Zasady finansowania środków obrotowych przedsiębiorstw państwowych.

UCHWAŁA Nr 878

PREZYDIUM RZĄDU

z dnia 12 grudnia 1951 r.

w sprawie zasad finansowania środków obrotowych przedsiębiorstw państwowych. ^*

I.

Zakres mocy obowiązującej uchwały.

§ 1. Uchwała niniejsza dotyczy przedsiębiorstw państwowych działających według zasad rozrachunku gospodarczego.

II.

Pokrycie normatywów środków obrotowych funduszami własnymi.

§  2.

1. Normowaniu podlegają w zasadzie następujące środki obrotowe: materiały podstawowe, materiały pomocnicze, paliwo, opakowanie, części zapasowe maszyn i urządzeń, przedmioty nietrwałe, towary, wyroby gotowe, produkcja w toku, wyroby półgotowe, odpadki i rozliczenia międzyokresowe czynne.

2. Pozostałe środki obrotowe nie podlegają normowaniu.

3. Dla poszczególnych grup przedsiębiorstw mogą być ustalone częściowo odmienne zasady podziału środków obrotowych na normowane i nie normowane - na podstawie zarządzeń Ministra Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

§ 3. Suma normatywów poszczególnych składników normowanych środków obrotowych stanowi łączny normatyw środków obrotowych.

§ 4. Normatywy środków obrotowych przedsiębiorstw powinny być pokryte w całości lub części:

1) z funduszów własnych,

2) pasywami pozostającymi stale w obrocie przedsiębiorstw.

§  5.

1. Częściowe pokrycie normatywów ze źródeł wymienionych w § 4 obowiązuje w przedsiębiorstwach:

1) handlowych,

2) wytwórczych i usługowych o długim cyklu produkcyjnym.

2. Wysokość pokrycia normatywów dla wymienionych przedsiębiorstw ustala zarządzeniem Minister Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego. W pozostałych przedsiębiorstwach wytwórczych i usługowych pokrywa się w całości normatywy środków obrotowych ze źródeł wymienionych w § 4.

§ 6. Nowopowstającym przedsiębiorstwom przydziela się fundusze własne na pokrycie normatywów środków obrotowych z budżetu Państwa.

§ 7. 1 (uchylony).

§ 8. Nadwyżkę własnych środków obrotowych w stosunku do normatywów lub ich części podlegających pokryciu z funduszów własnych przedsiębiorstwo obowiązane jest wpłacić do budżetu Państwa.

III.

Kredyty bankowe.

§ 9. Zaspokojenie potrzeb przedsiębiorstwa w zakresie środków obrotowych przekraczających pokrycie ustalone w § 4 następuje z kredytów bankowych.

§ 10. W celu ścisłego powiązania kredytu bankowego z odpowiednimi składnikami środków obrotowych wprowadza się następującą klasyfikację rachunków kredytowych:

1. Kredyt normatywny

2. Kredyty ponadnormatywne

1) Kredyt na zapasy materiałowe

2) Kredyt na zapasy wyrobów gotowych

3) Kredyt na zapasy wyrobów półgotowych i produkcji w toku

4) Kredyt na zapasy towarów

5) Kredyt na nakłady przyszłych okresów

6) Kredyt na nadzwyczajne potrzeby

3. Kredyty inkasowe

1) Kredyt na należności fakturowe

2) Kredyt na należności z tytułu sprzedaży ratalnej

3) Kredyt na limitowane książeczki czekowe, akredytywy i inne rozliczenia

4. Inne kredyty

1) Kredyt na kontraktacje

2) Kredyt na wstępne finansowanie inwestycji

3) Kredyt do rozliczenia

4) Kredyty różne

5. Kredyty importowe i eksportowe

1) Kredyt importowy

2) Kredyt eksportowy.

6. Kredyt przeterminowany.

§ 11. Kredyt normatywny udzielany jest na pokrycie normatywnych środków obrotowych:

1) przedsiębiorstwom państwowym działającym według zasad rozrachunku gospodarczego - gdy granica wyposażenia przedsiębiorstwa w fundusze własne w obrocie została ustalona poniżej kwoty normatywu,

2) innym przedsiębiorstwom gospodarki uspołecznionej - gdy planowany stan funduszów własnych w obrocie kształtuje się poniżej normatywu.

§ 12. Kredyt normatywny udzielany jest w trybie:

1) uzupełniania własnych funduszów obrotowych przedsiębiorstw,

2) kredytowania obrotu przedsiębiorstw.

§ 13. Kredyty ponadnormatywne udzielane są na ponadnormatywne stany środków obrotowych:

1) o charakterze sezonowym i pochodzące z importu (kredyty prowadzone na rachunkach wymienionych w § 10 ust. 2 pkt 1-5),

2) powstałe wskutek przekroczenia planu produkcji lub obrotu oraz niezależnych od przedsiębiorstw czasowych zahamowań normalnych obrotów, przejściowych odchyleń od prawidłowej gospodarki i innych przyczyn (kredyt na nadzwyczajne potrzeby § 10 ust. 2 pkt 6).

§ 14. Kredyty inkasowe udzielane są na:

1) należności fakturowe za dostawy, usługi i roboty,

2) należności z tytułu sprzedaży ratalnej,

3) limitowane książeczki czekowe dla rozliczeń z tytułu transportu na akredytywy oraz inne rozliczenia.

