Bezpieczeństwo i higiena pracy w zakładach gazyfikacji bezprzewodowej.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA GOSPODARKI KOMUNALNEJ
z dnia 25 sierpnia 1971 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach gazyfikacji bezprzewodowej.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 30 marca 1965 r. o bezpieczeństwie i higienie pracy (Dz. U. Nr 13, poz. 91) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

§  1.
1.
Rozporządzenie dotyczy bezpieczeństwa i higieny pracy w rozlewniach i jednostkach rozprowadzających, zwanych dalej "zakładami", przy magazynowaniu, napełnianiu i rozprowadzaniu gazów płynnych.
2.
Przez gazy płynne, zwane dalej "gazami" rozumie się gazy skroplone propanowo-butanowe będące przetworami naftowymi, określone obowiązującą Polską Normą oraz zakwalifikowane do materiałów niebezpiecznych w klasie Id, klasie wybuchowości II i kategorii zagrożenia wybuchem W II.
§  2.
1.
W strefie zagrożenia wybuchem, tj. w pomieszczeniach i strefach pomieszczeń zakładów oraz w przestrzeniach zewnętrznych określonych w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 lutego 1967 r. w sprawie klasyfikacji obiektów budowlanych i zakładów pracy pod względem niebezpieczeństwa pożarowego i zagrożenia wybuchem (Dz. U. Nr 8, poz. 34), zabrania się używania otwartego ognia, palenia tytoniu oraz iskrzenia; strefy te powinny być odpowiednio oznakowane.
2.
Pomieszczenia zamknięte znajdujące się w strefie zagrożenia wybuchem powinny posiadać skuteczną wentylację.
3.
W strefie zagrożenia wybuchem zawartość gazu w powietrzu nie może przekraczać 1,5% objętości.
§  3.
Instalacje i urządzenia elektryczne oraz telekomunikacyjne w pomieszczeniach zamkniętych i w strefie zagrożenia wybuchem powinny odpowiadać wymaganiom obowiązujących przepisów.
§  4.
Przy wykonywaniu prac mechanicznych w strefie zagrożenia należy używać narzędzi nie iskrzących; inne narzędzia mogą być używane tylko wyjątkowo, po uprzednim zamaczaniu ich w oleju.
§  5.
Gazociągi technologiczne powinny być szczelne i oznaczone barwami, zgodnie z obowiązującymi normami, w sposób wskazujący wyraźnie na przeznaczenie danego przewodu oraz kierunek przepływającego w nim medium.
§  6.
W strefie zagrożenia wybuchem dopuszcza się do ruchu pojazdy z silnikiem wysokoprężnym, a wyjątkowo z silnikiem gaźnikowym z zabezpieczeniem przeciwiskrowym; ruch pojazdów powinien być uporządkowany i odbywać się po wydzielonych pasach ruchu.
§  7.
Temperatura w pomieszczeniach zamkniętych, półzamkniętych i otwartych nie powinna przekraczać + 35o C. W każdym pomieszczeniu powinien znajdować się termometr. W razie osiągnięcia wyższej temperatury należy stosować chłodzenie.
§  8.
W strefie zagrożenia wybuchem, szczególnie w składach butli oraz w miejscach ich napełniania i magazynowania, otwory kanalizacyjne powinny być zasyfonowane.
§  9.
Prace związane z używaniem, transportem, przechowywaniem i konserwacją butli mogą być wykonywane tylko przez pracowników przeszkolonych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy bądź też pod bezpośrednim nadzorem tych pracowników.

Rozdział  2.

Magazynowanie.

