd kraju przeznaczenia, posługując się w tym celu tabelą używaną przy przeliczaniu przekazów pocztowych do kraju nadania paczki.

4. Niezwłocznie po ściągnięciu kwoty pobrania wypełnia urząd oddawczy, względnie inny przez Zarząd kraju przeznaczenia do tego wyznaczony na przekazie pobraniowym "Indication de service" (Informacje służbowe), wytłacza odcisk datownika i wysyła przekaz pod wskazanym adresem jako zwolniony od opłaty.

Każdy Zarząd ustala zasady realizacji przekazów pobraniowych, mające na celu zabezpieczenie nadawcy paczki otrzymanie kwoty pobraniowej.

5. Jeżeli adresat nie wpłaci kwoty pobrania w przeciągu dni 7 w stosunkach między krajami europejskiemi, a w przeciągu dni 15 w stosunkach między krajami europejskiemi a krajami pozaeuropejskiemi, lub w stosunkach tych ostatnich między sobą, licząc od dnia następnego po nadejściu paczki do urzędu przeznaczenia, to z paczką jako niedoręczalną, należy postąpić w myśl postanowień § 3 art. XV niniejszego regulaminu.

Terminy te mogą być przedłużone najwyżej do dni 28 przez Zarządy tych krajów, których ustawodawstwo tego wymaga. Jednakowoż i w tym wypadku nadawca może za pomocą stosownej adnotacji sporządzonej w języku znanym w kraju przeznaczenia, żądać, by w razie odmowy ze strony odbiorcy wpłacenia kwoty pobraniowej przy pierwszem doręczeniu, paczka ta była mu niezwłocznie zwrócona.

Przekazy, odnoszące się do paczek obciążonych pobraniem, z tego lub innego powodu zwracanych do miejsca nadania, podlegają unieważnieniu przez Zarząd, który paczkę zwraca.

6. Jeżeli przekazy, odnoszące się. do paczek obciążonych pobraniem, przed ściągnięciem pobrania zostały zarzucone, zniszczone lub zaginęły, urząd przeznaczenia wystawia duplikaty w imieniu, urzędu nadania.

Przekazy pobraniowe, które zostały zarzucone, zniszczone lub zaginęły po ściągnięciu kwoty pobrania, zastępuje się również duplikatami lub upoważnieniami do wypłaty, po stwierdzeniu przez obydwa Zarządy, że przekaz nie został ani wpłacony ani zwrócony.

7. Z przekazami pobraniowemi, których odbiorcy nie zrealizowali w terminie płatności, ustalonym w Regulaminie wykonawczym do Umowy dotyczącej przekazów pocztowych, postępuje się w myśl przepisów §§ 2 i 3 art. VIII Regulaminu wykonawczego do Umowy dotyczącej zleceń pocztowych.

8. Postanowienia §§ 7 i 8 art. XIII Regulaminu wykonawczego do Konwencji głównej, dotyczące przekazów niedoręczalnych odbiorcom lub przez tych ostatnich nie zrealizowanych, znajdują zastosowanie również w ruchu pączkowym do paczek pocztowych obciążonych pobraniem.

XIV.

Dosyłanie paczek.

1. Paczki, dosyłane wskutek mylnego skierowania, mają być przesyłane połączeniami najszybszemi, któremi rozporządza Zarząd dosyłający. Paczki te nie mogą być przez len Zarząd obciążone ani należytościami celnemi ani też żadnemi innemi. Jeżeli dosłanie paczek powoduje zwrot ich Zarządowi, który je wysłał, dosyłający urząd wymiany przyznaje mu zwrot otrzymanych należytości, powiadamiając o błędzie za pomocą "Bulletin de vérifiction" (Zawiadomienia).

W innych wypadkach, i gdy należytość przypadająca Zarządowi dosyłającemu nie wystarcza na pokrycie kosztów połączonych z dosłaniem, Zarząd dosyłający dopisuje na swoje dobro różnicę, podwyższając odpowiednio kwotę, którą mu wpisał do karty pączkowej wysyłający urząd wymiany. O przyczynie tego sprostowania należy powiadomić urząd wysyłający za pomocą zawiadomienia.

Jeżeli jakaś paczka z winy poczty przyjęta była do wysłania nieprawidłowo i z tego powodu podlega zwrotowi do kraju nadania, lub jeżeli wejściowy urząd wymiany w trakcie wymiany stwierdzi przekroczenie zakazów, przewidzianych w art. 15 Konwencji, w takim razie z paczką tą postąpić należy tak, jak gdyby podlegała zwrotowi wskutek mylnego skierowania.

