W lipcu 1941 r. okupant niemiecki dokonał jednego z najbardziej perfidnych mordów na obywatelach polskich w czasie II wojny światowej. Po wejściu wojsk niemieckich do Lwowa specjalna jednostka policji III Rzeszy przystąpiła do realizacji działań wymierzonych przeciwko przedstawicielom inteligencji polskiej. W wyniku przeprowadzonych na terenie Lwowa akcji aresztowani i straceni zostali profesorowie, ich rodziny, jak również osoby, które przebywały w tym czasie w ich domach. Celem okupanta niemieckiego było zniszczenie polskości na tych ziemiach. Jedną z kluczowych metod realizacji tego celu było wymordowanie polskiej inteligencji.Lwów przez lata stanowił ostoję polskiej nauki i sztuki, gdzie pracowało wielu światowej sławy naukowców cieszących się wielkim uznaniem. To właśnie kadra akademicka ze Lwowa przyczyniła się do wykształcenia wielu znakomitych polskich osobistości życia publicznego oraz pośrednio przyczyniała się do umacniania państwowości polskiej w okresie międzywojennym.
W wyniku, mordu śmierć ponieśli: Kazimierz Bartel, Antoni Cieszyński, Władysław Dobrzaniecki, Jan Grek, Jerzy Grzędzielski, Edward Hamerski, Henryk Hilarowicz, Władysław Komornicki, Henryk Korowicz, Włodzimierz Krukowski, Roman Longchamps de Bérier, Antoni Łomnicki, Stanisław Mączewski, Witold Nowicki, Tadeusz Ostrowski, Stanisław Pilat, Stanisław Progulski, Roman Rencki, Stanisław Ruff, Stanisław Ruziewicz, Włodzimierz Sieradzki, Adam Sołowij, Włodzimierz Stożek, Tadeusz Tapkowski, Kazimierz Vetulani, Kasper Weigel, Roman Witkiewicz, Tadeusz Boy-Żeleński.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej oddaje im hołd oraz wszystkim osobom, które zginęły razem z nimi.