§  10.
1.
Do magazynowania gazu można używać tylko specjalnie do tego celu przeznaczonych metalowych naczyń ciśnieniowych (zbiorników, butli), wykonanych i dopuszczonych do użytku w myśl przepisów dozoru technicznego.
2.
Butli nie wolno rzucać, przewracać, toczyć, uderzać o nie przedmiotami oraz używać ich do celów niezgodnych z ich przeznaczeniem.
3.
Butli nie wolno przechowywać w warunkach wpływających ujemnie na ich wytrzymałość, np. w otoczeniu, w którym zachodzi możliwość działania substancji korodujących.
§  11.
Pojedynczy zbiornik lub zespół zbiorników, zwane dalej "parkiem zbiornikowym", powinien znajdować się na terenie ogrodzonym w sposób zapewniający przewiew powietrza, a także posiadać łatwy dojazd utwardzoną nawierzchnią do instalacji i urządzeń przeciwpożarowych.
§  12.
Teren w promieniu 10 m od parku zbiornikowego powinien być utwardzony i wolny od wszelkich przedmiotów i materiałów, zwłaszcza łatwo zapalnych.
§  13.
Zbiorniki stacjonarne, znajdujące się nad powierzchnią terenu, powinny być pomalowane na kolor ochronny (jasny), odbijający promienie słoneczne, lub posiadać osłonę ocieniającą, pomalowaną również na kolor ochronny.
§  14.
Wyposażenie zbiorników, jak armatura, osprzęt itp., powinno być łatwo dostępne.
§  15.
Park zbiornikowy o pojemności wodnej powyżej 200 m3 powinien posiadać stałą ochronę wodną przeciwpożarową.
§  16.
Park zbiornikowy powinien być usytuowany w odległości większej niż 50 m od wszelkich włazów instalacji podziemnych. W razie mniejszej odległości włazy powinny wystawać 70 cm ponad teren i być uszczelnione, a wpusty i studzienki kanalizacyjne powinny być wyposażone w syfony.
§  17.
Zabrania się magazynowania gazu w zbiornikach:
1)
z przedawnioną datą badania dozoru technicznego,
2)
powyżej określonego poziomu napełniania.
§  18.
Wszelkie prace w parku zbiornikowym powinny być określone szczegółową instrukcją zakładową, przy czym:
1)
prace naprawcze i remontowe mogą być przeprowadzane po uprzednim ich zgłoszeniu właściwym organom,
2)
prace związane z naprawą i remontem zbiorników mogą wykonywać tylko pracownicy odpowiednio przeszkoleni i po uzyskaniu pozytywnych wyników badań lekarskich,
3)
prace związane z oczyszczaniem wnętrza zbiornika należy powierzać brygadzie składającej się z co najmniej trzech osób, z których dwie stanowią ubezpieczenie trzeciej, przebywającej wewnątrz; nieprzerwane jednorazowe przebywanie we wnętrzu zbiornika jednej osoby nie może trwać dłużej niż 15 minut; prace te należy wykonywać w ciągu dnia.
§  19.
Zabrania się przekraczania temperatury roboczej, określonej dla danego zbiornika z gazem.
§  20.
Elektryczne oświetlenie manipulacyjne w parku zbiornikowym może być stosowane tylko w wykonaniu przeciwwybuchowym i przy napięciu nie większym niż 24 V.
§  21.
Zbiorniki powinny posiadać uziemienie i instalację odgromową, przy czym kontrola stanu uziemienia i instalacji odgromowej powinna odbywać się zgodnie z obowiązującymi przepisami.
§  22.
Zabrania się:
1)
przeprowadzania przez strefę zagrożenia wybuchem napowietrznych linii elektrycznych (zasilanie powinno odbywać się kablami ziemnymi),
2)
składowania i instalowania zbiorników poniżej otaczającego terenu (nie dotyczy to zbiorników podziemnych),
3)
umieszczania w pomieszczeniach zamkniętych wszelkiego rodzaju zbiorników stacjonarnych oraz ciśnieniowego wyposażenia regulacyjnego pierwszego stopnia.
§  23.
1.
Butle z gazem powinny być składowane w pomieszczeniach jednokondygnacyjnych, nie podpiwniczonych oraz wyposażonych w instalację i urządzenia przeciwpożarowe.
2.
Składy butli na wolnym powietrzu powinny być wyposażone w instalacje i urządzenia przeciwpożarowe oraz odgromowe.
§  24.
W składach butli z gazem w bazach dystrybucyjnych w każdym pomieszczeniu (segmencie) nie powinno być składowanych więcej niż 500 butli (w przeliczeniu na butle 40-litrowe).
§  25.
Przy magazynowaniu butli należy stosować zasadę oddzielnego magazynowania butli pełnych i pustych, stosując odpowiednie oznakowania miejsc.
§  26.
W pomieszczeniach przeznaczonych do magazynowania gazu zabrania się przechowywania innych gazów, płynów i materiałów łatwo zapalnych.
§  27.
Butle z gazem powinny być składowane w pozycji stojącej. Dopuszcza się możliwość składowania butli z gazem w 2-3 warstwach pod warunkiem zastosowania przekładek pomiędzy warstwami.
§  28.
Zabrania się magazynowania butli z gazem w pomieszczeniach do tego celu nie przeznaczonych, jak np.:
1)
pomieszczeniach znajdujących się poniżej poziomu terenu, np. w suterenach, piwnicach,
2)
pomieszczeniach do przechowywania produktów żywnościowych,
3)
składach materiałów wybuchowych i łatwo zapalnych,
4)
kotłowniach i innych centralach cieplnych,
5)
pomieszczeniach ze stałą temperaturą powyżej +35o C,
6)
garażach i innych miejscach, w których znajdują się pojazdy samochodowe.
§  29.
Przed złomowaniem butle powinny być opróżnione z resztek gazu.

