Konwencja międzynarodowa o zakazie pracy nocnej kobiet, zatrudnionych w przemyśle. Berno.1906.09.26.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE
o przystąpieniu Polski do konwencji międzynarodowej o zakazie pracy nocnej kobiet, zatrudnionych w przemyśle, podpisanej w Bernie d. 26 września 1906 r.

Podaje się niniejszem do wiadomości, że w wykonaniu artykułu 19 aneksu 1 Traktatu między Państwami Sprzymierzonemi i Stowarzyszonemi a Polską, podpisanego w Wersalu dnia 28 czerwca 1919 r., a ratyfikowanego przez Polską zgodnie z ustawą z dnia 31 lipca 1919 r. (Dz. U. R. P. r. 1920 Nr 110 poz. 728), Rząd Polski przystąpił w dniu 14 stycznia 1921 r. do konwencji między narodowej o zakazie pracy nocnej kobiet, zatrudnionych w przemyśle, podpisanej w Bernie dnia 26 września 1906 roku, o treści następującej:
Konwencja międzynarodowa

o zakazie pracy nocnej kobiet, zatrudnionych w przemyśle.

Jego Cesarska Mość Cesarz Niemiecki, Król Pruski; Jego Cesarska Mość Cesarz Austrjacki, Król Czeski, i t. d. i Król Apostolski Wągier; Jego Królewska Mość Król Belgów, Jego Królewska Mość Król Duński; Jego Królewska Mość Król Hiszpański; Prezydent Rzeczypospolitej Francuskiej; Jego Królewska Mość Król Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandji oraz Zamorskich Posiadłości Brytyjskich, Cesarz Indji; Jego Królewska Mość Król Wioski; Jego Książąca Wysokość Wielki Książę Luksemburski, Książa de Nassau; Jej Królewska Mość Królowa Holenderska; Jego Królewska Mość Król Portugalji i Algarwji i t. d.; Jego Królewska Mość Król Szwedzki; Rada Związkowa Szwajcarska,

Pragnąc ułatwić rozwój ochrony robotników przez przyjęcie wspólnych postanowień,

Zdecydowali zawrzeć w tym celu Konwencję, dotyczącą pracy nocnej kobiet, zatrudnionych w przemyśle, i mianowali swych pełnomocników, którymi są:

w imieniu Jego Cesarskiej Mości Cesarza Niemieckiego, Króla Pruskiego: Jego Ekselencja P. Alfred de Biilow, Jego Szambelan i Rzeczywisty Radca Tajny, Poseł Nadzwyczajny i Minister Pełnomocny w Bernie, P. Caspar, Dyrektor Urzędu Spraw Wewnętrznych Cesarstwa, P. Frick, Wyższy Tajny Radca Rządu i Radca Referent Pruskiego Ministerstwa Handlu i Przemysłu, P. Eckardt, Rzeczywisty Radca Legacyjny i Radca Referent Urzędu Spraw Zagranicznych Cesarstwa;

w imieniu Jego Cesarskiej Mości Cesarza Austrjackiego. Króla Czeskiego etc. i Apostolskiego Króla Węgierskiego: za Austrję i za Węgry: Jego Ekselencja P. Baron Heidler de Egeregg et Syrgenstein, Jego Rzeczywisty Radca Tajny, Poseł Nadzwyczajny i Minister Pełnomocny w Bernie, Za Austrję: P. Dr. Franz Muller, Radca Ministerjalny C. K. Ministerstwa Handlu, Za Węgry: P. Nicolas Gerster, Wyższy Inspektor Przemysłowy Królewsk, o - Węgierski;

w imieniu Jego Królewskiej Mości Króla Belgów: Jego Ekselencja P. Maurice Michotte De Wellę, Poseł Nadzwyczajny i Minister Pełnomocny w Bernie, P. Jean Dubois, Dyrektor Jeneralny Urzędu Pracy Ministerstwa Przemysłu i Pracy;

