Pobór podatku dochodowego w formie ryczałtu na lata podatkowe 1939 i 1940.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 24 lutego 1939 r.

o poborze podatku dochodowego w formie ryczałtu na lata podatkowe 1939 i 1940.

Na podstawie art. 23a ustawy o państwowym podatku dochodowym wprowadzonego ustawą z dnia 9 kwietnia 1938 r. (Dz. U. R. P. Nr 26, poz. 226) zarządzam co następuje:

§ 1. Podatek dochodowy w formie ryczałtu na lata podatkowe 1939 i 1940 pobierany będzie od osób fizycznych osiągających dochody:

a) z przedsiębiorstw przemysłowych i handlowych, których świadczenia są przedmiotem zryczałtowanego podatku obrotowego w myśl rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 23 lutego 1939 r. (Dz. U. R. P. Nr 17, poz. 102),

b) z budynków, w których łączna ilość izb (§ 63 ust. (2) rozporządzenia Ministra Skarbu o wykonaniu ordynacji podatkowej - Dz. U. R. P. z 1937 r. Nr 35, poz. 270) nie przekracza 20, przy czym korzystających ze zwolnienia od podatku dochodowego budynków nowowzniesionych oraz części budynków nadbudowanych i przybudowanych nie bierze się pod uwagę,

c) z -nieruchomości gruntowej o łącznym obszarze nie przekraczającym 50 ha, a na terenie województw: białostockiego, nowogródzkiego, poleskiego, wileńskiego i wołyńskiego - 100 ha,

jeżeli wymienione źródła dochodu były czynne w ciągu całego roku kalendarzowego 1938, osiągnięty przez płatnika w tym roku łączny dochód podlegający opodatkowaniu nie przekroczył zł 7.200 oraz płatnik zaliczony został do ryczałtu przez właściwy urząd skarbowy w sposób określony w § 4.

§ 2. Zryczałtowanemu podatkowi nie podlegają osoby, które:

a) oprócz dochodów płynących ze źródeł wymienionych w § 1 osiągają lub osiągały w roku kalendarzowym 1938 jeszcze inne dochody, podlegające opodatkowaniu na podstawie działu I ustawy o państwowym podatku dochodowym (Dz. U. R. P. z 1936 r. Nr 2, poz. 6),

b) dla budynków lub gospodarstw wiejskich prowadziły w roku kalendarzowym 1938 księgi w rozumieniu art. 81 ordynacji podatkowej (Dz. U. R. P. z 1936 r. Nr 14, poz. 134), bądź też prowadzą takie księgi w roku 1939, jeżeli okoliczność ta była znana urzędowi skarbowemu przed ostatecznym ustaleniem ryczałtu.

§  3.

(1) Celem ustalenia ryczałtu urząd skarbowy obliczy zryczałtowany podatek dla każdego płatnika na lata podatkowe 1939 i 1940 w jednakowych kwotach na każdy rok, biorąc pod uwagę: ogólną znajomość stosunków gospodarczych płatnika, posiadane konkretne dane co do wysokości osiąganych przez płatnika dochodów oraz skalę podatkową przewidzianą w art. 23 ustawy o państwowym podatku dochodowym wraz z ewentualną zwyżką lub zniżką z art. 26 i 27 tejże ustawy.

(2) Z kwoty zryczałtowanego podatku na rok podatkowy 1939 urząd skarbowy potrąci przedpłatę uiszczoną w myśl art. 39 ustawy na rok podatkowy 1939. Potrącenie przedpłaty nastąpi poczynając od pierwszej raty zryczałtowanego podatku (§ 6 ust. (2)).

(3) Właściwość miejscową dla wymiaru podatku w formie ryczałtu określa się według przepisów art. 14 ordynacji podatkowej.

§  4.