Rozdział  3.

Napełnianie i rozprowadzanie.

§  30.
Zabrania się napełniania gazem butli, których stan techniczny nie odpowiada wymaganiom bezpiecznej eksploatacji, a w szczególności butli:
1)
po upływie terminu badania okresowego,
2)
bez przewidzianego oznaczenia i specjalnego ocechowania,
3)
z nieszczelnym lub uszkodzonym zaworem,
4)
z uszkodzoną powierzchnią, pęknięciem, dużym skorodowaniem, widoczną zmianą kształtu, głęboką rysą itp.,
5)
bez przewidzianego pokrycia ochronnego (malowania).
§  31.
Butle nowe i po renowacji należy odpowietrzyć i napełniać pod nadzorem personelu technicznego rozlewni.
§  32.
Renowacji i atestacji butli może dokonywać tylko zakład wytwarzający je lub dostawca gazu albo inny zakład upoważniony przez organy dozoru technicznego.
§  33.
Każdą napełnioną butlę należy poddać kontroli wagowej. W razie odchylenia od przewidzianego normatywu należy dokonać korekty napełniania.
§  34.
1.
Zawór napełnionej butli należy poddać kontroli szczelności w kąpieli wodnej lub za pomocą roztworu mydlanego.
2.
Kontrola powinna obejmować ewentualne miejsca nieszczelności, jak:
1)
membranę zaworu,
2)
wylot zaworu przy nakrętce zaślepiającej,
3)
połączenie gwintowe zaworu z szyją butli,
4)
szwy spawalnicze powłoki butli.
3.
W razie stwierdzenia jednej z usterek wymienionych w ust. 2 butlę (zbiornik) należy skierować do naprawy.
4.
Zawór powinien wykazywać całkowitą szczelność w stanie zamkniętym przy nie zaślepionym króćcu oraz we wszystkich dowolnych stanach otwarcia i zamknięcia przy zaślepionym króćcu.
§  35.
Napełnione gazem butle kierowane do ekspedycji powinny posiadać nakrętkę zaślepiającą i kołpak ochronny.
§  36.
Zabrania się przeprowadzania jakichkolwiek napraw urządzeń i instalacji napełniających podczas ruchu agregatów pompowych i sprężarkowych.
§  37.
Zawory na zbiornikach i instalacji technologicznej powinny być otwierane ostrożnie i stopniowo (powoli).
§  38.
1.
Armatura i osprzęt do instalacji technologicznej powinny być bieżąco kontrolowane.
2.
Przyczyny ulatniania się gazów na złączach armatury i sprzętu instalacji technologicznej powinny być natychmiast usuwane.
§  39.
1.
Napełnianie i opróżnianie cystern kolejowych powinno odbywać się na bocznicach kolejowych odpowiednio przystosowanych do załadunku i wyładunku gazu płynnego.
2.
Przed napełnianiem lub opróżnianiem cystern należy sprawdzić ich stan techniczny i wyniki kontroli ująć w ewidencji.
3.
Przy czynnościach manipulacyjnych z włazem i zaworami cysterny należy stać od strony nawietrznej.
4.
Przed napełnieniem lub opróżnieniem cysternę należy unieruchomić, uziemić i wyrównać różnicę potencjałów statycznych, a w razie załadunku lub rozładunku więcej niż jednej cysterny należy je uprzednio rozłączyć. Odnosi się to również do operacji przy pojazdach samochodowych - cysternach.
5.
Podczas napełniania lub rozładowywania cysterny bocznica powinna być zamknięta oraz wyposażona w tablice ostrzegawcze, informujące o tych pracach. W razie pracy w nocy lub podczas mgły tablice te należy oświetlić, a także oznakować czerwonym światłem.
6.
Zabrania się manewrowania cysternami przy podłączonych przewodach elastycznych (wężach).
§  40.
1.
Zabrania się załadunku i wyładunku cystern podczas burzy i wyładowań atmosferycznych.