2. Paczki dosyłane wskutek zmiany przez adresata miejsca pobytu, lub z winy nadawcy, Zarząd kraju wydania obciąża na rachunek adresata należytościami, składającemi się z jego udziału oraz z udziału Zarządu dosyłającego, a ewentualnie i z udziałów każdego z Zarządów pośredniczących w przewozie.

Zarząd dosyłający wstawia swoje należytości do rachunku Zarządowi pośredniczącemu lub Zarządowi nowego miejsca przeznaczenia. W tym wypadku, gdy kraj dosyłający i kraj nowego miejsca przeznaczenia bezpośrednio ze sobą nie graniczą, pierwszy Zarząd pośredniczący, który otrzymuje dosyłaną paczkę, wstawia udział przypadający jemu i Zarządowi dosyłającemu do rachunku tego Zarządu, któremu paczkę wydaje; ten zaś ostatni ze swej strony, o ile jest tylko pośredniczącym, wstawia do rachunku Zarządowi następnemu swój własny udział wraz z udziałami, któremi został obciążony przez Zarząd poprzedni. To samo postępowanie powtarza się w stosunkach między poszczególnemi Zarządami, biorącemi udział w przewozie, dopóki paczka nie dojdzie do Zarządu oddawczego.

Jednakowoż gdyby należytość, przypadającą za drugi etap przesłania paczki, uiszczono przy dosłaniu, wówczas z tego rodzaju paczką należy postąpić, jak z paczką bezpośrednio przesłaną z kraju dosyłającego do miejsca przeznaczenia, i doręczyć ją adresatowi bez pobrania od niego jakichkolwiek opłat pocztowych.

3. Paczki, obciążone pobraniem, mogą być dosyłane tylko w tych wypadkach, gdy między nowym krajem przeznaczenia i krajem nadania odbywa się wymiana paczek za pobraniem. W razie dosyłania dołącza się do paczek dotyczące przekazy pobraniowe, wystawione przez Zarząd kraju nadania. Zarząd nowego kraju przeznaczenia załatwia czynności połączone z pobraniem, w tenże sam sposób, jak gdyby paczka ta była bezpośrednio do niego skierowana.

4. Paczki należy dosyłać w ich pierwotnem opakowaniu przy adresie pomocniczym, wystawionym przez urząd nadawczy. Jeżeli z jakiegokolwiek powodu paczka musi być nanowo opakowana lub pierwotny adres pomocniczy zastąpiony nowym, koniecznem jest, by zarówno na paczce, jak i na adresie pomocniczym podane były nazwa urzędu nadania paczki i pierwotny numer nadania.

XV.

Paczki niedorączalne.

1. Jeżeli nadawcy paczek niedoręczalnych nie podali na odwrotnej stronie adresu pomocniczego i na samej paczce, jak ma się postąpić z ich paczkami, Zarząd miejsca przeznaczenia powiadamia Zarząd miejsca nadania w możliwie najkrótszym przeciągu czasu o paczkach niedoręczalnych. Używa się w tym wypadku formularza według dołączonego wzoru J, sporządzonego w języku francuskim lub

posiadającego dokładny przekład tekstu na tenże język. Nadawca może wydać tylko jedno z podanych w § 2 zarządzeń.

Zasadniczo "Avis de non remise" (Zawiadomienia o niedoręczalności) wymieniają między sobą urzędy przeznaczenia i nadania. Każdy jednak Zarząd może żądać by zawiadomienia, dotyczące jego zakresu kompetencji były wysyłane bądź do jego Zarządu centralnego bądź do pewnego w tym celu wyznaczonego urzędu. W zawiadomieniu o niedoręczalności należy w odnośnych wypadkach wskazywać wysokość należytości celnych i innych, któremi paczka już została obciążona i tych, któremi może być jeszcze obciążona z powodu przeciągającego się przechowywania na składzie.

Jeżeli paczka, zgłoszona jako niedoręczalna, przed nadejściem zarządzenia nadawcy, została podjęta lub dostana, należy o tem ze względu na nadawcą niezwłocznie powiadomić urząd nadawczy. Po otrzymaniu zarządzenia nadawcy, tylko ono jedynie jest ważne i podlega wykonaniu.