(1) Urząd skarbowy zawiadomi pisemnie (wzór Nr 1) każdego płatnika o zaliczeniu go do ryczałtu, podając w zawiadomieniu kwotę zryczałtowanego podatku na każdy rok, wysokość potrąconej przedpłaty na podatek dochodowy na rok 1939 oraz wysokość i termin płatności każdej raty (§ 6 ust. (2)).

(2) Zawiadomienia te powinny być doręczone:

a) płatnikom, których wszystkie źródła dochodu położone są w okręgu urzędu skarbowego właściwego dla wymiaru podatku dochodowego (art. 14 ordynacji podatkowej) - w terminie do dnia 30 kwietnia 1939 r.,

b) pozostałym płatnikom - w terminie do dnia 30 czerwca 1939 r.

(3) Płatnikowi przysługuje prawo złożenia do urzędu skarbowego w ciągu dni 14 od daty doręczenia zawiadomienia, o którym mowa w ust. (1), pisemnego wniosku o ustalenie ryczałtu w kwocie innej, niż wymieniona w zawiadomieniu, bądź też o wyłączenie z ryczałtu. Wnioski te nie podlegają opłacie stemplowej (art. 142 pkt 1 ustawy o opłatach stemplowych).

(4) Brak wniosku, o którym mowa w ust. (3), uważa się za zgodę na dokonane przez

urząd skarbowy ustalenie ryczałtu. Tak samo traktuje się wniosek złożony po terminie. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. (1), otrzymuje wówczas moc nakazu płatniczego.

(5) Wniesiony w terminie wniosek płatnika o wyłączenie z ryczałtu powoduje automatycznie wyłączenie z ryczałtu na lata podatkowe 1939 i 1940, przy czym zawiadomienie urzędu skarbowego traci moc obowiązującą, a wymiar podatku dokonany zostanie na zasadach ogólnych.

(6) Wniesiony w terminie wniosek płatnika o ustalenie ryczałtu w innej kwocie, niż wymieniona w zawiadomieniu urzędu skarbowego, może urząd skarbowy uznać za zasadny. W tym przypadku wymiar zryczałtowanego podatku następuje w wysokości wymienionej we wniosku płatnika, a o wymiarze tym płatnik będzie zawiadomiony za pomocą nakazu płatniczego (wzór Nr 2).

(7) Jeżeli wniesiony w terminie wniosek płatnika nie zostanie uznany za zasadny, wniosek ten rozpoznaje naczelnik urzędu skarbowego lub jego zastępca przy udziale płatnika lub upoważnionego przez niego pełnoletniego członka rodziny bądź pracownika. Zawiadomienie (wzór Nr 3) o dniu wyznaczonym do rozpoznania wniosku powinno być doręczone płatnikowi przynajmniej na 5 dni przed terminem. Wynik rozpoznanego przy udziale płatnika wniosku winien być ujęty w formę protokołu (wzór Nr 4), zaopatrzonego w podpis naczelnika urzędu skarbowego lub jego zastępcy oraz płatnika lub zastępującej go osoby.

(8) W razie osiągnięcia porozumienia co do wysokości ryczałtu, wymiar zryczałtowanego podatku następuje w kwocie określonej w porozumieniu. O wymiarze tym płatnik będzie zawiadomiony za pomocą nakazu płatniczego (wzór Nr 2).

(9) W razie nieosiągnięcia porozumienia płatnik zostaje wyłączony z ryczałtu, a podatek ustalony będzie na zasadach ogólnych.

(10) Niezgłoszenie się płatnika w wyznaczonym terminie bez dostatecznego usprawiedliwienia uważa się za cofnięcie złożonego wniosku. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. (1), otrzymuje wówczas moc nakazu płatniczego.

§ 5. Płatnicy, którzy nie zostali przez urząd skarbowy zaliczeni do ryczałtu w myśl § 4 ust. (1), podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

§  6.

(1) Nakazy płatnicze na zryczałtowany podatek, przewidziane w § 4 ust. (6) i (8), powinny być doręczone płatnikom w terminie do dnia 15 sierpnia 1939 r.

