(C/2024/2592)Język postępowania: węgierski
(Dz.U.UE C z dnia 22 kwietnia 2024 r.)
Sąd odsyłający
Fővárosi Törvényszék
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: CN
Strona pozwana: Cofidis Magyarországi Fióktelepe
Pytania prejudycjalne
1) Czy w celu zapewnienie pełnej realizacji celów dyrektywy 93/13/WE 1 , sąd lub skład orzekający powinien w ramach wydawania i oceny orzeczenia w postępowaniu egzekucyjnym, po pierwsze, zgodnie z wyrokami wydanymi w sprawach C-472/11 2 i C-397/11 3 stwierdzić rażąco nieuczciwy charakter warunków umownych stanowiących podstawę orzeczenia podlegającego wykonaniu, w tym warunków dotyczących głównego przedmiotu umowy, gdy nabywa on o tym wiedzę z urzędu, i po drugie, powinien poinformować o tym dłużnika (konsumenta), zwracając się do niego z pytaniem, czy żąda on wyciągnięcia konsekwencji prawnych ze stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunków umownych, a jeśli tak, to czy powinien on zwrócić się on do osoby wnoszącej o wszczęcie egzekucji o obniżenie kwoty roszczenia do wysokości kwoty, jaką konsument jest zobowiązany zapłacić na podstawie warunków umownych, i powinien poinformować o tym komornika sądowego?
2) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, czy dla osiągnięcia celów dyrektywy 93/13 konieczne jest również wyjaśnienie, czy możliwe jest rozróżnienie między postępowaniami egzekucyjnymi w zależności od tego, czy egzekucja została wszczęta na podstawie orzeczenia egzekucyjnego na podstawie § 15 ust. 1 węgierskiej ustawy LIII z 1994 r., czy poprzez nadanie klauzuli wykonalności, o której mowa w § 23/C tej ustawy.
3) Czy z uwagi na dużą liczbę postępowań egzekucyjnych toczących się na Węgrzech konieczna jest interwencja ustawodawcy w celu uniknięcia naruszenia interesów konsumentów i zrekompensowania im w jak najkrótszym czasie szkody wyrządzonej im nieuczciwymi warunkami umownymi w taki sposób, aby konsumenci w celu indywidualnego uniknięcia konsekwencji tych egzekucji, nie ponosili kosztów możliwej kontroli czynności egzekucyjnej, a w konsekwencji, aby można było ocenić nieuczciwy charakter warunku umownego?
1 Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. 1993, L 95, s. 29).
2 Wyrok z dnia 21 lutego 2013 r., Banif Plus Bank (C-472/11, EU:C:2013:88).
3 Wyrok z dnia 30 maja 2013 r., Gottardo, C-55/11, EU:C:2013:340.