w imieniu Jego Królewskiej Mości Króla Duńskiego: P. Henrik Vedel, Naczelnik Biura Ministerstwa Spraw Wewnętrznych;

w imieniu Jego Królewskiej Mości Króla Hiszpańskiego: P. Bernardo Alméida y Herreros, Chargé d'Affaires w Bernie;

w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Francuskiej: Jego Ekselencja P. Paul Revoil, Ambasador w Bernie, P. Arthur Fontaine, Dyrektor Pracy Ministerstwa Handlu, Przemysłu i Pracy;

w imieniu Jego Królewskiej Mości Króla Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandji oraz Zamorskich Posiadłości Brytyjskich, Cesarza Indji: P. Herbert Samuel, Członek Parlamentu, Parlamentarny Podsekretarz Stanu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, P. Malcolm Delevingne z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych;

w imieniu Jego Królewskiej Mości Króla Włoskiego: Jego Ekselencja Hrabia Roberto Magliano Di Villar San Marco, Poseł Nadzwyczajny 1 Minister Pełnomocny w Bernie; P. Profesor Giovanni Montemartini, Dyrektor Urzędu Pracy przy Królewskiem Ministerstwie Rolnictwa i Handlu;

w imieniu Jego Książęcej Wysokości Wielkiego Księcia Luksemburskiego, Księcia de Nassau: P. Henri Neuman, Radca Stanu;

w imieniu Jej Królewskiej Mości Królowej Holenderskiej: P. Hrabia de Rechteren Limpurg Almelo, Jej Szambelan, Minister Rezydent w Bernie, P. Dr. L. H. W. Regout, Członek Pierwszej Izby Stanów Generalnych;

w imieniu Jego Królewskiej Mości Króla Portugalji i Algarwji, etc: Jego Ekselencja P. Alberto D'Oliveira, Poseł Nadzwyczajny ś Minister Pełnomocny w Bernie;

w imieniu Jego Królewskiej Mości Króla Szwedzkiego: P. Alfred de Lagerheim, były Minister Spraw Zagranicznych, Dyrektor Jeneralny i Naczelnik Królewskiego Kollegjum Handlowego;

w imieniu Rady Związkowej Szwajcarskiej: P. Emile Frey, były Radca Związkowy, P. Dr. Franz Kaufmann, Naczelnik Wydziału Przemysłowego Departamentu Związkowego Handlu, Przemysłu i Rolnictwa, P. Adrien Lachenal, były Radca Związkowy, Poseł do Rady Kantonów, P. Joseph Schobinger, Radca Narodowy, P. Henri Scherrer, Radca Narodowy, P. John Syz, Prezes Szwajcarskiego Stowarzyszenia Przędzalników, Tkaczy i Gremplarzy,

Którzy, po wzajemnem przedstawieniu swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i należyte co do formy, kolejno omówili i przyjęli następujące postanowienia:

Art.  1.

Praca przemysłowa w nocy będzie wzbroniona wszystkim kobietom, bez różnicy wieku, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych poniżej.

Konwencja niniejsza ma zastosowanie do wszystkich zakładów przemysłowych, w których zatrudnionych jest więcej niż 10 robotników i robotnic; nie stosuje się. ona w żadnym razie do zakładów, w których zatrudnieni są tylko członkowie rodziny.

Każde z układających się Państw określi, co należy rozumieć przez zakład przemysłowy. Do zakładów tych zaliczone będą w każdym razie kopalnie i kamieniołomy, jakoteż przemysł wyrabiający i przetwórczy; ustawodawstwo państwowe ustali granice w tym względzie między przemysłem z jednej strony, a rolnictwem i handlem z drugiej.

Art.  2.

Wypoczynek nocny, przewidziany w artykule poprzednim, winien trwać conajmniej jedenaście godzin z rzędu; godziny te, bez wzglądu na ustawodawstwa poszczególnych Państw, obejmować winny okres między godziną dziesiątą wieczór a piątą rano.

