Norwegię dnia 24 października 1967 r.Chile dnia 9 stycznia 1968 r.
Bułgarię dnia 17 stycznia 1968 r.
z następującym zastrzeżeniem dotyczącym art. 11 ust. 1:
"Zgodnie z zasadą równości państw, Ludowa Republika Bułgarii uważa, że jakakolwiek różnica zdań co do liczebności misji dyplomatycznej powinna być uregulowana drogą porozumienia między państwem wysyłającym a państwem przyjmującym."
oraz następującym oświadczeniem dotyczącym art. 48 i art. 50:
"Ludowa Republika Bułgarii uważa za niezbędne zwrócić uwagę na dyskryminacyjny charakter artykułów 48 i 50 konwencji, w myśl których pewna ilość państw jest pozbawiona możliwości przystąpienia do konwencji. Postanowienia tych artykułów są sprzeczne z samą istotą konwencji, która ma charakter uniwersalny i powinna być otwarta do przystąpienia dla wszystkich państw. Zgodnie z zasadą równości żadne państwo nie ma prawa zabraniać innym państwom przystąpienia do tego rodzaju konwencji.",
Australię dnia 26 stycznia 1968 r.
Jednocześnie podaje się do wiadomości, że zgodnie z artykułem 50 powyższej konwencji złożone zostały w niżej podanych datach Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych dokumenty przystąpienia do tej konwencji przez następujące państwa:
Gwineę dnia 10 stycznia 1968 r.
Tunezję dnia 24 stycznia 1968 r.
Zgodnie z artykułem 51 ust. 2 wymienionej konwencji weszła ona w życie w stosunku do Norwegii dnia 23 listopada 1967 r., w stosunku do Chile dnia 8 lutego 1968 r., w stosunku do Bułgarii dnia 16 lutego 1968 r., w stosunku do Australii dnia 25 lutego 1968 r., natomiast w stosunku do Gwinei dnia 9 lutego 1968 r., a w stosunku do Tunezji dnia 23 lutego 1968 r.
