Przyjęcie konwencji przez Stany Zjednoczone nastąpiło z następującym zastrzeżeniem:"1. Postanowienia § 18 pkt b) dotyczącego zwolnienia od podatków i § 18 pkt c) dotyczącego zwolnienia od obowiązku służby narodowej nie będą miały zastosowania do obywateli Stanów Zjednoczonych oraz do cudzoziemców, którym zezwolono na pobyt stały.
2. Postanowienia artykułu IV dotyczącego przywilejów i immunitetów przedstawicieli Członków, artykułu V dotyczącego przywilejów i immunitetów funkcjonariuszy Organizacji Narodów Zjednoczonych lub artykułu VI dotyczącego przywilejów i immunitetów rzeczoznawców wysyłanych w sprawach Organizacji Narodów Zjednoczonych, nie powinny być rozumiane w ten sposób, że osoba, która nadużyła swego prawa pobytu wykonując czynności w Stanach Zjednoczonych wykraczające poza jej urzędowy charakter, nie podlega ustawom i innym przepisom Stanów Zjednoczonych dotyczącym prawa stałego pobytu cudzoziemców, z tym że:
a) nie zostanie wszczęte zgodnie z takimi ustawami i innymi przepisami żadne postępowanie, mające na celu spowodowanie opuszczenia Stanów Zjednoczonych przez daną osobę, bez uprzedniej zgody Sekretarza Stanu Stanów Zjednoczonych Ameryki. Zgoda taka może być udzielona tylko po zasięgnięciu opinii odpowiedniego Członka w sprawie dotyczącej przedstawiciela Członka (albo członka jego rodziny) lub Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie dotyczącej jakiejkolwiek osoby określonej w artykułach V i VI;
b) przedstawiciel zainteresowanego Członka lub Sekretarz Generalny - w zależności od rodzaju sprawy - mają prawo wystąpić w takim postępowaniu w imieniu osoby, przeciwko której zostało ono wszczęte;
c) osoby, które są uprawnione do przywilejów i immunitetów dyplomatycznych na podstawie niniejszej Konwencji, nie mogą w inny sposób być wezwane do opuszczenia Stanów Zjednoczonych, jak tylko zgodnie z procedurą stosowaną zwyczajowo do członków misji dyplomatycznych akredytowanych lub notyfikowanych Stanom Zjednoczonym."
