a także mając na uwadze, co następuje:(1) Aby wspierać harmonizację praktyk przy określaniu standardowej metodyki dokonywania wiarygodnych szacunków ryzyka stopy procentowej w ramach portfelu bankowego, konieczne jest zapewnienie instytucjom kluczowych elementów technicznych służących do oceny ryzyka, w tym przepisów dotyczących przypisywania przepływów środków pieniężnych, obliczeń dla opcji automatycznych, obliczeń dla instrumentów wycenianych według wartości godziwej oraz zasad dyskontowania i prognozowania przepływów środków pieniężnych.
(2) Aby zapewnić ciągłość i zgodność z odpowiednimi standardami międzynarodowymi, definicje, elementy i etapy standardowej metodyki powinny opierać się na definicjach, elementach i etapach określonych w wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego w sprawie zarządzania ryzykiem stopy procentowej wynikającym z działalności w ramach portfela bankowego 2 oraz w wytycznych ustanowionych w standardowej metodyce Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego z kwietnia 2016 r. 3
(3) Aby zapewnić harmonizację w zakresie identyfikacji, oceny, zarządzania i ograniczania ryzyka stopy procentowej w ramach portfelu bankowego, w miarę możliwości należy ustanowić standardowe założenia, w szczególności w odniesieniu do opcji automatycznych. Ustanawiając takie założenia, należy wziąć pod uwagę fakt, że kontrahenci profesjonalni zazwyczaj uruchamiają opcje na swoją korzyść. Mogą zaistnieć sytuacje, w których nie można przyjąć normatywnych założeń, ponieważ z takich założeń mogłyby wyniknąć niedokładności w zakresie ocen ryzyka, tak jak w przypadku zachowania klientów detalicznych wobec wstrząsów dotyczących stóp procentowych w odniesieniu do konkretnych instrumentów. W przypadku takich sytuacji należy w największym możliwym zakresie określić etapy, definicje i ograniczenia dotyczące oszacowań, które instytucje powinny brać pod uwagę.
(4) Aby ułatwić instytucjom wdrożenie standardowej metodyki oraz uwzględniając fakt, że szacowanie zarówno wartości ekonomicznej kapitału własnego, jak i wyniku odsetkowego netto powinno opierać się na podlegających przeszacowaniu przepływach środków pieniężnych, metody szacowania tych dwóch wskaźników powinny opierać się na tych samych zasadach dotyczących przypisywania do przedziałów czasowych. Aby jednak prawidłowo obliczyć wpływ prognozowanej stopy procentowej wolnej od ryzyka na reinwestycję lub refinansowanie podlegających przeszacowaniu przepływów środków pieniężnych, na potrzeby wskaźnika wyniku odsetkowego netto konieczne jest dokonanie dodatkowego przypisania przepływów środków pieniężnych do przedziałów czasowych odnoszących się do okresu referencyjnego.
(5) Ponadto, biorąc pod uwagę, że instrumenty uwzględniane w obliczaniu wartości ekonomicznej kapitału własnego i wyniku odsetkowego netto mają różne cechy, w tym stałe lub zmienne stopy procentowe, oraz wbudowane założenia behawioralne, a także w celu zapewnienia spójnego wdrażania tych obliczeń, konieczne jest uwzględnienie tych cech przy określaniu szczegółowych zasad alokacji dla każdego rodzaju instrumentu.
(6) Aby zachować właściwą równowagę między zapewnieniem porównywalności wyników obliczeń z jednej strony, a z drugiej strony zagwarantowaniem niezbędnej elastyczności w związku z długoterminową perspektywą i nieodłączną złożonością operacyjną, przy obliczaniu wyniku odsetkowego netto należy uwzględnić marżę handlową i elementy składowe spreadu. W celu obliczenia wartości ekonomicznej kapitału własnego instytucje powinny jednak postępować zgodnie ze swoim wewnętrznym podejściem w zakresie zarządzania i pomiaru w odniesieniu do ryzyka stopy procentowej w ramach portfela bankowego.
(7) Aby zwiększyć wrażliwość na ryzyko i uwzględnić specyficzne dla instytucji warunki dotyczące behawioralnych przepływów środków pieniężnych - w przypadku depozytów o nieustalonym terminie zapadalności, kredytów obciążonych ryzykiem przedterminowej spłaty oraz depozytów terminowych obciążonych ryzykiem wcześniejszego wycofania - założenia leżące u podstaw przypisywania przepływów środków pieniężnych powinny opierać się przede wszystkim na szacunkach dokonywanych przez instytucję w sposób spójny na przestrzeni czasu. Aby jednak podkreślić standardowy charakter metodyki należy wzmocnić konserwatyzm przepływów behawioralnych poprzez mnożenie przez stałe skalary, w zależności od mającego zastosowanie scenariusza. W odniesieniu do depozytów o nieustalonym terminie zapadalności należy ponadto zapewnić konserwatyzm, wprowadzając - w zależności od kategorii kontrahenta - standardowe ograniczenia górne dotyczące proporcjonalnego udziału i średniego terminu zapadalności osadu.