2. Nadawca paczki niedoręczalnej może zarządzić:

a) natychmiastowy zwrot paczki;

b) sprostowanie lub uzupełnienie adresu paczki;

c) doręczenie paczki innemu adresatowi lub do-słanie do innego miejsca przeznaczenia celem doręczenia jej pierwotnemu adresatowi lub innej osobie;

d) ponowne zawiadomienie pierwotnego adresata;

e) sprzedaż paczki na rachunek i ryzyko nadawcy lub zupełne zrzeczenia się paczki;

f) doręczenie paczki obciążonej pobraniem pierwotnemu adresatowi lub innej osobie bez ściągania pobrania lub za ściągnięciem kwoty niższej od podanej pierwotnie. Sposób postępowania przy unieważnieniu pobrania lub zastąpieniu przekazu pobraniowego innym, podany jest poniżej w § 2 art. XVII;

g) doręczenie paczki adresatowi bez ściągnięcia obciążających paczkę należytości celnych lub innych.

Jeżeli nadawca wogóle nie nadeszle odpowiedzi lub zgłosi życzenie nieobjęte pytaniami przesłanego mu przez urząd nadawczy kwestjonarjusza, to Zarząd kraju przeznaczenia nie jest obowiązany zawiadamiać go powtórnie; w tym wypadku po upływie terminu określonego w poniżej podanym § 3 paczkę należy zwrócić nadawcy. W tenże sposób należy postąpić jeżeli nadawca wzbrania się przyjąć zawiadomienie o niedoręczalności lub uiścić należytość przewidzianą w § 6 art. 5 Konwencji.

Paczek, niedoręczonych adresatom z tych lub innych powodów, a których zrzekli się bez zastrzeżeń ich nadawcy, Zarząd kraju przeznaczenia nie zwraca, lecz postępuje z niemi stosownie do ustaw wewnętrznych.

3. Jeżeli w przeciągu jednego miesiąca od dnia wysłania zawiadomienia urząd przeznaczenia nie otrzyma odpowiednich zarządzeń, paczką zwraca się do urzędu nadania. Termin ten przedłuża się, do 4 miesięcy w stosunkach z krajami zamorskie mi.

Paczki, przechowywane do dyspozycji adresatów lub adresowane "poste-restante", uwalane są za niedoręczalne po upływie: terminu, ustalonego przepisami kraju przeznaczenia. Termin len jednak nie może przekraczać czterech miesięcy w stosunkach z krajami zamorskiemi, a jednego miesiąca w stosunkach z innemi krajami.

Zwrot paczki winien nastąpić niezwłocznie, jeżeli zarządzenie nadawcy wyrażone bądź to w odpowiedniej uwadze na adresie pomocniczym, bądź to w odpowiedzi na zawiadomienie o niedoręczalności wzoru J nie mogło być wykonane lub nic spowodowało doręczenia paczki. Jeżeli nadawca nowe swe zarządzenie uzupełni ewentualnie drugiem (inny adres i t. p.), paczka podlega zwrotowi tylko w tym wypadku, gdy to dodatkowe zarządzenie również nie doprowadziło do pożądanego wyniku.

4. Za niedoręczalną uważa się paczkę, której odbiorca wyjechał do kraju, nieuczestnictwo w Konwencji dotyczącej wymiany paczek, o ile Zarząd pierwszego miejsca przeznaczenia nie ma możności przesłać ją tam.

Zwracane nadawcom paczki wpisuje się do karty pączkowej z dopiskiem w kolumnie uwag "Rebuts" (Niedoręczalne). Z jego rodzaju paczkami należy postępować jak z paczkami dosyłanemi z powodu zmiany miejsca pobytu odbiorcy i obciążać je takiemiż dopłatami.

W tych wypadkach, gdy paczki to oprócz opłaty za zwrotne przesłania obciążone są jeszcze innemi należytościami, wyszczególnienie tych nieużytości winno być przytoczone na adresie pomocniczym.

5. Tylko przedmioty łatwo psujące się; lub gnijące mogą być na korzyść uprawnionej osoby sprzedane niezwłocznie, nawet podczas przewozu do miejsca przeznaczenia lub z powrotem, bez poprzedniego zawiadomienia nadawcy i bez postępowania sądowego. Przedmioty zepsute lub zgniłe o ile z jakiegokolwiek powodu nie mogą być sprzedane, należy niszczyć. O sprzedaży lub zniszczeniu przedmiotów spisuje się. protokuł.

Odpis protokułu wraz z adresem pomocniczym przesyła się, do urzędu nadawczego.