(2) Zryczałtowany podatek na lata 1939 ł 1940 płatny jest corocznie w trzech równych ratach: do 15 września i do 15 listopada roku podatkowego oraz do 15 lutego roku następnego.

§ 7. Od nakazów płatniczych oraz od zawiadomień, które uzyskały moc nakazów płatniczych, nie mogą być wnoszone odwołania.

§ 8. Nie uiszczone w terminie raty zryczałtowanego podatku stanowią zaległość podatkową i podlegają przymusowemu ściągnięciu.

§  9.

(1) Jeżeli w ciągu roku kalendarzowego 1939 jedno lub więcej ze źródeł dochodu objętych ryczałtem wygaśnie, płatnikowi przysługuje prawo żądania umorzenia części podatku, przypadającej na rok podatkowy 1940 na wygasłe źródła dochodu.

(2) Wniosek płatnika powinien być zgłoszony na piśmie w terminie do dnia 31 stycznia 1940 r. Wniosek ten nie podlega opłacie stemplowej (art. 142 pkt 7 ustawy o opłatach stemplowych).

§  10.

(1) Jeżeli w ciągu roku kalendarzowego 1939 ilość źródeł dochodu ulegnie zwiększeniu, urząd skarbowy wyłączy płatnika z ryczałtu na rok podatkowy 1940 i dokona wymiaru na ten rok na zasadach ogólnych.

(2) O zwiększeniu się ilości źródeł dochodu powinien płatnik zawiadomić urząd skarbowy w terminie do dnia 31 stycznia 1940 r.

(3) Jeżeli na skutek później ujawnionych konkretnych okoliczności faktycznych okaże się, że ryczałtem nie zostały objęte wszystkie źródła dochodu płatnika lub też płatnik posiadał źródła dochodu nie podlegające podatkowi w formie ryczałtu, urząd skarbowy uchyli wymiar zryczałtowanego podatku dochodowego na lata 1939 i 1940 i dokona wymiaru na te lata według zasad ogólnych.

(4) Od postanowienia urzędu skarbowego o wyłączeniu z ryczałtu lub uchyleniu wymiaru zryczałtowanego podatku w myśl przepisów i ust. (1) i (3) przysługuje płatnikowi prawo wniesienia zażalenia do izby skarbowej za pośrednictwem urzędu skarbowego w terminie dni 14 od daty doręczenia postanowienia.

§ 11. Płatnicy, którym podatek wymierzono w formie ryczałtu, nie są obowiązani do składania zeznań o dochodzie (§ 63 rozporządzenia Ministra Skarbu o wykonaniu ordynacji podatkowej - Dz. U. R. P. z 1937 r. Nr 35, poz. 270) i do uiszczania przedpłat w myśl art. 39 ustawy na rok podatkowy 1940.

§ 12. Urzędom skarbowym służy prawo darowania skutków zaniedbania terminów ustalonych niniejszym rozporządzeniem.

§ 13. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje na całym obszarze Państwa z wyjątkiem województw poznańskiego i pomorskiego, górnośląskiej części województwa śląskiego, powiatu działdowskiego województwa warszawskiego oraz ziem odzyskanych w roku 1938.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK 

Wzór Nr 1

grafika

Objaśnienia.

1) Płatnik, który nie godzi się na ustalenie zryczałtowanego podatku w kwocie wymienionej w zawiadomieniu niniejszym, może w terminie 14 dni od daty otrzymania zawiadomienia złożyć do urzędu skarbowego wniosek*) na piśmie o ustalenie ryczałtu w innej kwocie. Jeżeli urząd skarbowy uzna wniosek płatnika za uzasadniony, wówczas nadeśle mu nakaz płatniczy na kwotę podatku podaną we wniosku. Jeżeli natomiast urząd skarbowy wniosku nie uwzględni, obowiązany jest wezwać płatnika i rozpoznać przy jego udziale wniosek celem zawarcia ugody co do wysokości podatku. Gdyby rozpoznanie wniosku nie doprowadziło do zawarcia ugody, wymiar podatku dokonany zostanie nie w drodze ryczałtu, a na zasadach ogólnych.