(8) W celu zapewnienia proporcjonalności w zakresie przypisywania przepływów środków pieniężnych, w przypadku gdy istotność niektórych ekspozycji spada poniżej wcześniej określonych progów, instytucje powinny być zwolnione z dokonywania niektórych oszacowań w odniesieniu do depozytów o nieustalonym terminie zapadalności, kredytów obciążonych ryzykiem przedterminowej spłaty, depozytów terminowych obciążonych ryzykiem wcześniejszego wycofania, ekspozycji nieobsługiwanych, detalicznych linii kredytowych o stałym oprocentowaniu oraz ryzyka bazowego.
(9) Aby ułatwić wdrożenie standardowej metodyki - zamiast określać stopę procentową w odniesieniu do każdego podlegającego przeszacowaniu przepływu środków pieniężnych - instytucje powinny określić odpowiednią stopę procentową w odniesieniu do każdego przedziału czasowego odnoszącego się do terminu przeszacowania lub kombinacji przedziału czasowego odnoszącego się do terminu przeszacowania i przedziału czasowego odnoszącego się do okresu referencyjnego.
(10) Aby określić marże handlowe na potrzeby prognoz dotyczących nowych rodzajów działalności w ramach obliczania wyniku odsetkowego netto oraz dokonać aktualnych oszacowań instytucje powinny wykorzystywać najnowsze obserwacje w podziale na odpowiedni rodzaj produktu, kategorię kontrahenta i lokalizację geograficzną. Obserwacje te powinny zatem zasadniczo opierać się na transakcjach zaobserwowanych w ostatnim roku lub na bieżących cenach rynkowych instrumentu, dla którego dostępne są notowania rynkowe.
(11) Wyniki standardowej metodyki dotyczące wyniku odsetkowego netto mają najwyższą wartość informacyjną, w przypadku gdy horyzont czasowy wyniku odsetkowego netto ustala się na jeden rok. Obliczenie wrażliwości stóp procentowych wyniku odsetkowego netto w dłuższym horyzoncie czasowym może jednak często dostarczyć dodatkowych użytecznych informacji instytucjom posiadającym znaczące koncentracje terminów zapadalności w horyzoncie czasowym około jednego roku lub dłuższym. W tym kontekście oraz w celu uzupełnienia wskaźnika wartości ekonomicznej kapitału własnego roczny horyzont czasowy powinien być minimalnym okresem do celów obliczania wyniku odsetkowego netto.
(12) Ryzyko bazowe może mieć istotny wpływ na wynik odsetkowy netto. W tym kontekście i biorąc pod uwagę istniejącą praktykę ustanowioną przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, konieczne jest ustanowienie metodyki szacowania przez instytucje wpływu ryzyka bazowego.
(13) Przy ustanawianiu uproszczonej standardowej metodyki należy zapewnić zarówno proporcjonalność, jak i konserwatyzm. W tym celu w uproszczonej standardowej metodyce należy określić szereg elementów, w tym pewne uproszczenia, zapewniające ramy odpowiednie w stosunku do mniejszych zdolności małych i niezłożonych instytucji w zakresie oceny ryzyka, oraz konserwatywne podejście gwarantujące solidność tej metody. Takie uproszczenia i konserwatywne podejście powinny obejmować narzucone, liniowe przypisywanie przepływów środków pieniężnych z depozytów o nieustalonym terminie zapadalności, w tym zastosowanie do osadu skalarów zależnych od scenariusza oraz uproszczone obliczanie automatycznej opcyjności na podstawie wypłat. Ponadto, w tym samym celu uproszczenia i zachowania konserwatywnego podejścia, miara wyniku odsetkowego netto powinna opierać się na obliczeniu stóp procentowych na podstawie zarówno średniego okresu referencyjnego dla każdego rodzaju produktu, jak i średniej marży handlowej dla każdego rodzaju produktu, a także stopy procentowej do terminu przeszacowania instrumentów, obliczonej na podstawie szacunków średnich stóp procentowych.
(14) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowią projekty regulacyjnych standardów technicznych przedłożone Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.
(15) Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 4 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: