W czerwcu 1976 r. po raz kolejny Polacy otwarcie sprzeciwili się komunistycznej władzy w Polsce. Przez kraj przetoczyła się fala strajków i demonstracji ulicznych.W efekcie wprowadzonej przez rząd drastycznej podwyżki cen artykułów spożywczych, 25 czerwca 1976 r. na ulice kilku polskich miast wyszło co najmniej 80 tys. pracowników zakładów przemysłowych. W samym Radomiu w kulminacyjnym momencie uczestniczyło w demonstracjach ponad 25 tys. ludzi. Protesty, zwłaszcza te w Radomiu i Ursusie, zostały brutalnie spacyfikowane, a władza nazwała ich uczestników "warchołami".
Zatrzymani i aresztowani zostali poddani okrutnym represjom. Zastosowano wobec nich tak zwane "ścieżki zdrowia", byli bici, więzieni, wyrzucani z pracy. Wielu zostało inwalidami, często bez środków do życia. Kilkadziesiąt osób otrzymało wyroki więzienia bez zawieszenia, nawet do 8-10 lat. Wśród ofiar znalazł się także ks. Roman Kotlarz, który błogosławił robotniczy pochód, za co został zamordowany przez bezpiekę. Winni represji uniknęli odpowiedzialności, a zbrodnie komunistyczne przedawniły się. Działania odwetowe komunistycznych władz dodatkowo skierowane zostały przeciwko samemu miastu Radomiowi, którego rozwój celowo wstrzymywano.
Protesty w 1976 r. bezpośrednio przyczyniły się do powstania Komitetu Obrony Robotników, a następnie kolejnych organizacji demokratycznej opozycji. Stworzyły podstawę do zbudowania solidarności między wszystkimi grupami społecznymi w Polsce.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w 40. rocznicę protestów z 25 czerwca 1976 r. w Radomiu, Ursusie i Płocku składa hołd demonstrantom oraz ofiarom represji i ich rodzinom.