Jednakże w Państwach, gdzie praca nocna kobiet dorosłych, zatrudnionych w przemyśle, nie jest jeszcze unormowana, czas trwania nieprzerwalnego wypoczynku będzie mógł być ograniczony, przejściowo i na okres najwyżej trzyletni, do godzin dziesięciu.

Art.  3.

Zakaz pracy nocnej może być wstrzymany:

1)
w wypadkach siły wyższej, gdy w zakładzie następuje przerwa w pracy, której nie można było przewidzieć, I która nie ma charakteru periodycznego;
2)
w wypadkach, gdy przerabiane są surowce lub półprodukty, ulegające bardzo szybkiemu psuciu się, o ile jest to niezbędne dla zabezpieczenia tych materjałów od nieuchronnego zniszczenia.
Art.  4.

W działach przemysłu, podlegających wpływowi pór roku, oraz w okolicznościach wyjątkowych w każdym zakładzie pracy czas trwania nieprzerwalnego wypoczynku nocnego może być w ciągu sześćdziesięciu dni w roku zmniejszony do dziesięciu godzin.

Art.  5.

Każde z układających się Państw wyda zarządzenia administracyjne, niezbędne dla zapewnienia ścisłego stosowania postanowień konwencji niniejszej na jego terytorjum.

Rządy będą sobie komunikowały w drodze dyplomatycznej ustawy i rozporządzenia w przedmiocie konwencji niniejszej, obowiązujące obecnie lut) wchodzące w życie w przyszłości w ich krajach, jak również dostarczać sobie będą perjodycznych sprawozdań z wykonania tych ustaw i rozporządzeń.

Art.  6.

Postanowienia Konwencji niniejszej będą miały zastosowanie do poszczególnych kolonji, posiadłości lub protektoratów jedynie w razie notyfikacji o tem Radzie Związkowej Szwajcarji przez rząd metropolji w imieniu danej posiadłości.

Rząd ten, zawiadamiając o przystąpieniu kolonji, posiadłości lub protektoratu, będzie mógł oświadczyć, że Konwencja nie będzie miała zastosowania do miejscowych rodzajów pracy, nad któremi nadzór jest niemożliwy.

Art.  7.

W Państwach pozaeuropejskich oraz w kolonjach, posiadłościach i protektoratach, których klimat lub warunki ludności miejscowej będą tego wymagały, czas trwania nieprzerwalnego wypoczynku nocnego będzie mógł być krótszy od najniższych norm, ustalonych przez Konwencję niniejszą, z warunkiem, by udzielone zostały przerwy wypoczynkowe zastępcze w ciągu dnia.

Art.  8.

Konwencja niniejsza będzie ratyfikowana, a ratyfikacje złożone będą Radzie Związkowej Szwajcarskiej najpóźniej dnia 31 grudnia 1908 roku.

O złożeniu ratyfikacji zostanie sporządzony protokuł, którego odpis, poświadczony za zgodność, będzie złożony w drodze dyplomatycznej każdemu z układających się Państw.

Konwencja niniejsza wejdzie w życie w dwa lata po zamknięciu protokułu o złożeniu ratyfikacji.

Termin wejścia w życie podnosi się z dwóch lat do dziesięciu:

1)
dla cukrowni, wyrabiających nieczyszczony cukier buraczany;
2)
dla czesalni i przędzalni wełny;
3)
dla robót na powierzchni w zakładach górniczych, gdy roboty te są wstrzymane conajmniej na 4 miesiące w roku wskutek warunków klimatycznych.
Art.  9.

Państwa, które nie podpisały konwencji niniejszej, mogą zgłosić przystąpienie do niej aktem, skierowanym do Rady Związkowej Szwajcarskiej, która poda o tem do wiadomości każdemu z pozostałych układających się Państw.

Art.  10.

