W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,MY, STANISŁAW WOJCIECHOWSKI,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:
Dnia trzydziestego grudnia tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku w Gdańsku została zawarta Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, o następującem brzmieniu dosłownem:
Konwencja między Polską a Niemcami o ułatwieniach w małym ruchu granicznym.
POLSKA
z jednej strony
a
NIEMCY
z drugiej,
zważywszy, że w Konwencji, podpisanej w Poznaniu 29 kwietnia 1922, o ułatwieniach w ruchu granicznym i w Konwencji, podpisanej w Warszawie 23 lutego 1924, o górnośląskim pasie granicznym, przewidziane jest wygaśnięcie każdej z tych Konwencyj dnia 31 grudnia 1924, - ożywione pragnieniem zapewnić i po tym czasie mieszkańcom pogranicza ułatwienia w ruchu granicznym, zamianowały, w celu zawarcia odpowiedniej Konwencji, jako pełnomocników
Polska:
Kierownika Komitetu Tranzytowego w Ministerjum Spraw Zagranicznych, pana Jerzego Bogorya-Kurzenieckiego,
Niemcy:
Posła Dr. Paul Eckardt,
którzy po wymianie i sprawdzeniu swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone we właściwej formie, uzgodnili następujące postanowienia:
* Z dniem 19 listopada 1932 r. na podstawie porozumienia w formie wymiany not z dnia 17 i 28 września 1926 r. (Dz.U.31.31.227) obie Umawiające się Strony porozumiały się z sobą ponownie w drodze wymiany not z dnia 31 października 1932 r. co do przedłużenia mocy obowiązującej niniejszej konwencji. Na podstawie tego porozumienia konwencja obowiązuje do dnia 31 grudnia 1933 r., zgodnie z oświadczeniem rządowym z dnia 7 listopada 1932 r. w sprawie przedłużenia mocy obowiązującej konwencji między Polską a Niemcami o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, podpisanej w Gdańsku dnia 30 grudnia 1924 r. (Dz.U.32.101.860).