Umarzanie i udzielanie ulg w spłacaniu należności państwowych.

DEKRET

z dnia 16 maja 1956 r.

o umarzaniu i udzielaniu ulg w spłacaniu należności państwowych. ^*

Art.  1.

Należności pieniężne, które przysługują jednostkom budżetowym, państwowym instytucjom, przedsiębiorstwom i bankom oraz instytucjom ubezpieczeń społecznych, mogą być w przypadkach gospodarczo uzasadnionych lub zasługujących na szczególne uwzględnienie umarzane w całości lub w części, odraczane lub rozkładane na raty.

Art.  2.

1. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia szczegółowe zasady umarzania należności oraz udzielania ulg w ich spłacaniu, jak również organy właściwe do wydawania decyzji w tym przedmiocie.

2. Określenie organów właściwych do wydawania decyzji w sprawach należności, które przysługują instytucjom ubezpieczeń społecznych, nastąpi na wniosek Centralnej Rady Związków Zawodowych.

Art.  3.

1. Minister Finansów może zarządzić stosowanie przepisów dekretu oraz rozporządzenia wydanego na podstawie art. 2 ust. 1 do należności kas spółdzielczych oraz spółek prawa cywilnego i handlowego, w których Państwo, państwowe przedsiębiorstwa, banki lub instytucje posiadają udział wynoszący ponad 50% kapitału zakładowego.

2. Minister Finansów określi zarazem organy uprawnione do wydawania decyzji w tych sprawach.

Art.  4.

1. Przepisów dekretu nie stosuje się do:

1) należności, które przysługują od osób prawnych będących jednostkami gospodarki państwowej,

2) należności, które przysługują od dłużników zamieszkałych lub mających siedzibę za granicą,

3) 1 należności celnych, zobowiązań podatkowych i innych należności z nimi zrównanych,

4) kosztów sądowych,

5) grzywien (kar pieniężnych) orzeczonych w postępowaniu sądowym i administracyjnym,

6) należności z tytułu odpowiedzialności materialnej żołnierzy za szkody wyrządzone jednostce wojskowej.

2. Minister Finansów może umarzać należności przysługujące od przedsiębiorstw państwowych będących w toku likwidacji, jeżeli dochodzenie tych należności powodowałoby niecelową zwłokę w zakończeniu likwidacji lub niewspółmierne koszty.

Art.  5.

Tracą moc dotychczasowe przepisy w sprawach objętych dekretem, a w szczególności:

1) ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 r. o umarzaniu prywatno-prawnych wierzytelności państwowych (Dz. U. z 1938 r. Nr 26, poz. 228 i z 1949 r. Nr 9, poz. 49),

2) art. 27 dekretu z dnia 28 lipca 1948 r. o najmie lokali (Dz. U. z 1953 r. Nr 35, poz. 152),

3) art. 12 ustawy z dnia 7 kwietnia 1949 r. o pokrywaniu opłat w szpitalach będących zakładami społecznymi służby zdrowia (Dz. U. z 1949 r. Nr 25, poz. 174 i z 1950 r. Nr 44, poz. 409).

Art.  6.

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

* Z dniem 1 stycznia 1967 r. przepisów nin. dekretu nie stosuje się w sprawach umarzania opłat za czynności egzekucyjne, które zostaną uregulowane przepisami wydanymi na podstawie art. 63 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U.66.24.151), zgodnie z art. 172 przywołanej ustawy.

1 Art. 4 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez art. 53 ustawy z dnia 26 marca 1975 r. - Prawo celne (Dz.U.75.10.56) z dniem 1 lipca 1975 r.

• Identyfikator: Dz.U.1956.17.92
• Rodzaj: Dekret
• Tytuł: Umarzanie i udzielanie ulg w spłacaniu należności państwowych.
• Data aktu: 16/05/1956
• Data ogłoszenia: 09/06/1956
• Data wejścia w życie: 09/06/1956