Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w 30. rocznicę protestów robotników przeciwko antyspołecznej polityce ówczesnych władz oddaje hołd bohaterom czerwcowego zrywu. Największe nasilenie zdarzeń miało miejsce w Radomiu, Ursusie i Płocku. Ten protest był kolejnym aktem walki polskiego społeczeństwa o godne życie. Od 26 do 30 czerwca, solidaryzując się z uczestnikami protestu, wszystkie państwowe zakłady pracy w Radomiu strajkowały. Ówczesne władze komunistycznego reżimu nazwały te wydarzenia wybrykami chuligańskimi, antypaństwowymi i antykomunistycznymi. Nie tylko uczestnicy, ale nawet i przypadkowe osoby poddawano prześladowaniom. Całe miasta zostały spacyfikowane przez ZOMO. Wieloletnie więzienia, tortury nazywane "ścieżkami zdrowia", niesprawiedliwe wyroki, usuwanie z pracy, a nawet morderstwa, to tylko niektóre z represji, jakie spotykały tych, którzy mieli odwagę upomnieć się o godne życie.Prawda o tych wydarzeniach i zastosowanych przeciwko mieszkańcom tych miast szykanach nie jest jeszcze w pełni znana. Wciąż nie wszystkim anulowano niesłuszne wyroki, a ich kaci nie ponieśli sprawiedliwej kary.
Brutalne działania komunistycznej władzy nie zdołały złamać dążeń Polaków do życia w wolnym kraju. Wkrótce powstał Komitet Obrony Robotników, Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela i inne organizacje podejmujące walkę podziemną z reżimem. Ukoronowaniem oporu było powstanie wielkiego ruchu "Solidarności".
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża uznanie uczestnikom robotniczych protestów w Radomiu, Ursusie i Płocku. Walcząc o godne życie w naszym kraju, postawili kamień milowy na drodze do wolnej i niepodległej Polski.
