W konsultacjach publicznych wciąż jest projekt nowelizacji ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej.  Jego celem jest zapewnienie spójności przepisów prawa krajowego z dyrektywą unijną 2005/36/WE. O zmiany zabiegała między innymi Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych, ale te zaproponowane są za małe. - Od dawna wnioskujemy do Ministerstwa Zdrowia o pilną nowelizację ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, a najlepiej napisanie jej od nowa - mówi Prawo.pl, Zofia Małas, prezes Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych. - Wielokrotna nowelizacja konsumuje tylko pilne sprawy bieżące, czego przykładem jest nowelizacja zapisów dotycząca zatrudniania personelu pielęgniarskiego z poza UE na potrzeby epidemii - podkreśla Małas. - Zważywszy na wagę problemu zaproponowaliśmy ministerstwu pilne powołanie zespołu, który pochyli się nad opinią bieżącego projektu, ale również będzie pracował nad nową ustawą - dodaje prezes. Co zmienia ta nowela?

 

Intencja nowelizacji

Projekt wprowadza dwie podstawowe zmiany. Jedna dotyczy pielęgniarek i położnych z krajów UE, które chcą czasowo  okazjonalnie pracować w Polsce.  Oświadczenia o zamiarze czasowego i okazjonalnego wykonywania zawodu będą mogły składać w dowolnej okręgowej izbie pielęgniarek i położnych. Ponadto w oświadczeniu nie będzie trzeba już podawać informacji o czasie i miejscu wykonywania usług. 

Druga zmiana dotyczy położnych z krajów Unii. Jednym z warunków przyznania o prawa wykonywania zawodu położnej na terenie Polski będzie posiadanie dyplomu, świadectwa lub innego dokumentu potwierdzającego posiadanie formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu położnej, wydanego przez odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli kształcenie w zakresie położnictwa spełnia co najmniej jeden z warunków:

  • trwało 3 lata i obejmowało łącznie co najmniej 4600 godzin, przy czym praktyka kliniczna stanowiła przynajmniej 1/3 okresu minimalnego,
  • trwało co najmniej 2 lata i obejmowało co najmniej 3 600 godzin pod warunkiem posiadania dokumentu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie pielęgniarki,
  • trwało co najmniej 18 miesięcy i obejmowało co najmniej 3000 godzin pod warunkiem posiadania dokumentu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie pielęgniarki oraz co najmniej rocznego doświadczenia w wykonywaniu zawodu położnej potwierdzonego stosownym zaświadczeniem.

Ponadto skróci się okres posiadanego doświadczenia zawodowego z obecnych 3 lat do co najmniej 2 kolejnych  lata w okresie 5 lat poprzedzających wydanie zaświadczenia wymaganego przy uznaniu praw nabytych położnych. Zaś położne, które rozpoczęły kształcenie przed 18 stycznia 2016 roku mogą mieć automatycznie uznane kwalifikacje, jeżeli m.in. wymogi związane z dopuszczeniem do takiego kształcenia obejmowały 10 lat kształcenia ogólnego.

Rejestr trafi do Naczelnej Rady

Ponadto na wniosek Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych w projektowanej ustawie dodano przepis powierzający radzie prowadzenie rejestru obywateli państw członkowskich UE wykonujących w Polsce czasowo i okazjonalnie zawód pielęgniarki lub położnej. Ma być ona prowadzony na podstawie informacji pozyskiwanych z okręgowych izb pielęgniarek i położnych. Ma to pozwolić zgromadzić w jednym rejestrze dane wszystkich osób wykonujących zawód w tej formie. W ustawie znalazł się przepis dotyczący pielęgniarek i położnych, które niezależnie od rodzaju ukończonej szkoły, ponoszą pełną odpowiedzialność za planowanie, organizowanie i zarządzanie opieką medyczną.