7 lutego 1916 roku w Ulanowie nad Sanem w powiecie niżańskim przyszła na świat córka Dominika Mireckiego i Pauliny ze Ścisłowskich - Maria. Od 1937 roku była studentką Wydziału Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Podczas studiów wstąpiła w szeregi Związku Akademickiego Młodzież Wszechpolska. W czasie II wojny światowej była zaangażowana w narodową konspirację. Zajmowała stanowiska komendantki Narodowej Organizacji Wojskowej Kobiet oraz kierowniczki sekcji kobiecej Zarządu Okręgu Rzeszowskiego Stronnictwa Narodowego. Po połączeniu Narodowej Organizacji Wojskowej z Armią Krajową została awansowana do stopnia kapitana. Pełniła obowiązki komendantki głównej Narodowego Zjednoczenia Wojskowego Kobiet oraz komendantki Wojskowej Służby Kobiet w Podokręgu AK Rzeszów.Aresztowana w Nisku przez władze komunistyczne, została objęta amnestią i zwolniona 1 września 1945 roku. Zagrożona represjami opuściła Polskę, podając się za obywatelkę Luksemburga. Dotarła do II Korpusu Polskiego generała Władysława Andersa pod Ankoną. W 1952 roku wyemigrowała za ocean. W Chicago była aktywną działaczką organizacji polonijnych. Zajmowała kierownicze stanowiska w Związku Polek w Ameryce oraz w Kongresie Polonii Amerykańskiej. Jest inicjatorką wielu akcji pomocy Polakom na Wschodzie, na terenach II Rzeczypospolitej. Akcje wspierania Polaków na Kresach prowadzi po dziś dzień, jeżdżąc cyklicznie do Lwowa i innych miejscowości dawnej Rzeczypospolitej. Znana jest ze swojej serdeczności i aktywności.
W 100. rocznicę jej urodzin Sejm Rzeczypospolitej Polskiej pragnie wyrazić uznanie dla niezwykłej patriotki pani Marii Mireckiej-Loryś i podziękować jej za ogromny wkład w walkę o niepodległość Ojczyzny i nieustanną troskę o Polaków na całym świecie.