Kwota uzyskana na sprzedaży służy w pierwszym rządzie do pokrycia należytości, któremi obciążona była paczka. W razie uzyskania nadwyżki przesyła się ]a urzędowi nadawczemu, celem doręczenia nadawcy; koszta tego przesiania ponosi nadawca. Koszta, niepokryte osiągniętą ze sprzedaży sumą pokrywa nadawca; wstawia się; je do rachunku Zarządowi nadawczemu.

XVI.

Reklamacje.

1. Do reklamacji paczek pocztowych lub niezwróconych przekazów pobraniowych używa się; formularza zbliżonego LUB zgodnego z dołączonym do niniejszego Regulaminu wzorem N. Zarząd pocztowy kraju nadania przesyła ten formularz wprost do Zarządu pocztowego kraju przeznaczenia.

2. Jednak w stosunkach z krajami zamorskiemi we wzajemnych stosunkach tych ostatnich między sobą pismo wywiadowcze należy przesyłać z urzędu do urzędu śladem paczki, będącej przedmiotem reklamacji.

3. Jeżeli w wypadku, przewidzianym w powyżej podanym § 1, Zarząd kraju przeznaczenia, jest w stanie udzielić wyjaśnień co do ostatecznego losu paczki lub przekazu pobraniowego, wówczas po wpisaniu tych wyjaśnień do formularza, zwraca go do Zarządu kraju nadania.

Jeżeli los paczki, która przeszła przez kilka krajów, nie może być bezpośrednio stwierdzony w kraju przeznaczenia, Zarząd kraju przeznaczenia zwraca formularz do Zarządu kraju nadania. Ten ostatni uzupełnia formularz przez wpisanie danych, dotyczących przesłania paczki do pierwszego Zarządu pośredniczącego, poczem odsyła go do wspomnianego Zarządu, ten zaś Zarząd po wpisaniu do formularza swoich danych, dotyczących przesyłki, odsyła go ewentualnie Zarządowi następnemu. W ten sposób pismo wywiadowcze przechodzi od Zarządu do Zarządu, dopóki los paczki reklamowanej nie zostanie wyjaśniony. Zarząd, który doręczył paczkę adresatowi, ewentualnie zaś ten, który nie może udowodnić ani doręczenia paczki adresatowi, ani prawidłowego przekazania jej następnemu Zarządowi, stwierdza fakt ten w formularzu i zwraca formularz Zarządowi kraju nadania.

4. W wypadku, przewidzianym w powyżej podanym § 2, dochodzenia prowadzi się, od Zarządu kraju nadania do Zarządu kraju przeznaczenia. Każdy Zarząd wpisuje do formularza dane, dotyczące przesłania paczki do Zarządu następnego, i temuż Zarządowi odsyła formularz. Jeżeli dane, dotyczące przesłania paczki do Zarządu następnego, nie mogą być ustalone, formularz należy przesłać do Zarządu kraju przeznaczenia. Ten Zarząd, który doręczy! paczkę adresatowi, ewentualnie zaś ten, który nie może udowodnić ani doręczenia paczki adresatowi, ani prawidłowego przekazania takowej innemu Zarządowi, stwierdza również fakt ten w formularzu i odsyła formularz do Zarządu kraju nadania.

5. Formularze N należy wypełniać w języku francuskim, względnie podawać równolegle przekład francuski. Do formularzy należy wedle możności dołączać podobiznę adresu. Formularze te przesyła się w zamkniętych kopertach bez pisma dodatkowego. Każdy Zarząd może za pomocą urzędowego zawiadomienia skierowanego do Biura międzynarodowego żądać, by pisma wywiadowcze, dotyczące jego służby, były przesyłane bądź do jego Zarządu centralnego, bądź do jednego z urzędów specjalnie ku temu wyznaczonego, bądź wreszcie bezpośrednio do urzędu oddawczego, lub gdy Zarząd ten w danej sprawie jest zainteresowany tylko jako Zarząd pośredniczący, do urzędu wymiany, do którego paczka była wysłana.

XVII.

Podania o wycofanie paczek, zmianę adresu lub o zmniejszenie kwoty pobraniowej.

1. Podania o wycofanie paczek i o zmianą adresu, podlegają przepisom i formalnościom, przewidzianym w art. XXX Regulaminu wykonawczego do Konwencji głównej.

2. W razie częściowego zmniejszenia kwoty pobraniowej, obciążającej paczką, do podania musi być dołączony nowy przekaz pobraniowy, wystawiony na tę zmniejszona kwotę.