2.
Czynności załadowcze i wyładowcze należy przeprowadzać w zasadzie przy świetle dziennym. W razie dokonywania tych czynności w nocy lub podczas mgły najbliższy obszar należy zabezpieczyć i oświetlić.
§  41.
1.
Podczas załadunku i wyładunku cysterny co najmniej jeden pracownik powinien stale przebywać przy cysternie i mieć możność bezpośredniego porozumiewania się z obsługą pompowni.
2.
Stosowanie gazu obojętnego do rozładunku cystern powinno być uzgodnione z producentem gazu płynnego. Jeżeli producent nie określi inaczej, stosuje się w tym celu azot.
§  42.
1.
Uruchomienie agregatu pompowego może nastąpić po uzyskaniu odpowiedniego nadciśnienia po stronie ssącej, gwarantującego napływ cieczy do pompy.
2.
Najwyższe dopuszczalne nadciśnienie powinno być oznaczone na manometrze zgodnie z przepisami dozoru technicznego.
3.
Po stronie tłocznej pompy powinno znajdować się obejście z zaworem, który przy odbiorze zerowym i przekroczeniu maksymalnego nadciśnienia roboczego o 10% otwiera się i przepuszcza przewodem powrotnym nadmierną ilość gazu do zbiornika. Działanie tego zaworu należy bieżąco kontrolować.
4.
Eksploatacja i konserwacja agregatów pomp i sprężarek powinna wykluczać nadmierne nagrzewanie elementów pracujących i powstanie iskry.
5.
Agregat należy na okres przeglądu i napraw wyłączyć spod napięcia elektrycznego, zabezpieczając go jednocześnie przed przypadkowym włączeniem przez wywieszenie tabliczki z napisem "Nie włączać".
6.
Przy pracy wielozmianowej personel obsługujący agregaty nie może opuścić miejsca pracy przed zdaniem obowiązków następnej zmianie.
§  43.
Zabrania się napełniania butli gazem w pomieszczeniach nie posiadających:
1)
sprawnej wentylacji naturalnej,
2)
wentylacji mechanicznej czynnej w czasie ruchu urządzeń,
3)
wentylacji awaryjnej mechanicznej,
4)
instalacji i urządzeń przeciwpożarowych.
§  44.
Przed rozpoczęciem procesu napełniania butli gazem należy dokładnie skontrolować prawidłowość działania i właściwe ustawienie urządzeń napełniających oraz prawidłowość połączeń z urządzeniem napełniającym.
§  45.
Transportery i urządzenia napełniające powinny posiadać zblokowane wyłączanie awaryjne.
§  46.
1.
W pomieszczeniach, w których istnieje zagrożenie wybuchu gazu, należy przeprowadzać okresowe badania stężenia gazu w powietrzu albo zainstalować samoczynne wykrywacze gazu, wyposażone w urządzenia sygnalizujące (akustycznie lub akustyczno-optycznie) przekraczanie najwyższego dopuszczalnego stężenia gazu (§ 2 ust. 3).
2.
Częstotliwość badań w poszczególnych pomieszczeniach i na stanowiskach roboczych określą instrukcje zakładowe.
§  47.
Rozlewnia gazu płynnego powinna posiadać punkt ratownictwa wyposażony w odpowiedni sprzęt ratunkowy i higieniczno-sanitarny oraz przeszkoloną ekipę ratowniczą na każdej zmianie.
§  48.
1.
Aparatura i urządzenia służące do ochrony zdrowia i życia ludzkiego oraz instalacje i urządzenia przeciwpożarowe powinny być utrzymane w należytym stanie.
2.
Przepis ust. 1 ma odpowiednie zastosowanie do sprzętu ochrony osobistej i narzędzi pracy.
§  49.
Transport gazów płynnych na drogach publicznych powinien odbywać się zgodnie z obowiązującymi przepisami w sprawie bezpieczeństwa ruchu przy przewozie materiałów niebezpiecznych.