Przewidziane w art. 8 terminy uprawomocnienia się Konwencji niniejszej będą-liczone dla Państw, które nie podpisały Konwencji, jakoteż dla kolonji, posiadłości lub protektoratów od daty ich przystąpienia.

Art.  11.

Konwencja niniejsza nie będzie mogła być wypowiedziana ani przez Państwa podpisujące, ani też przez Państwa, kolonje, posiadłości i protektoraty, które przystąpią później, przed upływem lat dwunastu od zamknięcia protokułu o złożeniu ratyfikacji.

W następstwie Konwencja będzie mogła być wypowiedziana z roku na rok.

Wypowiedzenie będzie miało skutki prawne dopiero po upływie roku od zgłoszenia go na piśmie Radzie Związkowej Szwajcarskiej przez Rząd zainteresowany lub, co do kolonji, posiadłości albo protektoratu, przez Rząd metropolji. Rada Związkowa zakomunikuje o niem niezwłocznie Rządowi każdego z układających się Państw.

Wypowiedzenie będzie miało skutki prawne jedynie dla Państwa, kolonji, posiadłości lub protektoratu, w którego imieniu zostało zgłoszone.

Na dowód powyższego pełnomocnicy podpisali Konwencję niniejszą.

Sporządzono w Bernie dnia 26 września 1906 r. w jedynym egzemplarzu, który pozostanie w archiwach Związku Szwajcarskiego, a którego odpis, poświadczony za zgodność, będzie złożony w drodze dyplomatycznej każdemu z układających się Państw.

Za Niemcy:

(L S.) v. BÜLOW

(L. S.) CASPAR

(L S.) FRICK

(L. S.) ECKARDT.

Za Austrję i za Węgry:

(L. S.) Baron HEIDLER-EGEREGG

Minister Austro-Węgierski w Bernie.

Za Austrję:

(L. S.) MÜLLER.

Za Węgry:

(L. S.) Nicolas GERSTER.

Za Belgję:

(L. S.) M. MICHOTTE DE WELLE.

(L. S.) J. DUBOIS.

Za Danję:

(L. S.) H. VEDEL.

z zastrzeżeniem deklaracji, złożonej na posiedzeniu plenum Konferencji 26 września 1906 r., dotyczącej artykułu 8-go.

Za Hiszpanję:

(L. S.) Bernardo ALMEIDA Y HERREROS.

Za Francję:

(L. S.) RÉVOIL

Arthur FONTAINE.

Za Wielką Brytanję:

(L. S.) Herbert SAMUEL.

(L. S.) Malcolm DELEVINGNE.

Za Włochy:

(L. S.) R. MAGLIANO.

(L. S.) G. MONTEMARTINI.

Za Luksemburg:

H. NEUMAN.

Za Holandję:

(L. S.) RECHTEREN,

L. H. W. REGOUT.

Za Portugalję:

(L. S.) Alberto d'OUVEIRA.

Za Szwecją:

(L. S.) Alfr. LAGERHEIM.

Za Szwajcarję:

(L. S.) Emile FREY.

F. KAUFMANN.

A. LACHENAL.

SCHOBINGER.

H. SCHERRER.

John SYZ.

Lisia uczestników Konwencji.

Polska

od

14

stycznia

1921 r.

Niemcy

"

12

czerwca

1908 r.

Austrja

"

30

grudnia

1908 r.

Belglja

"

20

czerwca

1908 r.

Francja

"

1

października

1908 r.

Wielka Brytanja

"

24

września

1907 r.

Węgry

"

30

grudnia

1908 r.

Włochy

"

29

grudnia

1909 r.

Luksemburg

"

12

listopada

1907 r.

Holandja

"

8

września

1908 r.

Portugalja

"

31

grudnia

1908 r.

Szwecja

"

14

stycznia

1910 r.

Szwajcarja

"

10

stycznia

1908 r.