Przekazy pobraniowe, unieważnione lub zastąpione nowemi, podlegają zniszczeniu przez Zarząd pocztowy kraju przeznaczenia paczki.

XVIII.

Rachunkowość.

1. Każdy Zarząd poleca każdemu ze swoich urzędów wymiany na wszystkie odsyłki, otrzymywane z urzędów wymiany jednego i tego samego Zarządu, sporządzać według dołączonego do niniejszego Regulaminu wzoru K wykaz miesięczny (Etat mensuei) kwot, wpisywanych do kart pączkowych bądź na jego "dobro", jako udział w należytościach, pobranych przez Zarząd kraju wysyłającego, przypadający jemu, a ewentualnie i innym zainteresowanym Zarządom, bądź na jego "dług" jako udział w należytościach podlegających ściągnięciu z odbiorców paczek, dosyłanych lub niedoręczalnych, przypadający Zarządowi dosyłającemu i Zarządem pośredniczącym.

2. Tenże Zarząd sporządza zestawienie wykazów K w fermie rachunku, którego wzór L również dołączono do niniejszego Regulaminu.

3. Rachunek ten wraz z poszczególnemi wykazami, kartami paczkowemi, a ewentualnie i z odnośnemi. "Bulletins de vérification" przesyła się w przeciągu miesiąca, następującego po miesiącu sprawozdawczym, do sprawdzenia Zarządowi, na imię którego jest sporządzony.

Końcowych sum nie wolno poprawiać. Stwierdzone omyłki wciąga się do wykazu różnic,

4. Z rachunków miesięcznych, sprawdzonych i zaaprobowanych przez obie strony, Zarząd-wierzyciel zestawia ogólny rachunek kwartalny.

Jednakowoż zainteresowana Zarządy mają możność porozumieć się co do zestawiania ogólnych rachunków w terminie półrocznym lub rocznym.

5. Zarząd-dłużnik wypłaca Zarządowi-wierzycielowi saldo, otrzymane przy zbilansowaniu obustronnych rachunków tych Zarządów w sposób przewidziany zarówno w § 1 art. XXXVI Regulaminu wykonawczego do Konwencji głównej, jak i w protokule końcowym do tegoż Regulaminu.

6. Sporządzenie, przesłanie i zrealizowanie rachunków ma się odbyć w terminie możliwie najkrótszym, nie później jednak niż przed upływem następnego kwartału. Po upływie tego terminu, należytości przypadające jednemu Zarządowi od drugiego, podlegają oprocentowaniu po 7 od sta rocznie, licząc od dnia upływu wspomnianego terminu.

7. Jednakowoż Zarządy zainteresowane mają możność za zgodą obopólną wydać zarządzenia odmienne od podanych w niniejszym artykule.

XIX.

Rachunki dotyczące kwot pobraniowych.

1. O ile między Zarządami zainteresowałem] nie doszło do porozumienia odmiennego, rachunki, dotyczące kwot pobraniowych wypłaconych przez jeden Zarząd na rachunek drugiego Zarządu, wyrównywuje się za pomocą załączników (według dołączonego wzoru M) do szczegółowych rachunków przekazowych, wystawianych przez Zarząd-wierzyciela dla Zarządu-dłużnika.

2. Do tych rachunków pobraniowych należy dołączyć wypłacone i pokwitowane przekazy pobraniowe, wpisując je w porządku alfabetycznym nazw urzędów nadawczych i numerów porządkowych przekazowych książek nadawczych tegoż urzędu. W końcu rachunku Zarząd, który sporządził rachunek, potrąca z ogólnej należnej mu kwoty pół od sta, stanowiące udział Zarządu-dłużnika w należytościach za czynność pobrania.

3. Sumę końcową szczegółowego rachunku pobraniowego należy wedle możności włączać do szczegółowego rachunku przekazowego za ten sam okres czasu. Sprawdzenie i wyrównanie tych rachunków odbywa się na zasadach, ustalonych dla rachunków przekazowych w Regulaminie wykonawczym do Umowy dotyczącej przekazów pocztowych.

XX.

Rachunki, dotyczące należytości podanych w cedułach należytościowych.

1. Rachunki, dotyczące należytości celnych i t. p. wypłacanych przez jeden Zarząd na rachunek drugiego, wyrównywuje się za pomocą szczegółowych rachunków miesięcznych sporządzanych według załączonego wzoru "E^bis" przez Zarząd-dłużnika w walucie kraju-wierzyciela. Ceduły należytościowe należy wpisywać do rachunku w porządku alfabetycznym nazw urzędów, które dokonały oclenia i według numerów porządkowych przez te urzędy podanych.

