Anna P. zwróciła się do starosty o wydanie zaświadczenia o samodzielności lokalu mieszkalnego, ze wskazaniem, że przynależy do niego komórka lokatorska. Starosta odmówił jego wydania. Wyjaśnił, że dopuszczalne jest wyłącznie wydanie zaświadczenia o samodzielności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu. Dodał, że nabycie pomieszczenia przynależnego (np. komórki lokatorskiej) nie rodzi obowiązku ponownego stwierdzania samodzielności lokalu.

WZORY DOKUMENTÓW:

Podobnie uznał organ odwoławczy. W jego ocenie zaświadczenie o samodzielności lokalu nie może określać pomieszczeń przynależnych do lokalu. Wskazują na to choćby przepisy rozporządzenia w sprawie prowadzenia ksiąg wieczystych, zgodnie z którymi, lokal będący przedmiotem odrębnej własności oznacza się na potrzeby wpisu w księdze wieczystej na podstawie aktu notarialnego lub orzeczenia sądu, a także wypisu z rejestru gruntów, wypisu z rejestru lokali lub wypisu z kartoteki lokali. Zaświadczenie o samodzielności jest zatem niezbędne by mogło dojść do wyodrębnienia lokalu, ale nie ma wpływu na określenie składu i powierzchni lokalu, a tym samym starosta nie może określać jakie pomieszczenia przynależą do lokalu. Anna P. wniosła skargę do sądu administracyjnego. A ten przyznał jej rację

Czytaj też: Procedura wyodrębniania samodzielnego lokalu mieszkalnego >>>

 

 

Czym jest samodzielny lokal

WSA przypomniał, że samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy o własności lokali, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych (art. 2 ust. 2 u.w.l.). Do lokalu mogą także przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności piwnica, strych, komórka czy garaż (art. 2 ust. 4 u.w.l.). Spełnienie tych wymagań przez lokal stwierdza starosta w formie zaświadczenia. Z powyższego wynika zatem, że pomieszczenia przynależne stanowią część składową lokalu mieszkalnego. Ich powierzchnia doliczana jest do powierzchni lokalu mieszkalnego, co przekłada się na udział właściciela lokalu w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt, części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada bowiem stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Zwiększenie się powierzchni jednego z lokali, wskutek nabycia części nieruchomości wspólnej albo pomieszczenia przynależnego, musi wiązać się zawsze z powiększeniem jego udziału w nieruchomości wspólnej.

Czytaj też: Sposoby ustanawiania odrębnej własności lokali >>>

Czytaj też: Pomieszczenia przynależne i ich obrót >>>

Na zaświadczeniu także pomieszczenia przynależne

Stąd zdaniem sądu administracyjnego, pomieszczenie przynależne należy uwzględniać w zaświadczeniu o odrębności lokalu,  jeżeli taka jest wola wnioskodawcy. W tej sprawie, skarżąca nabyła komórkę lokatorską od innego właściciela lokalu i zamierzała przyłączyć ją do swojego lokalu, a następnie fakt ten ujawnić w księgach wieczystych prowadzonych dla lokalu mieszkalnego, a także nieruchomości wspólnej.

 

Sąd stwierdził zatem, że w razie zmiany przynależności części składowej do lokalu, osoba uprawniona może zwrócić się do starosty o wydanie zaświadczenia o odrębności lokalu wraz ze wskazaniem przynależnego do niego pomieszczenia, a organ nie ma podstaw, by wydania takiego zaświadczenia odmówić.

Wyrok WSA w Warszawie z 7 czerwca 2022 r. sygn. VII SA/Wa 861/22

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.