Rozporządzanie przez jednostki gospodarki uspołecznionej zbędnymi pojazdami samochodowymi.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA KOMUNIKACJI
z dnia 26 listopada 1982 r.
w sprawie rozporządzania przez jednostki gospodarki uspołecznionej zbędnymi pojazdami samochodowymi.

Na podstawie art. 1 i art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. z 1952 r. Nr 44, poz. 301, z 1956 r. Nr 54, poz. 244 i z 1971 r. Nr 12, poz. 115) oraz § 1 zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 14 grudnia 1956 r. w sprawie przekazania uprawnień do wydawania przepisów o gospodarowaniu pojazdami samochodowymi, częściami zamiennymi i ogumieniem do tych pojazdów oraz o normowaniu zużycia materiałów pędnych w eksploatacji i obsłudze pojazdów samochodowych (Monitor Polski z 1956 r. Nr 105, poz. 1209, z 1961 r. Nr 80, poz. 334 i z 1968 r. Nr 29, poz. 193) zarządza się, co następuje:

Zakres stosowania przepisów.

§  1.
1.
Przepisy zarządzenia stosuje się do:
1)
pojazdów samochodowych i przyczep, zwanych dalej "pojazdami", należących do państwowych jednostek organizacyjnych, spółdzielni i ich związków, kółek i organizacji rolniczych i ich związków oraz innych organizacji społecznych, zwanych dalej "jednostkami gospodarki uspołecznionej",
2)
części zamiennych do tych pojazdów.
2.
Przepisów zarządzenia nie stosuje się do:
1)
pojazdów jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej,
2)
pojazdów jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych, z wyjątkiem przedsiębiorstw,
3)
ciągników i przyczep rolniczych,
4)
pojazdów samochodowych o napędzie elektrycznym akumulatorowym oraz przyczep jednoosiowych, z wyjątkiem naczep.

Zasady uznawania pojazdów za zbędne.

§  2.
1.
Za zbędne uznaje się pojazdy:
1)
nie znajdujące zastosowania w danej jednostce gospodarki uspołecznionej ze względu na aktualne potrzeby przewozowe albo
2)
których eksploatacja w danej jednostce gospodarki uspołecznionej nie jest ekonomicznie uzasadniona, albo
3)
wymagające naprawy, której wykonanie nie jest możliwe ze względu na brak części zamiennych i niemożność ich uzyskania.
2.
Pojazd może być również uznany za zbędny, jeżeli jego stopień zużycia wynosi co najmniej 75%.
3.
Do czasu zagospodarowania pojazdu uznanego za zbędny należy go zabezpieczyć przed zdekompletowaniem lub zniszczeniem.
§  3.
Uznanie pojazdu za zbędny stwierdza się w protokole; protokół powinien zawierać określenie stopnia zużycia pojazdu i sposobu ustalenia tego zużycia, a w odniesieniu do pojazdów, o których mowa w § 2 ust. 1 - także ustalenie okoliczności powodującej zbędność pojazdu.

Zasady ustalania stopnia zużycia pojazdu.

§  4.
Stopień zużycia pojazdu ustala się na podstawie procentowego stosunku przewidywanego kosztu:
1)
naprawy według kosztorysu wstępnego albo
2)
zespołów, podzespołów i podstawowych części oprócz ogumienia, niezbędnych do uzupełnienia lub wymiany, ustalonego według cen detalicznych części nowych,

do aktualnej ceny pojazdu w stanie nowym.