2. Rachunek szczegółowy wraz z cedułami należytościowemi już opłaconemi przesyła się Zarządowi-wierzycielowi najpóźniej w końcu miesiąca, następującego po miesiącu sprawozdawczym. Niema potrzeby sporządzać rachunków, w których nic się nie wykazuje.

3. Sprawdzanie tych rachunków odbywa się na zasadach, ustalonych dla rachunków przekazowych w Regulaminie wykonawczym do Omowy dotyczącej przekazów pocztowych.

4. Wyrównywanie rachunków, dotyczących należytości celnych, odbywa się w sposób odmienny. Jednakowoż Zarządom, któreby tego zażądały, włącza się te rachunki bądź do rachunków, dotyczących przekazów pocztowych, bądź do rachunków L lub M tychże Zarządów.

XXI.

Komunikaty, dotyczące wymiany paczek pocztowych.

1. Zarządy podają sobie wzajemnie do wiadomości za pośrednictwem Biura Międzynarodowego i conajmniej na 3 miesiące przed wejściem w życie Konwencji następujące dane:

a) wydane przez siebie zarządzenia, dotyczące: najwyższej wagi paczek, podawanej wartości paczek, paczek ochronnych, obciążania pobraniem, ilości paczek, które mogą być przesyłane przy jednej tylko deklaracji celnej, i prawa umieszczania na adresach pomocniczych wiadomości pisemnych;

b) ewentualnie najwyższych, przewidzianych w § 2 art. III niniejszego Regulaminu, wymiarów i objętości paczek;

c) pobierane w ich krajach opłaty pocztowe od paczek nadawanych do każdego z krajów uczestniczących w Konwencji, uzgodnione z art. 5 Konwencji dotyczącej wymiany paczek pocztowych i art. 1 niniejszego Regulaminu;

d) opłaty korkowe (terminalne) stosowane do paczek pocztowych;

e) nazwy urzędów lub miejscowości, które biorą udział w wymianie paczek, lub zawiadomienie, że wszystkie urzędy biorą udział w tej gałęzi służby;

f) wyciąg w języku niemieckim, angielskim, hiszpańskim lub francuskim z wewnętrznych rozporządzeń, lub przepisów wykonawczych, dotyczących przewozu paczek.

2. O każdej wprowadzonej w następstwie zmianie, dotyczącej powyżej podanych zarządzeń, należy zawiadamiać w ten sam sposób baz zwłoki.

XXII.

Wnioski, dotyczące zmian w Regulaminie wykonawczym.

1. W przerwach między Zjazdami, przewidzianemi w art. 27 Konwencji głównej, każdemu z Zarządów krajów uczestniczących w Konwencji przysługuje prawo przedkładania za pośrednictwem Biura Międzynarodowego innym Zarządom, uczestniczącym w Konwencji, wniosków, dotyczących postanowień niniejszego Regulaminu.

2. Każdy wniosek podlega postępowaniu, określonemu artykułem XLIV Regulaminu wykonawczego do Konwencji głównej.

3. Aby wniosek stał się uchwałą, musi się za nim wypowiedzieć następująca liczba głosujących:

a) wszyscy-gdy chodzi o przyjęcie nowych postanowień lub o zmianę, postanowień niniejszego artykułu lub art. XXIII;

b) dwie trzecie-gdy chodzi o zniknie postanowień art. II, III, IV, V, VI, VII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV i XVI

c) zwykła większość-gdy chodzi o zmianą innych artykułów lub o interpretację różnych postanowień niniejszego Regulaminu, wyjąwszy wypadek rozbieżności zdań, przewidziany w art. 25 Konwencji głównej.

4. Prawomocne uchwały otrzymują moc obowiązującą na podstawie zwykłego zawiadomienia, wystosowanego przez Biuro Międzynarodowe do wszystkich Zarządów, uczestniczących w Konwencji.

5. Każda zmiana lub nowe postanowienie mogą być stosowane nie wcześniej niż po upływie: trzech miesięcy od daty ich ogłoszenia.

XXIII.

Czasokres ważności Regulaminu.

Niniejszy Regulamin będzie stosowany od dnia wejścia w życie Konwencji.

