KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych 1 , w szczególności jego art. 15,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 111/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. określające zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi 2 , w szczególności jego art. 30a,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (WE) nr 273/2004 określa środki w zakresie monitorowania handlu prekursorami narkotykowymi w Unii, natomiast rozporządzenie (WE) nr 111/2005 reguluje handel prekursorami narkotyków między Unią a państwami trzecimi. Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i załącznik do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 zawierają wykaz substancji sklasyfikowanych, które są przedmiotem szeregu zharmonizowanych środków kontroli i monitorowania przewidzianych w tych rozporządzeniach.
(2) Właściwe organy krajowe zgłosiły konfiskatę soli sodowej (2-(3,4-metylenodioksyfenylo)acetylo)malonianu izopro- pylidenu (IMDPAM) w kontekście nielegalnego wytwarzania środków odurzających.
(3) Substancję IMDPAM stosuje się do produkcji substancji 3,4-metylenodioksyfenylopropan-2-on (PMK), która z kolei jest prekursorem substancji 3,4-metylenodioksymetamfetamina (MDMA), powszechnie znanej jako "ekstazy".
(4) MDMA jest jednym z najpowszechniejszych narkotyków nielegalnie produkowanych w Unii. Wiadomo, że stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi.
(5) W związku z tym IMDPAM należy włączyć do wykazu substancji sklasyfikowanych na poziomie Unii, aby wzmocnić kontrolę i monitorowanie tej substancji.
(6) Ponadto siedem estrów kwasu 2-metylo-3-fenylooksirano-2-karboksylowego (kwasu glicydowego BMK) oraz sześć estrów kwasu 3-(1,3-benzodioksol-5-ylo)-2-metylo-oksirano-2-karboksylowego (kwasu glicydowego PMK) uznano za potencjalne substytuty kwasu glicydowego BMK i kwasu glicydowego PMK w nielegalnej produkcji narkotyków. Estry te można łatwo zaprojektować w taki sposób, aby uniknąć środków kontroli i monitorowania mających zastosowanie do kwasu glicydowego BMK i kwasu glicydowego PMK, substancji sklasyfikowanych w kategorii 1. Można je również łatwo przekształcić w dwie substancje sklasyfikowane. Aby zapewnić ich kontrolę i monitorowanie, odpowiednie estry należy również dodać do wykazu substancji sklasyfikowanych w rozporządzeniu (WE) nr 273/2004 i rozporządzeniu (WE) nr 111/2005.
(7) Substancje sklasyfikowane wymienione w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 zostały podzielone na kategorie, do których zastosowanie mają różne środki w celu osiągnięcia odpowiedniej równowagi między poziomem zagrożenia ze strony danej substancji a obciążeniem dla legalnego handlu. Najbardziej rygorystyczne środki kontroli i monitorowania mają zastosowanie do kategorii 1.
(8) IMDPAM oraz zidentyfikowane estry kwasu glicydowego BMK i kwasu glicydowego PMK stanowią poważne zagrożenie społeczne i zagrożenie dla zdrowia publicznego w Unii. Nie jest znana legalna produkcja, handel lub zastosowanie tych substancji, z wyjątkiem zastosowania do celów naukowych. Włączenie tych substancji do kategorii 1 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 oraz do kategorii 1 w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 byłoby zatem adekwatnym działaniem zapobiegającym ich stosowaniu do nielegalnego wytwarzania środków odurzających, a równocześnie nie wiązałoby się ze znacznym dodatkowym obciążeniem administracyjnym dla podmiotów gospodarczych i właściwych organów w Unii.
(9) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005.
(10) Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/1577 3 zmieniono klasyfikację fosforu czerwonego w Nomenklaturze scalonej ("CN"). Należy zatem odpowiednio zmienić kody NS w rozporządzeniach (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005.
(11) Rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i (WE) nr 111/2005 razem wdrażają niektóre postanowienia Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi sporządzonej w Wiedniu w dniu 20 grudnia 1988 r. i zatwierdzonej decyzją Rady 90/611/EWG 4 . Ze względu na ścisły materialny związek między uprawnieniami zawartymi w tych rozporządzeniach należy przyjąć zmiany w drodze jednego aktu delegowanego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 28 lutego 2024 r.