§  5.
1.
Jeżeli:
1)
przewidywany koszt naprawy pojazdu osiąga wielkości podane w rubryce 1 tabeli albo
2)
wartość zespołów, podzespołów i podstawowych części wymagających uzupełnienia lub wymiany osiąga wielkości podane w rubryce 2 tabeli,

stopień zużycia pojazdu należy ustalić w granicach podanych w odpowiednich pozycjach rubryki 3 tabeli:

Przewidywany koszt naprawy pojazdu Wartość zespołów, podzespołów i podstawowych części wymagających uzupełnienia lub wymiany Stopień zużycia pojazdu w procentach
1 2 3
do 15% włącznie do 10% włącznie do 30% włącznie
powyżej 15% do 30% włącznie powyżej 10% do 20% włącznie powyżej 30% do 45% włącznie
powyżej 30% do 45% włącznie powyżej 20% do 30% włącznie powyżej 45% do 60% włącznie
powyżej 45% do 60% włącznie powyżej 30% do 40% włącznie powyżej 60% do 75% włącznie
powyżej 60% powyżej 40% powyżej 75%
2.
Stopień zużycia pojazdu może być powiększony do 3% za każdy rok eksploatacji, licząc od daty pierwszej rejestracji pojazdu.
3.
Stopień zużycia pojazdu całkowicie sprawnego, nie wymagającego żadnych napraw lub zabiegów konserwacyjnych (np. usunięcia skutków korozji, nałożenia powłok ochronnych, lakierniczych itp.), może być ustalony szacunkowo na podstawie aktualnego stanu technicznego; przy ustalaniu stopnia zużycia takiego pojazdu należy uwzględniać między innymi okres jego eksploatacji, przebieg kilometrów oraz dokonane naprawy.
4.
Stopień zużycia pojazdu ustala:
1)
w przedsiębiorstwach transportu samochodowego - wyznaczony pracownik mający odpowiednie kwalifikacje w zakresie techniki motoryzacyjnej (inżynier, technik, mistrz),
2)
w jednostkach gospodarki uspołecznionej innych niż wymienione w pkt 1 - uprawniony rzeczoznawca.

Zasady zbywania zbędnych pojazdów.

§  6.
1.
Pojazdy zbędne, o których mowa w § 2 ust. 1, należy:
1)
sprzedać w drodze przetargu albo
2)
zlecić do sprzedaży komisowej przez uprawnione do tego uspołecznione jednostki handlowe lub usługowe.
2.
Przetarg przeprowadza jednostka gospodarki uspołecznionej posiadająca zbędny pojazd lub na jej zlecenie - inna uprawniona do tego jednostka gospodarki uspołecznionej w trybie i na warunkach określonych w załączniku do zarządzenia.
3.
Cenę wywołania przy sprzedaży pojazdu w drodze przetargu ustala kierownik jednostki gospodarki uspołecznionej posiadającej pojazd, przy czym cena ta nie może być niższa niż aktualna cena pojazdu w stanie nowym, pomniejszona odpowiednio do stopnia zużycia pojazdu.
§  7.
1.
Jeżeli sprzedaż w drodze przetargu samochodu osobowego zbędnego z przyczyn, o których mowa w § 2 ust. 1, nie dojdzie do skutku z powodu braku nabywców, kierownik jednostki gospodarki uspołecznionej, posiadającej taki samochód, powinien:
1)
w terminie nie krótszym niż 14 dni od pierwszego przetargu zarządzić drugi przetarg, na którym cena wywołania może być obniżona do 50%, albo
2)
zlecić go do sprzedaży komisowej przez uprawnioną do tego uspołecznioną jednostkę handlową lub usługową.
2.
W razie niedojścia do skutku z braku nabywców sprzedaży w drodze przetargu innego pojazdu zbędnego niż określony w ust. 1, pojazd taki może być sprzedany bez przetargu za cenę szacunkową, ustaloną przez kierownika jednostki gospodarki uspołecznionej posiadającej pojazd, przy czym cena taka nie może być niższa niż 20% ceny wywołania, określonej zgodnie z § 6 ust. 3. Przepis ten stosuje się również do zbędnego samochodu osobowego, którego sprzedaż nie została zrealizowana w sposób określony w ust. 1.
§  8.
Pojazdy zbędne, o których mowa w § 2 ust. 2, mogą być sprzedane bez przetargu za cenę określoną w § 7 ust. 2.
§  9.
Jednostka gospodarki uspołecznionej zbywająca pojazd przekazuje nabywcy dokumenty tego pojazdu przewidziane w przepisach o ewidencji i rejestracji pojazdów samochodowych i przyczep.
§  10.
1.
Przepisy § 6, 7 i 9 stosuje się również do pojazdów:
1)
zwróconych wytwórni przez nabywców w ramach reklamacji,
2)
nie dopuszczonych do normalnej sprzedaży przez kontrolę techniczną wytwórni,
3)
uszkodzonych w czasie transportu lub magazynowania,
4)
należących do wytwórni, użytych w imprezach sportowych i akwizycyjnych,
5)
wycofanych z eksploatacji w jednostce gospodarki uspołecznionej w związku z zakończeniem prób doświadczalnych dotyczących danego pojazdu.
2.
Warunkiem sprzedaży pojazdu określonego w ust. 1 jest wydanie przez uprawnionego rzeczoznawcę oceny technicznej:
1)
stwierdzającej, że względy bezpieczeństwa nie stoją na przeszkodzie dopuszczeniu pojazdu do ruchu na drogach publicznych,
2)
określającej stopień zużycia (stopień utraty wartości) pojazdu, jako podstawę do ustalenia ceny pojazdu (§ 6 ust. 3).
§  11.
1.
Jednostka gospodarki uspołecznionej posiadająca zbędny pojazd, o którym mowa w § 2 ust. 1, może go sprzedać bez przetargu za cenę ustaloną zgodnie z przepisem § 6 ust. 3:
1)
innej jednostce gospodarki uspołecznionej,
2)
pracownikowi rezygnującemu z dalszej pracy w uspołecznionym zakładzie pracy na warunkach określonych w przepisach dotyczących dodatkowych świadczeń dla pracowników uspołecznionych zakładów pracy zmieniających pracę,
3)
pracownikowi wykonującemu usługi u klientów jednostki gospodarki uspołecznionej, wymagające korzystania z pojazdu samochodowego.
2.
Warunkiem dojścia do skutku sprzedaży określonej w ust. 1 pkt 2 i 3 jest pisemne zobowiązanie się nabywcy pojazdu do niezbycia pojazdu przez okres 3 lat. Pracownik, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, powinien ponadto zobowiązać się do wykorzystywania pojazdu do wykonywania usług u klientów jednostki gospodarki uspołecznionej.

