14 lutego 1942 r. decyzją Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego Związek Walki Zbrojnej został przekształcony w Armię Krajową - największe podziemne wojsko okupowanej Europy podczas II wojny światowej.Większość dowódców Armii Krajowej walczyła o odrodzenie Polski w latach 1914-1921. Znali Oni cenę niepodległości. Zanim ponownie stanęli do obrony Ojczyzny, przez dwie dekady II Rzeczypospolitej wychowali pokolenie rówieśników niepodległej Polski, które nie zawahało się pójść ich drogą.
450 tysięcy żołnierzy Armii Krajowej wypowiedziało słowa, które często stały się zobowiązaniem na całe życie: "Kładę swe ręce na ten Święty Krzyż, znak Męki i Zbawienia, i przysięgam być wiernym Ojczyźnie mej, Rzeczypospolitej Polskiej, stać nieugięcie na straży Jej honoru i o wyzwolenie Jej z niewoli walczyć ze wszystkich sił - aż do ofiary życia mego.". Wielu z nich zginęło w walce, w więzieniach, w obozach niemieckiego i sowieckiego okupanta.
Po wojnie nie świętowali zwycięstwa, nie brali udziału w defiladach, nie otrzymywali orderów. Losy ostatniego Komendanta Głównego Armii Krajowej gen. Leopolda Okulickiego "Niedźwiadka", sądzonego w Moskwie i tam zamordowanego, symbolizują powojenne losy żołnierzy Armii Krajowej i Polski.
W społecznej pamięci pozostaną na zawsze symbolem odwagi i poświęcenia. Dołączyli do wielu pokoleń polskich patriotów, którzy nigdy nie pogodzili się z niewolą.
Dzisiaj oddajemy im hołd, a ich wierność Ojczyźnie jest dla nas inspiracją i źródłem narodowej dumy. Naszym obowiązkiem jest przekazać pamięć o Armii Krajowej następnym pokoleniom Polaków.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża przekonanie, że Polska nigdy nie zapomni o swoich Żołnierzach.