Tunis

"

15

stycznia

1910 r.

W. M. Gdańsk

"

23

sierpnia

1921 r.

Danja, która zgłosiła swe przystąpienie 26 września 1906 r. i Hiszpanja, która przystąpiła w tym samym dniu, dotychczas Konwencji nie ratyfikowały.

Francja, Wielka Brytanja, Włochy, Luksemburg, Holandja, Portugalja, Szwecja, Szwajcarja i Hiszpanja poczyniły zastrzeżenia w stosunku do artykułu 8-go Konwencji.

Zmiany w prawie

Wnioski o świadczenie z programu "Aktywny rodzic" od 1 października

Pracujemy w tej chwili nad intuicyjnym, sympatycznym, dobrym dla użytkowników systemem - przekazała we wtorek w Warszawie szefowa MRPiPS Agnieszka Dziemianowicz-Bąk. Nowe przepisy umożliwią wprowadzenie do systemu prawnego trzech świadczeń: "aktywni rodzice w pracy", "aktywnie w żłobku" i "aktywnie w domu". Na to samo dziecko za dany miesiąc będzie jednak przysługiwało tylko jedno z tych świadczeń.

Krzysztof Koślicki 11.06.2024
KSeF od 1 lutego 2026 r. - ustawa opublikowana

Obligatoryjny Krajowy System e-Faktur wejdzie w życie 1 lutego 2026 roku. Ministerstwo Finansów zapowiedziało wcześniej, że będzie też drugi projekt, dotyczący uproszczeń oraz etapowego wejścia w życie KSeF - 1 lutego 2026 r. obowiązek obejmie przedsiębiorców, u których wartość sprzedaży przekroczy 200 mln zł, a od 1 kwietnia 2026 r. - wszystkich przedsiębiorców.

Monika Pogroszewska 11.06.2024
Prezydent podpisał nowelę ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju

Prezydent podpisał nowelizację ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju oraz niektórych innych ustaw - poinformowała w poniedziałek kancelaria prezydenta. Nowe przepisy umożliwiają m.in. podpisywanie umów o objęcie przedsięwzięć wsparciem z KPO oraz rozliczania się z wykonawcami w euro.

Ret/PAP 10.06.2024
Wakacje składkowe dla przedsiębiorców z podpisem prezydenta

Prezydent Andrzej Duda podpisał nowelizację ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw – poinformowała Kancelaria Prezydenta RP w poniedziałkowym komunikacie. Ustawa przyznaje określonym przedsiębiorcom prawo do urlopu od płacenia składek na ubezpieczenia społeczne przez jeden miesiąc w roku.

Grażyna J. Leśniak 10.06.2024
Prezydent podpisał ustawę powołującą program "Aktywny Rodzic"

Prezydent podpisał ustawę o wspieraniu rodziców w aktywności zawodowej oraz w wychowaniu dziecka "Aktywny rodzic". Przewiduje ona wprowadzenie do systemu prawnego trzech świadczeń wspierających rodziców w aktywności zawodowej oraz w wychowywaniu i rozwoju małego dziecka: „aktywni rodzice w pracy”, „aktywnie w żłobku” i „aktywnie w domu”. Na to samo dziecko za dany miesiąc będzie przysługiwało tylko jedno z tych świadczeń. O tym, które – zdecydują sami rodzice.

Grażyna J. Leśniak 10.06.2024
Nawet pół miliona kary dla importerów - ustawa o KAS podpisana

Kancelaria Prezydenta poinformowała w piątek, że Andrzej Duda podpisał nowelizację ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej oraz niektórych innych ustaw. Wprowadza ona unijne regulacje dotyczące importu tzw. minerałów konfliktowych. Dotyczy też kontroli przewozu środków pieniężnych przez granicę UE. Rozpiętość kar za naruszenie przepisów wyniesie od 1 tys. do 500 tys. złotych.

Krzysztof Koślicki 07.06.2024