Zasady kasowania pojazdu.

§  12.
1.
Jeżeli próby zbycia pojazdu w trybie określonym w niniejszym zarządzeniu nie dadzą wyniku, kierownik jednostki gospodarki uspołecznionej może skasować pojazd.
2.
O skasowaniu pojazdu należy zawiadomić terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego w celu skreślenia pojazdu z ewidencji, zgodnie z przepisami w sprawie ruchu na drogach publicznych.
§  13.
1.
Skasowany pojazd należy rozebrać i wymontować z niego zespoły, podzespoły i części nadające się do dalszego użytku, w celu wykorzystania ich przy naprawie innych posiadanych pojazdów lub w celu sprzedaży na zasadach określonych w § 7 ust. 2.
2.
Skasowany pojazd, nie wykorzystany w sposób określony w ust. 1, powinien być sprzedany jednostce uprawnionej do skupu takich pojazdów.
3.
Skasowane pojazdy, zespoły, podzespoły i części nie wykorzystane w sposób określony w ust. 1 i 2 przekazuje się na złom.
§  14.
Zespoły, podzespoły i części wymontowane (§ 13 ust. 1) należy objąć ewidencją.

Zasady zbywania części zamiennych.

§  15.
1.
Jeżeli posiadanych nowych części zamiennych nie można wykorzystać na własne potrzeby, należy je sprzedać - bezpośrednio lub za pośrednictwem uprawnionych jednostek handlowych; w razie niemożności sprzedaży stosuje się przepisy w sprawie gospodarowania surowcami wtórnymi metali.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się także do części zamiennych używanych, w tym również wymontowanych z pojazdów skasowanych.

Przepisy końcowe.

§  16.
Traci moc zarządzenie Ministra Komunikacji z dnia 14 kwietnia 1972 r. w sprawie rozporządzania przez jednostki gospodarki uspołecznionej zbędnymi pojazdami samochodowymi i przyczepami (Monitor Polski Nr 26, poz. 148).
§  17.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 1982 r.