§ 15. Na przejściowe potrzeby przedsiębiorstw, które nie są kredytowane w myśl § 13 i § 14, udzielane są z grupy "inne kredyty":

1) kredyty na kontraktacje, przeznaczone na pokrywanie zaliczek przedsiębiorstw dla plantatorów i hodowców,

2) kredyty na wstępne finansowanie inwestycji przyznawane na przejściowe pokrywanie nakładów na inwestycje, wykonywane sposobem gospodarczym do czasu ich refundacji ze środków inwestycyjnych,

3) kredyty do rozliczenia przyznawane są na bieżące potrzeby eksploatacyjne przedsiębiorstw, które wskutek niezależnego od nich braku planu normatywów nie mogą korzystać z właściwych rodzajów kredytów (np. przedsiębiorstw nowopowstających lub podlegających przekształceniu),

4) kredyty różne na inne potrzeby przejściowe, określone w instrukcji kredytowej Narodowego Banku Polskiego.

§ 16. Kredyty importowe i eksportowe są udzielane przedsiębiorstwom handlu zagranicznego na potrzeby wynikające z operacji gospodarczych z zagranicą.

§  17.

1. Udzielanie kredytu następuje na podstawie wniosku przedsiębiorstwa z równoczesnym złożeniem oświadczenia o wartości składników środków obrotowych, które mają być przedmiotem kredytu.

2. Kredyty mogą być wykorzystywane przez przedsiębiorstwo w granicach zabezpieczenia ustalonego na podstawie przedłożonych oświadczeń o stanie kredytowanych wartości. W przypadku zmniejszenia się wartości kredytowanych składników poniżej kwoty wykorzystanego kredytu przedsiębiorstwo obowiązane jest do bezzwłocznej spłaty nie zabezpieczonej części kredytu.

§  18.

1. Spłata kredytu następuje w ustalonych przez bank terminach z rachunku rozliczeniowego. W przypadku braku środków na tym rachunku sumę wymagalnego kredytu bank przeksięguje na konto kredytu przeterminowanego. Na równi z płatnymi kredytami traktuje się należne odsetki.

2. W przypadku braku środków na rachunku rozliczeniowym przedsiębiorstwa jego wymagalne zobowiązania regulowane są w kolejności określonej w uchwale Nr 877 Prezydium Rządu z dnia 12 grudnia 1951 r. w sprawie zasad rozliczeń za dostawy, usługi i roboty między jednostkami gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr A-103, poz. 1500).

IV.

Sankcje bankowe.

§ 19. W stosunku do przedsiębiorstw, nie przestrzegających zasad prawidłowego wykorzystania i spłacania kredytów oraz innych zasad prawidłowej gospodarki finansowej jak również nie składających w terminie sprawozdawczości finansowej, mogą być stosowane następujące sankcje bankowe:

1) ograniczenie lub wstrzymanie uzupełnienia pogotowia kasowego z ewentualnym zawieszeniem wypłat gotówkowych przedsiębiorstwa z wyjątkiem funduszu płac oraz wydatków niezbędnych dla utrzymania ciągłości produkcji lub obrotu,

2) wystąpienie do jednostek lub władz nadrzędnych przedsiębiorstwa z wnioskiem o pozbawienie wszelkiego rodzaju premii pracowników komórki odpowiedzialnej za uchybienia z jednoczesnym zawieszeniem wypłat premii,

3) wystąpienie z wnioskiem do jednostek lub władz nadrzędnych o wstrzymanie premii wszystkim pracownikom zarządu przedsiębiorstwa oraz z wnioskiem do Ministra Finansów o wstrzymanie - w porozumieniu z właściwym ministrem - premii pracownikom odpowiedzialnej jednostki nadrzędnej,

4) czasowe pozbawienie przedsiębiorstwa prawa korzystania z określonego kredytu,

5) pozbawienie przedsiębiorstwa prawa korzystania z kredytu.

V.

Przepisy końcowe.

§ 20. Przy kredytowaniu przedsiębiorstw spółdzielczych banki stosują odpowiednio przepisy zawarte w §§ 9-19.

§ 21. Minister Finansów może zezwolić na stosowanie przejściowo zasad odmiennych od przepisów niniejszej uchwały w stosunku do niektórych gałęzi gospodarki rolnej.

§ 22. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1952 r. Równocześnie uchyla się uchwałę Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 12 maja 1950 r. w sprawie zasad normowania i finansowania środków obrotowych przedsiębiorstw państwowych.

* Z dniem 1 stycznia 1953 r. tracą moc przepisy niniejszej uchwały, króre są sprzeczne z uchwałą nr 244 Rady Ministrów z dnia 4 kwietnia 1953 r. w sprawie rozliczeń przedsiębiorstw państwowych z budżetem centralnym i budżetami terenowymi z tytułu wpłat z zysku i pokrywania strat oraz z tytułu środków obrotowych (M.P.53.A-36.451), zgodnie z jej § 50 pkt 3.

1 § 7 uchylony przez § 26 uchwały nr 387 Rady Ministrów z dnia 14 maja 1952 r. w sprawie rozliczeń przedsiębiorstw państwowych z budżetem centralnym z tytułu środków obrotowych (M.P.52.A-43.613) z dniem 1 stycznia 1952 r.

• Identyfikator: M.P.1951.A-103.1501
• Rodzaj: Uchwała
• Tytuł: Zasady finansowania środków obrotowych przedsiębiorstw państwowych.
• Data aktu: 12/12/1951
• Data ogłoszenia: 24/12/1951
• Data wejścia w życie: 01/01/1952