2) Płatnik, który nie życzy sobie płacić podatku dochodowego w formie ryczałtu, powinien w terminie dni 14 od otrzymania niniejszego zawiadomienia złożyć do urzędu skarbowego wniosek*) na piśmie o wyłączenie go z ryczałtu. Wymiar podatku dokonany zostanie wówczas na zasadach ogólnych.

3) Jeżeli płatnik w ciągu dni 14 od otrzymania niniejszego zawiadomienia nie nadeśle do urzędu skarbowego wniosku o ustalenie zryczałtowanego podatku w innej kwocie, ani też wniosku o wyłączenie go z ryczałtu - zawiadomienie niniejsze otrzymuje moc nakazu płatniczego. Podatek nie zapłacony w terminach podanych w zawiadomieniu podlega wówczas przymusowemu ściągnięciu wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi.

4) Jeżeli w ciągu roku kalendarzowego 1939 jedno lub więcej ze źródeł dochodu objętych ryczałtem wygaśnie - płatnik może zażądać umorzenia części podatku przypadającej na rok podatkowy 1940 na wygasłe źródła dochodu. Wniosek *) płatnika powinien być zgłoszony na piśmie w terminie do dnia 31 stycznia 1940 r.

5) Jeżeli w ciągu roku kalendarzowego 1939 ilość źródeł dochodu ulegnie zwiększeniu, płatnik obowiązany jest w terminie do dnia 31 stycznia 1940 r. okoliczność tę podać do wiadomości urzędu skarbowego pod rygorem grzywny przewidzianej w art. 185 ordynacji podatkowej (Dz. U. R. P. z 1936 r. Nr 14, poz. 134).

6) Płatnik, któremu podatek dochodowy na lata podatkowe 1939 i 1940 wymierzono w formie ryczałtu nie jest obowiązany do złożenia zeznania o dochodzie na rok podatkowy 1940 ani też do uiszczenia przedpłaty na podatek dochodowy na ten rok.

______

*) Wniosek nie podlega opłacie stemplowej.

ZAŁĄCZNIK 

Wzór Nr 2

grafika

Objaśnienia.

Od nakazu płatniczego na zryczałtowany podatek dochodowy nie przysługuje płatnikowi prawo wniesienia odwołania.

Nie uiszczone w terminie raty zryczałtowanego podatku stanowią zaległość podatkową i podlegają przymusowemu ściągnięciu wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi.

Jeżeli w ciągu roku kalendarzowego 1939 jedno lub więcej ze źródeł dochodu objętych ryczałtem wygaśnie - płatnik może zażądać umorzenia części podatku przypadającej na rok podatkowy 1940 na wygasłe źródła dochodu. Wniosek płatnika powinien być zgłoszony na piśmie w terminie do dnia 31 stycznia 1940 r. Wniosek ten nie podlega opłacie stemplowej.

Jeżeli w ciągu roku kalendarzowego 1939 ilość źródeł dochodu ulegnie zwiększeniu, płatnik obowiązany jest w terminie do dnia 31 stycznia 1940 r. okoliczność tę podać do wiadomości urzędu skarbowego pod rygorem grzywny z art. 185 ordynacji podatkowej (Dz. U. R. P. z 1936 r. Nr 14, poz. 134).

ZAŁĄCZNIK 

Wzór Nr 3

grafika

ZAŁĄCZNIK 

Wzór Nr 4

grafika

• Identyfikator: Dz.U.1939.17.103
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Pobór podatku dochodowego w formie ryczałtu na lata podatkowe 1939 i 1940.
• Data aktu: 24/02/1939
• Data ogłoszenia: 09/03/1939
• Data wejścia w życie: 09/03/1939