Sprawa dotyczyła podatnika, który zwrócił się do fiskusa o umorzenie w całości zaległych należności podatkowych, w tym w PIT. Podatnik wniosek swój uzasadnił złym stanem zdrowia, wymagającym dalszego leczenia, trudną sytuacją materialną i recesją gospodarczą, co łącznie w okresie najbliższych lat uniemożliwi spłatę zadłużenia. Podatnik przedłożył tu także okresowe orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o częściowej niezdolności do pracy. Tym samym głównie kwestia choroby miała być kluczowym czynnikiem uzasadniającym pozytywne rozpatrzenie jego wniosku, jako mającego wpływ na ograniczoną zdolność do podjęcia zatrudnienia, prowadzenia własnej działalności gospodarczej, jak też na trudną sytuację finansową.

Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił umorzenia zaległości. Jego zdaniem sytuacja finansowa podatnika nie przemawia za przyznaniem wnioskowanej ulgi w spłacie. W ocenie organu aktualny brak majątku lub dochodów dostatecznych do zrealizowania zobowiązań podatkowych nie przesądza o niemożności uregulowania należności wobec budżetu państwa w przyszłości. Stąd umorzenie należności podatkowych w całości byłoby przedwczesne. Natomiast odnosząc się do podniesionej kwestii choroby fiskus zauważył, że z akt sprawy nie wynika, aby choroba ta zakłóciła prawidłowe funkcjonowanie chorego zarówno na polu rodzinnym jak i zawodowym – podatnik w okresie choroby prowadził działalność gospodarczą z wynikiem dodatnim, podpisał intercyzę, wniósł o umorzenie należności podatkowych, a następnie odwołanie. Organ nie kwestionując choroby podatnika stwierdził jednocześnie, że kwestia ta sama w sobie nie stanowi przesłanki przemawiającej za udzieleniem ulgi podatkowej.

Sprawa swój finał znalazła w NSA. Zdaniem sądu choroba podatnika jest niewątpliwie istotnym zdarzeniem, które należy uwzględniać w procesie decyzyjnym o przyznaniu bądź odmowie przyznania ulgi, to jednak nie stanowi ona samoistnie podstawy do umorzenia zaległości podatkowych, tak jakby tego oczekiwał podatnik. Okoliczność ta musi być bowiem oceniana w konkretnym stanie faktycznym, przy uwzględnieniu innych okoliczności danej sprawy. Istotne jest to, że podatnik w okresie choroby prowadził z pozytywnym wynikiem działalność gospodarczą.

Wyrok NSA z 30 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK 3335/14, LEX nr 2155896