Rozdział  4.

Instalacje gazowe w rozlewniach.

§  50.
W rozlewniach zabrania się instalowania gazociągów:
1)
pod budynkami i fundamentami maszyn,
2)
pod składami materiałów na placach otwartych,
3)
w pomieszczeniach podziemnych,
4)
w kanałach instalacyjnych,
5)
w odległości mniejszej niż 1,5 m od źródła ciepła,
6)
w szybach dźwigów.
§  51.
Armatura, osprzęt, złącza, węże elastyczne oraz materiały uszczelniające użyte do budowy urządzeń przeznaczonych do gazu powinny być odporne na jego działanie.
§  52.
Gazociągi przeznaczone do fazy ciekłej i lotnej gazu powinny być wykonane z rur stalowych bez szwu.
§  53.
1.
Zabrania się stosowania armatur, osprzętu i złącz wykonanych z żeliwa zwykłego.
2.
Armatura bezpieczeństwa użyta przy instalacji powinna posiadać atest.
§  54.
Wszystkie odcinki gazociągu do fazy ciekłej powinny być zabezpieczone między dwoma zaworami przed wzrostem ciśnienia hydraulicznego.

Rozdział  5.

Przepisy końcowe.

§  55.
Kierownictwa zakładów opracują na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz innych przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy mających zastosowanie do gazu płynnego szczegółowe instrukcje zakładowe dla poszczególnych faz procesu technologicznego, pomieszczeń i stanowisk pracy.
§  56.
W zakresie rozprowadzania gazów płynnych propanowo-butanowych nie mają zastosowania przepisy rozporządzenia Ministrów Pracy i Opieki Społecznej oraz Zdrowia z dnia 15 maja 1954 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu butli z gazami sprężonymi, skroplonymi i rozpuszczonymi pod ciśnieniem (Dz. U. Nr 29, poz. 115).
§  57.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Zmiany w prawie

MSZ tworzy dodatkowe obwody głosowania za granicą

We Francji, Irlandii, Stanach Zjednoczonych oraz Wielkiej Brytanii utworzono pięć dodatkowych obwodów głosowania w czerwcowych wyborach do Parlamentu Europejskiego. Jednocześnie zniesiono obwód w Iraku - wynika to z nowego rozporządzenia ministra spraw zagranicznych. Po zmianach łączna liczba obwodów poza granicami Polski wynosi 299.

Krzysztof Koślicki 28.05.2024
Rząd nie dołoży gminom pieniędzy na obsługę wygaszanego dodatku osłonowego

Na obsługę dodatku osłonowego samorządy dostają 2 proc. łącznej kwoty dotacji wypłaconej gminie. Rząd nie zwiększy wsparcia uzasadniając, że koszt został odpowiednio skalkulowany – wyjaśnia Ministerstwo Klimatu i Środowiska. Ponadto dodatek osłonowy jest wygaszany i gminy kończą realizację tego zdania.

Robert Horbaczewski 23.05.2024
Będą dodatki dla zawodowych rodzin zastępczych i dla pracowników pomocy społecznej

Od 1 lipca 2024 roku zawodowe rodziny zastępcze oraz osoby prowadzące rodzinne domy dziecka mają dostawać dodatki do miesięcznych wynagrodzeń w wysokości 1000 zł brutto. Dodatki w tej samej wysokości będą też wypłacane - od 1 lipca 2024 r. - pracownikom pomocy społecznej. W środę, 15 maja, prezydent Andrzej Duda podpisał obie ustawy.

Grażyna J. Leśniak 16.05.2024
Powstańcy nie zapłacą podatku dochodowego od nagród

Minister finansów zaniecha poboru podatku dochodowego od nagród przyznawanych w 2024 roku powstańcom warszawskim oraz ich małżonkom. Zgodnie z przygotowanym przez resort projektem rozporządzenia, zwolnienie będzie dotyczyło nagród przyznawanych przez radę miasta Warszawy od 1 stycznia do końca grudnia tego roku.

Monika Pogroszewska 06.05.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.1971.23.216

Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Bezpieczeństwo i higiena pracy w zakładach gazyfikacji bezprzewodowej.
Data aktu: 25/08/1971
Data ogłoszenia: 21/09/1971
Data wejścia w życie: 22/12/1971