ZAŁĄCZNIK

TRYB I WARUNKI SPRZEDAŻY POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH W DRODZE PRZETARGU

§  1.
1.
O przetargu publicznym należy dokonać obwieszczenia przynajmniej w jednym z lokalnych pism prasy codziennej oraz na widocznym miejscu w siedzibie jednostki gospodarki uspołecznionej sprzedającej pojazd - co najmniej na 14 dni przed terminem przetargu.
2.
W obwieszczeniu należy podać:
1)
czas i miejsce przetargu,
2)
marki i typy sprzedawanych pojazdów oraz ich ceny wywołania,
3)
wysokość wadium,
4)
czas i miejsce, gdzie można dokonać oględzin pojazdów.
§  2.
1.
Przystępujący do przetargu jest obowiązany złożyć co najmniej w przeddzień przetargu jednostce ogłaszającej przetarg wadium w wysokości 10% ceny wywołania.
2.
W przetargu mogą brać udział tylko osoby, które złożyły wadium.
3.
Przetarg odbywa się ustnie.
4.
Przetarg rozpoczyna się od wywołania ceny.
5.
Ceną wywołania sprzedawanego pojazdu jest cena ustalona w sposób określony w § 6 ust. 3 zarządzenia.
6.
Zaoferowana cena przestaje wiązać uczestników przetargu, jeżeli inny uczestnik zaoferował cenę wyższą.
7.
Własność pojazdu przyznaje się temu, kto zaoferował cenę najwyższą, jeżeli po trzykrotnym wezwaniu do dalszych postąpień nikt więcej nie zaoferował.
8.
Z przebiegu przetargu spisuje się protokół, do którego należy dołączyć wycinki z prasy z obwieszczeniami o przetargu.
§  3.
1.
Nabywca jest obowiązany najpóźniej następnego dnia po przetargu uiścić cenę nabycia i odebrać pojazd; nabywcy wydaje się dowód nabycia pojazdu.
2.
Nabywca, który nie uiścił ceny nabycia, traci złożone wadium.
3.
Uczestnikom, którzy nie nabyli pojazdów, zwraca się ich wadia.
§  4.
1.
Przetarg uważa się za niedoszły do skutku, jeżeli w nim nie weźmie udziału przynajmniej dwóch uczestników lub jeżeli żaden z uczestników nie zaoferuje ceny wywołania lub ceny wyższej.
2.
Przetargu nie można rozpoczynać później niż w dwie godziny po czasie oznaczonym w obwieszczeniu o przetargu.

Zmiany w prawie

Będą dodatki dla zawodowych rodzin zastępczych i dla pracowników pomocy społecznej

Od 1 lipca 2024 roku zawodowe rodziny zastępcze oraz osoby prowadzące rodzinne domy dziecka mają dostawać dodatki do miesięcznych wynagrodzeń w wysokości 1000 zł brutto. Dodatki w tej samej wysokości będą też wypłacane - od 1 lipca 2024 r. - pracownikom pomocy społecznej. W środę, 15 maja, prezydent Andrzej Duda podpisał obie ustawy.

Grażyna J. Leśniak 16.05.2024
Powstańcy nie zapłacą podatku dochodowego od nagród

Minister finansów zaniecha poboru podatku dochodowego od nagród przyznawanych w 2024 roku powstańcom warszawskim oraz ich małżonkom. Zgodnie z przygotowanym przez resort projektem rozporządzenia, zwolnienie będzie dotyczyło nagród przyznawanych przez radę miasta Warszawy od 1 stycznia do końca grudnia tego roku.

Monika Pogroszewska 06.05.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

M.P.1982.28.250

Rodzaj: Zarządzenie
Tytuł: Rozporządzanie przez jednostki gospodarki uspołecznionej zbędnymi pojazdami samochodowymi.
Data aktu: 26/11/1982
Data ogłoszenia: 30/11/1982
Data wejścia w życie: 01/12/1982