15 maja 1977 r. w Krakowie powstał Studencki Komitet Solidarności (SKS). Jego założycielami byli studenci krakowskich uczelni przeżywający żałobę po tragicznej śmierci Stanisława Pyjasa, studenta polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, uczestnika działań antykomunistycznej opozycji i współpracownika Komitetu Obrony Robotników. Zarówno ustalenia jego kolegów, prowadzących śledztwo niezależnie od działań ówczesnych komunistycznych prokuratorów, jak i matactwa funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, ujawnione już po 1989 r. wskazują, że było to morderstwo polityczne, dokonane przez bezpiekę. Okoliczności tej śmierci do dziś nie zostały wyjaśnione mimo parokrotnie wznawianego śledztwa.Deklaracja założycielska Studenckiego Komitetu Solidarności została ogłoszona u stóp Wawelu po zakończeniu protestacyjnego Czarnego Marszu, a założyciele SKS podali do publicznej wiadomości swoje nazwiska i adresy, narażając się na represje ówczesnych władz. Po raz pierwszy zostało wtedy użyte słowo "solidarność" rozumiane jako idea oporu wobec totalitarnego systemu.
Studenckie Komitety Solidarności powstały następnie w innych ośrodkach akademickich: Warszawie, Wrocławiu, Szczecinie, Poznaniu i Gdańsku i wraz z innymi środowiskami młodzieżowej opozycji tworzyły największy wolnościowy i antykomunistyczny ruch w Europie. Walczyły o wolność słowa, wydawały własne czasopisma i książki, organizowały biblioteki upowszechniające zakazaną z powodów politycznych literaturę i domagały się zniesienia ograniczeń w korzystaniu z wydawnictw emigracyjnych w bibliotekach, organizowały niezależne od władz uczelni seminaria i wykłady, żądały uznania prawa Polaków do swobodnego przekraczania granic i posiadania paszportów, współpracowały z organizacjami opozycji demokratycznej oraz z instytucjami kościelnymi, przyczyniły się do powstania ruchu "Solidarność", a po jego uformowaniu utworzyły Niezależne Zrzeszenie Studentów (NZS).
W czterdziestą rocznicę powstania Studenckiego Komitetu Solidarności w Krakowie Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża wdzięczność i uznanie jego twórcom oraz współpracownikom, których działalność dobrze służyła sprawie wolności i niepodległości Polski.