Będzie on obowiązywać przynajmniej przez ten sam przeciąg czasu co i Konwencja, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia stron zainteresowanych, nie został odnowiony.

Działo się w Madrycie w dniu trzydziestym listopada tysiąc dziewięćset dwudziestego roku.

Za Niemcy: - Pour I'Allemagne:

Ronge, Schenk, Orth

Za Rzeczpospolita Argentynę: - Pour la Républiqus Argentine:

A Barrera Nicholson.

Za Austrje: - Pour I'Autriche:

Eberan.

Za Belgję: - Pour la Belgique:

A. Pirard, Tixhon, Hub. Krains.

Za Kolonję Kongo-Belgijskie: - Pour la colonie du Congo belge:

M. Halewyck, G. Tondeur.

Za Boliwję: - Pour la Bolivie:

Luis Rodriguez.

Za Brazylję: - Pour le Brésil:

Alcibiades Peçanha, J. Henrique Aderne,

Za Bułgarją: - Pour la Bułgarie:

N. Startcheff, N. Boschnakoff,

Za Chili: - Pour le Chili:

A de la Cvuz, Florencio Mavquez de la Plata, Gus. Cousino.

Za Chiny:-Pour la Chine:

Liou Fou-Tcheng.

Za Rzeczpospolitą Kolumbję:-Pour la République de Colombie:

W. Mac Lellan, Gabriel Roldan.

Za Rzeczpospolitą Costa-Rica: - Pour la République de Costa-Rica:

Manuel M. de Peralta.

Za Rzeczpospolitą Kuba: - Pour la République de Cuba:

Juan Iruretagoyena.

Za Danję: - Pour le Danemark:

Hollnagel Jensen, Holmblad..

Za Rzeczpospolitą San-Domingo:-Pour la République Dominicaine:

Leopoldo Lavelace.

Za Egipt:-Pour I'Egypta:

N. T. Borton.

Za Rzeczpospolitą Ekwador:-Pour la République de I'Equateur:

Luis Robalino Dávila, Leonidas A. Yerovi.

Za Hiszpanją:-Pour I'Espagne:

Conde de Colombi, José de. Garcia Torres, Guillermo Capdevila, Jose de Espana, Martin Vicente, Antonio Camacho.

Za Kolonje Hiszpańskie: - Pour Ses coionies espagnoles:

Bernardo Rolland, Manuel G. Acebo,

Za Etopję:-Pour I'Ethiopie:

Weuldeu-Berhane,

Za Finlandją:-Pour la Finlande:

G. E. F. Albrecht.

Za Francję:-Pour la France:

M. Lebon, Pour M. Georges Bonnet; M. Lebon, G. Blin, P. Bouillard, Barrail

Za Algier:-Pour i'Algerie:

H. Treuillé.

Za kolonje i Protektoraty Francuskie w Indochinach:-Pour les coionies et protectorats français de I'Indochine:

André Touzet.

Za zespół innych Kolonji Francuskich: - Pour I'en semble des autres coionies francaises:

G. Demartial.

Za Grecją: - Pour la Grèce:

P. Scassi, Tb. Pontbéroudakis.

Za Guatemalę: - Pour le Guatemala:

Juan J, Ortega, Enrique Traumann.

Za Rzeczpospolita Haiti: - Pour la Républiqua d'Haiti:

Luis Ma. Solér.

Za Rzeczpospolita Honduras: - Pour la République du Honduras:

Ricardo Beltrán y Rózpide.

Za Węgry: - Pour Ia Hongrie:

O. de Fejér, G. Baron Szalay.

Za Indje Brytyjskie: - Pour I'Inde britannique:

G. R. Clarke.

Za Islandje: - Pour I'Islande:

Hollnaget Jensen.

Za Włochy i Kolonje Włoskie - Pour I'Italie et les colonies italiennes:

E. Delmati, S. Ortisi.

Za Japonię:-Pour le Japon:

S. Nakanishi, Arajiro Miura, Y. Hirstsuka.

Za Chosen - Pour la Chosen:

S. Nakanishi Arajiro Miara, Y. Hiratruka,

Za zespół innych Terytorjów zawisłych od Japonji:

Pour I'ensemble des autres dependances japonaises:

S. Nakanishi, Arajiro Miura, Y. Hiratsuka.

Za Rzeczpospolitą Liberję: - Pour la Rępublique da Libéria:

Luis Ma. Solér.

Za Luksemburg: - Pour le Luxembourg:

G. Faber.

Za Merok (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej): - Pour le Maroc (á I'exclusion de la Zone espagnole):

Gérard Japy, J. Walter.

