Powstanie w Getcie Warszawskim wybuchło w wigilię żydowskiego święta Paschy, w dniu 19 kwietnia 1943 roku. Ostatnie walki ustały w połowie maja. Powstanie było heroiczną próbą zbrojnego przeciwstawienia się planom ostatecznej likwidacji Getta realizowanym przez Niemców na rozkaz Heinricha Himmlera, zakładającym deportację Żydów do obozów zagłady i ich uśmiercenie. Był to pierwszy miejski bunt zbrojny w okupowanej przez Niemców Europie.Żydowska Organizacja Bojowa dowodzona przez Mordechaja Anielewicza i Żydowski Związek Wojskowy pod wodzą Pawła Frenkiela podjęły akcję przeciwko hitlerowskim oddziałom Juergena Stroopa wkraczającym do Getta Warszawskiego. W obronie ludzkiej godności żydowscy powstańcy chwycili za broń. Walka była wyrazem protestu przeciwko obojętności świata na Zagładę, a także wyrazem heroicznego buntu. Polskie Państwo Podziemne wspierało powstańców, dostarczając im broń, amunicję i żywność, jednocześnie przekazując światu informację o męstwie i heroicznej walce. W dniu 16 maja Niemcy wysadzili w powietrze Wielką Synagogę na Tłomackiem. Był to symboliczny koniec Powstania w Getcie Warszawskim. Całe Getto zostało spalone, a ruiny wysadzone w powietrze.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w 70. rocznicę wybuchu Powstania w Getcie Warszawskim składa hołd ofiarom i bohaterom Powstania, którzy swym męstwem i ofiarnością zasłużyli na podziw, szacunek i pamięć następnych pokoleń.