Za Marok (Strefa Hiszpańska):-Pour Is Maroc (Zone espagnole):

M. Aguirre de Cárcer, L. Lòpez-Ferrer, C. Garcia ec Castro.

Za Nikaraguą: - Pour le Nicaregua:

M. Ig. Terán.

Za Norwegją - Pour la Norvégo:

Sommerschild, Klaus Helsing.

Za Rzeczpospolitą Panama:-Pour la République de Panama:

J. D. Arosemena.

Za Paragwaj: - Pour le Paraguay:

Fernando Pignet.

Za Holandję:-Pour les Pays-Bas:

A. W. Kymmel, J. S. v. Golder.

Za Indje Holenderskie:-Pour les Indes néerlandaises:

Wigman, W. F. Gerdes Oosterbeek, J. van dar Werf.

Za Kolonje Holenderskie w Ameryce: - Pour les coionies néerlandaises en Amérique:

Wigman, W. F. Gerdes Oosterbeck, J. van der Werf.

Za Peru: - Pour le Pérou:

D. C. Urrea, O. Barrenechea y Raygada.

Za Persje - Pour la Perse:

Husséin Khan Alai, C, Molitor.

Za Polskę - Pour ia Pologne:

W. Dobrowolski, Maciej ewski, Dr. Marjan Blachier.

Za Portugalję: - Pour le Portugal:

Henrique Mousinho de Albuquerque.

Za Kolonje Portugalskie w Afryce:-Pour les colonies portugalses de I'Asie et de I'Afrique:

Juvsenal Elvas Floriado Santa Barbara.

Za Kolonje Portugalskie w Azji i Oceanji. - Pour les colonies portugaises de I'Asie et de I'Océanie:

José Emilio dos Santos e Silva,

Za Rumunją: - Pour la Roumanie:

D. G. Marinesco, Eug. Boukman.

Za Salwador: - Pour Se Salvador:

Ismael G. Fueates.

Za Terytorjum Sarry:-Pour le Territoire de la Sarre:

Douarcbe.

Za Królestwo Serbów, Kroatów i Słoweńców: - Pour le Royaume des Serbes, Croates et Slovénes:

Drag. Dimitriyevitch, S. P. Toutounidjitch, Dr. Franya Pevlitch, Costa Zlatanoviteh.

Za Królestwo Siam: - Pour le Royaume de Siam:

Phra Sanpakitch Preecha.

Za Szwecję: - Por la Suède:

Julius Juhlin, Thore Wennqvist.

Za Szwajcarię: - Pour la Suisse:

Mehgotti, F. Boss.

Za Czechosłowację: - Pour la Tchécoslovaquie:

Dr. Otokar Ruzicka, Václav Kucera.

Za Tunis: - Pour la Tunisie:

Gérard Japy, A. Barbarat.

Za Turcję: - Pour la Turquie:

Méhméd-Ali.

Za Urugwaj: - Pour I'Uruguay:

Adolfo Agorio.

Za Stany Zjednoczone Wenezueli: - Pour les Etats Unis de Venezuela:

Pedro-Emilio Coll, Barceló, A. Posse.

Załączniki - Annexes

(Wzór dla Zarządu Centralnego)

A

ÉCHANGE DE COLIS POSTAUX

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

B

ADRES POMOCNICZY

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

C

DEKLARACJA CELNA

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

D

BARMEN 1

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

E

CEDUŁA NALEŻYTOŚCIOWA

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

E^bis

RACHUNEK - COMPTE

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

F

KARTKA PACZKOWA - FEUILLE DE ROUTE

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

G

RUCH PACZKOWY

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

H

MIĘDZYNARODOWY PRZEKAZ POBRANIOWY

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

J

ZAWIADOMIENIE O NIEDORĘCZALNOŚCI

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

K

WYKAZ MIESIĘCZNY - ÉTAT MENSUEL

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

L

COMPTE

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

M

COMPTE PARTICULIER

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

N

PISMO WYWIADOWCZE DOTYCZĄCE PACZKI POCZTOWEJ

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

O

ÉQUIVALENTS DES TAXES

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

• Identyfikator: Dz.U.1923.108.847
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Konwencja, dotycząca wymiany paczek pocztowych. Madryt.1920.11.30.
• Data aktu: 30/11/1920
• Data ogłoszenia: 25/10/1923
• Data wejścia w życie: 14/04/1923